پنتاگون به دنبال ماشين جنگي براي تبليغ در رسانه‌هاي اجتماعي

به گزارش خبرنگار ديپلماسي عمومي و جنگ نرم خبرگزاري فارس، پايگاه تحليلي "پريزون پلنت " در مقاله اي نوشت: لازم نيست 5000 دوست در فيسبوك داشته باشيد تا بدانيد رسانه‌هاي اجتماعي مي‌توانند تركيب رسواآميزي از شايعه، سخن‌چيني و اطلاعات گمراه‌كننده به همراه داشته باشند.

* پنتاگون به دنبال ابزاري است كه به وسيله آن كمپين‌هاي تبليغاتي رسانه‌هاي اجتماعي را مهار و حتي با آنها مبارزه كند

شاخه فناوري‌هاي پيشرفته وزارت دفاع آمريكا، يعني "آژانس پروژه‌هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي " پرده از برنامه "رسانه‌هاي اجتماعي در ارتباطات استراتژيك " خود برداشت. اين برنامه تلاشي است براي بهتر كردن عملكرد اين وزارت‌خانه در شناسايي و همچنين اجراي كمپين‌هاي تبليغاتي در رسانه‌هاي اجتماعي. اين برنامه دو هدف را دنبال مي‌كند: اول آن كه به ارتش آمريكا كمك مي‌كند در كوتاه‌ترين زمان ممكن از آن چه كه در سراسر جهان، به ويژه در مناطقي كه نيروهاي آمريكايي در آنجا مستقر هستند، پي ببرد؛ دوم اين كه آژانس مي‌خواهد با اين برنامه، خود بازي تبليغاتي رسانه‌هاي اجتماعي را يپش ببرد.
اين برنامه چيزي فراتر از دنبال كردن بحث‌هاي جاري در تويتر است. وزارت دفاع آمريكا مي‌خواهد نبض پويايي رسانه‌هاي اجتماعي را محكم در دست گيرد. بنابراين، طبق اعلاميه اين آژانس، الگوريتم‌هاي برنامه رسانه‌هاي اجتماعي در ارتباطات استراتژيك به دنبال كشف و رديابي "شكل‌گيري، رشد و گسترش ايده‌ها و مفاهيم (الگوهاي رفتاري) در رسانه‌هاي اجتماعي خواهند بود.
البته نه هر الگوي رفتاري. پنتاگون مسائل بي‌اهميت را دنبال نخواهد كرد. پنتاگون مي‌خواهد بداند چه ايده‌هايي در ميان كاربران رسانه‌هاي اجتماعي در يك منطقه خاص، مثلاً در جاهايي كه نيروهاي آمريكايي در آن مستقر هستند، درحال ظهور است.


* هدف اصلي، برگرداندن امور به نفع آمريكا

اين برنامه بطور ويژه بايد توانايي آن را داشته باشد كه "ساختار كمپين‌هاي ترغيبي و عمليات‌هاي نفوذي " را كه در فضاي مجازي اجتماعي گسترش مي‌يابند، دنبال كند. اين برنامه قرار است بلافاصله شايعات و مضامين نوظهور در رسانه‌هاي اجتماعي را شناسايي كند و دريابد كه چه كسي در پس آن قرار دارد. علاوه بر اين، آژانس پروژه‌هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي مي‌خواهد برنامه رسانه‌هاي اجتماعي در ارتباطات استراتژيك طوري باشد كه به واقع مشخص كند كه اين ايده‌ها نتيجه تصادفي يك ذهن پرمشغله است يا عمليات تبليغاتي يك كشور يا گروه متخاصم. 

