دوازده بازاری تصمیم‌گیرنده در مورد ترور منصور چه کسانی بودند؟
او در این گفت‌وگو با بیان اینکه از ابتدا میان ملی- مذهبی‌ها و بازاریانی که بعدها مؤتلفه را ایجاد کردند، فاصله وجود داشته است، گفت: عمده نزدیکی دو گروه به دوران زندان مربوط می‌شد ولی در بیرون از محیط زندان روابط چندان نزدیک نبود. البته با ملی و مذهبی‌ها ارتباط داشتیم ولی روابط این‌طور نبود که بگوییم هیچ فاصله‌ای وجود نداشت.
وی در پاسخ به این موضوع که گفته می‌شود ملی- مذهبی‌ها توسط امام انتخاب شده بودند، اظهار داشت: امام اینها را انتخاب نکرد. امام می‌گفتند هر گروهی برای حمایت می‌آید، باید مواضع خود را به‌صورت کتبی و شفاف ارائه دهد. حالا مواضع چه باید باشد؟ امام می‌گفتند اول باید نفی رژیم سلطنت را بکنند. دوم، مبارزات در ایران را تأیید کنند و سوم، مواضع خودشان را به‌صورت شفاف بیان کنند. این اتفاق‌ها در پاریس رخ می‌داد. برگه‌ها که نوشته می‌شد، بنده مسؤول بودم که خدمت حضرت امام ببرم. گاهی امام بر روی برخی از برگه‌ها خط می‌کشید و می‌گفتند باید اینجاها اصلاح شود. برای ملی- مذهبی‌ها هم همین‌طور است. امام بر روی برخی قسمت‌های برگه بازرگان خط کشیدند. بازرگان هم گفت که در این موارد باید با دوستان خود در ایران مشورت کند.
توکی بینا در مورد گروه‌های سیاسی بازار که در جریان انقلاب و حمایت از امام(ره) نقش مؤثری داشتند، گفت: وقتی امام وارد صحنه مبارزه شدند، دو گروه ایشان را حمایت می‌کردند؛ یک گروه شاگردان ایشان بودند، گروه دیگر هم سه گروه مذهبی در بازار بودند. ملی- مذهبی‌ها هم بودند و یکسری کارها می‌کردند ولی تشکیلات گسترده‌ای نبودند.
مشاور رئیس‌جمهور در امور اصناف در مورد نقش گروه‌های سیاسی بازار در ترور منصور گفت: در مورد ترور منصور در منزل آقای میرمحمد صادقی یک جلسه‌ای گذاشتیم که 18 ساعت طول کشید. در این جلسه قرار بود در مورد ماجرای ترور منصور تصمیم‌گیری شود. امام هم به ترکیه تبعید شده بودند.
وی با بیان اینکه از میان افراد حاضر در آن جلسه تنها سه نفر باقی مانده‌اند، اظهار داشت: شورای مرکزی مؤتلفه همگی در جلسه بودند. مرحوم مطهری هم گفته بودند تا سه نفر از سران این حکومت از بین نرود، کاری پیش نمی‌رود. ما به این جمع‌بندی رسیدم که چند نفر مفسد فی‌الارض هستند. یکی، نصیری ساواک و دیگری منصور که لایحه کاپیتولاسیون را تصویب کرده بود.
وی از خودش، حبیب‌الله عسگراولادی، مهدی عراقی، مهدی شفیق، صادق امانی، صادق اسلامی، شهید لاجوردی، مدرسی، مهدی بهادران، علاء‌الدین میرمحمد صادقی، علی حبیب‌‌اللهیان و محمود میرفندرسکی به‌عنوان 12 نفری نام برد که در جلسه تصمیم‌گیری برای ترور منصور شرکت داشتند.
توکلی بینا در پاسخ به اینکه «گفته می‌شود شما برای اجرای تصمیم ترور منصور استخاره کردید و نتیجه هم بد آمده بود. درست است؟»، توضیح داد: ما هیچ استخاره‌ای نکردیم. اصلاً به استخاره در این موارد اعتقاد نداشتیم. ما مشورت کردیم ولی استخاره نکردیم. در ابتدای بهمن‌ماه محمد بخارایی باید اقدام به اعدام منصور می‌کرد. قرار بود شهید بخارایی نامه‌ای در دست بگیرد و به بهانه نامه جلو برود و سپس با اسلحه کمری منصور را ترور کند. تا این بخش کار خوب پیش می‌رفت ولی هنگام فرار متأسفانه بخارایی روی زمین لیز می‌خورد و دستگیر می‌شود. شهید بخارایی یک دنیا شجاعت داشت و با اتکاء به این شجاعت جلو رفته بود. در بازجویی‌ها به او گفته بودند چرا به حنجره منصور شکلیک کردی؟ او جواب داده بود قصد داشته حنجره کسی را که به رهبر و مرجع ما اهانت کرد را خاموش کند.
وی در خصوص مجوز شرعی ترور نیز گفت: آقاسیدتقی خاموشی خدمت آقای میلانی رفته بودند و از ایشان مجوز شرعی گرفتند. اکثر ما درس حوزه خوانده بودیم ولی مجوز گرفتیم که بعدها نگویند عده‌‌ای جوان بدون مشورت و مجوز اقدام به ترور کردند.