چرايي تشديد فشارهاي غرب عليه ايران...

رابطه ايران و غرب و بخصوص آمريکا ظرف 31 سال گذشته فرازو فرودهاي زيادي داشته است. در اين سالها غرب رويکرد هاي مختلفي را به نمايش گذاشته است. رويکرد اصلي آمريکا در قبال ايران ظرف سه دهه گذشته، رويکردي سخت بود . آنان با تمرکز بر سياست تهديد تلاش کردند اهداف خود را پيش ببرند. سياست ايران هراسي، ايران گريزي و در نهايت ايران ستيزي، استراتژي سه دهه گذشته بود در کنار رويکرد سخت آمريکا عليه ايران، سياست نرم هم دنبال مي شد. به عبارت ديگر سياست آمريکا عليه ايران، ترکيبي بود . هم زمان که سياست تقابل با رويکرد سخت دنبال مي شد، سياست تعامل با رويکرد نرم هم تعقيب مي شد. سياست ترکيبي غرب عليه ايران در محافل سياسي تعابير مختلفي داشت مهمترين آن عبارت بود از سياست چماق و هويج که در بيانات مقامات آمريکايي بارها به آن تصريح شد. نکته جالب اين است که هر دو سياست بايک هدف پيش مي رفت . هدف اصلي سياست هاي مختلف، تسليم ايران بود و سياست هاي مذکور و رويکردهاي ذکر شده در دولت هاي مختلف آمريکا پس از انقلاب، فراز و فرود داشت. دولت هاي جمهوري خواه، همواره رويکرد سخت را برمي گزيدند و دولت هاي دموکرات بر رويکرد "نرم"تاکيد داشتند . با پيروزي "اوباما" تلاش هاي گسترده اي از سوي موافقان و مخالفان تعامل، صورت پذيرفت اما با شعارهاي انتخاباتي اوباما مبني بر ضرورت تغيير در سياست هاي گذشته و همچنين اظهارات وي در آن زمان در خصوص آمادگي براي مذاکره مستقيم با ايران، انتظار براي شکسته شدن بن بست موجود در روابط ايران و آمريکا افزايش يافت. اما برغم اميدواري مدعيان تعامل، امروز شاهد اوج گيري تقابل هستيم. چرا؟
چرايي اين مسئله از آنجا اهميت پيدا مي کند که بدانيم ظرف سه دهه گذشته هرگاه ملت ايران در يک نمايش مردمي، پايبندي خود به نظام را اعلام مي کردند، تغييري در لحن و تاکتيک غرب عليه ايران مشاهده مي شد . پاسخ به اين چرا به نااميدي سياستمداران آمريکا در خصوص تاثيرگذاري سياست "نرم" و يا همان جنگ نرم برمي گردد. سياستي که در دولت آقاي اوباما نسبت به رويکرد سخت، اولويت پيدا کرده بود و پررنگ تر تعقيب مي شد. به نظر مي رسد آنان به نيکي دريافته اند که اميد بستن به تحقق انقلاب مخملي در ايران تکيه بر سراب است و به همين دليل گروه مدعيان تقابل از سرخوردگي طرفداران تعامل بهره لازم را گرفته اند. طرفداران تعامل در دولت آمريکا معتقد بودند که با تغييرسياست هاي خشن و با تعامل، امکان تاثيرگذاري بر مردم ايران فراهم مي آيد و اهدافي که در سياست سخت و با هزينه گزاف دنبال مي شد و نتيجه نمي داد در اين صورت با هزينه کم به توسط خود مردم قابل تحقق است. اما اکنون با عصبانيت از شکست در جنگ نرم، تمام تلاش خود را بر پيشبرد سياست" سخت" متمرکز کرده اند . در عين حال آگاهان نيک مي دانند که دور باطل برگشت از سياست تعامل و در پيش گرفتن سياست تقابل، ظرف 31 سال گذشته بارها تکرار شده و هيچگاه هم نتيجه اي دربرنداشته است . بنابراين نتيجه چرخش مذکور همچون گذشته شکست مطلق است. مردم ايران نه قابليت تغييرپذيري از طريق جنگ نرم را دارند و نه با تهديد و فشار تسليم خواهند شد . بهترين راه در برخورد با ملت ايران، احترام به عقايد، مطالبات و خواسته هاي آنان است.