البته اين برنامه نمي تواند تنها به نظارت بر گفتگوهاي جاري در رسانه‌هاي اجتماعي در مكان‌هاي استراتژيك قناعت كند. هدف از آن، برگرداندن امور به نفع آمريكا نيز هست. هنگامي كه اين برنامه مشخص كند كه عمليات نفوزي خاصي درحال شكل‌گيري است، بايد با آن مقابله كند. 
اعلاميه آژانس، استفاده از اين برنامه را فضايي مي‌نامد كه در آن، "ارتش فعاليت مي‌كند و عمليات‌هاي خود را اجرا مي‌كند ". اين امر قوياً اشاره بر آن دارد كه اين برنامه براي استفاده در شناسايي و پيام‌رساني به رسانه‌هاي اجتماعي خارجي در نظر گرفته شده است. بهتر است چنين باشد، مبادا گرفتار قانون شود. "قانون اسميت مانت " (Smith-Mundt Act) هدف قرار دادن مخاطبين داخلي توسط كمپين‌هاي تبليغاتي آمريكايي را غيرقانوني كرده است.

گفتن اين كه شكل نهايي اين برنامه واقعاً چگونه خواهد بود، دشوار است. در حال حاضر، آژانس پروژه‌هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي در مراحل اوليه تحقيق درباره ابزار رسانه‌هاي اجتماعي خود است. آنها بر روي مغز اين برنامه، يعني الگوريتم‌ها و نرم‌افزارهايي كه گفتگوهاي رسانه‌هاي اجتماعي را شناسايي، تعيين مكان و معني مي‌كنند، تمركز كرده‌اند.

براي اين منظور، آنها به مجموعه‌اي از داده‌هاي رسانه‌هاي اجتماعي نياز دارند تا بر روي آنها كار و آزمايش كنند. آژانس از پيشنهادكنندگان اين پروژه مي‌خواهد برنامه را به يكي از اين دو طريق ايجاد كنند: آنها مي‌توانند چند هزار نفر را كه تمايل دارند اجازه دهند نوشته‌هاي‌شان در رسانه‌هاي اجتماعي آلت دست اين برنامه قرار گيرد، مورد مطالعه قرار دهند؛ و يا مي‌توانند چندين نفر متمايل را در يك نقش‌بازي انبوه كه در آن، توليد داده‌هاي رسانه اجتماعي جزء اصلي بازي است، شركت دهند.

* جلوگيري از قدرت گرفتن كمپين‌هاي خطرناك در رسانه‌هاي اجتماعي

برنامه رسانه‌هاي اجتماعي در ارتباطات استراتژيك نمونه ديگري از اين واقعيت است كه ارتش آمريكا به آن چه كه در فضاي رسانه‌هاي اجتماعي مي‌گذرد، بيش از پيش علاقمند مي‌شود. اين آژانس برنامه‌هايي براي يكپارچه‌سازي داده‌هاي رسانه‌هاي اجتماعي به روشي براي تعقيب و كنترل تبهكاران دارد. ناتو هم توجهي چشمگير به تويتر دارد و از داده‌هاي بدست آمده از ميكروبلاگ‌ها (micro-blogging service) به عنوان منبع اطلاعاتي براي تصميم‌گيري در زمينه هدف‌گيري در بمباران‌ها بهره مي‌گيرد.

پيش‌درخواست آژانس پروژه‌هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي، حكايتي بسيار مبهم درباره نحوه عملكرد اين برنامه ارائه مي‌دهد. اين پيش‌درخواست توضيح مي‌دهد كه چگونه شايعه‌اي در يك رسانه اجتماعي درباره مكان يك شخص منفور كه هويت و محل اختفاي وي نامعلوم است، نزديك بوده كه به حمله مردمي به آن مكان براي يافتن وي بينجامد. مقاماتي كه بطور اتفاقي به اين شايعه در آن رسانه اجتماعي توجه كرده بودند، توانستند با شناسايي به موقع، مانع اين حمله شوند. با توجه به اين كاربردهاي بالقوه برنامه رسانه‌هاي اجتماعي در ارتباطات استراتژيك، مي‌توان از آن به عنوان ابزاري (tripwire) براي جلوگيري از كمپين‌هاي خطرناك در رسانه‌هاي اجتماعي استفاده كرد.
با اين حال، ما مطمئن هستيم كه شما، و همچنين پنتاگون، مي‌توانيد به كاربردهاي بي‌دردسرتري براي اين ابزار تبليغاتي آژانس پروژه‌هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي در رسانه‌هاي اجتماعي بينديشيد.