امام خمینی (س): این نحو گرفتاری ها براى دوستان خدا همیشه بوده

از کوه، گفت از من استوارتر. از دریا، گفت از من خروشانتر. از خورشید، گفت از من تابانتر. گاهى که سر انقیاد به حال تحقیر بر دامنت گذاشتیم، به ما فرزندانت فرمودى: اگر لایق باشم، دست و بازویتان را مى‏بوسم.


پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران - تهران
آنچه اسیران جنگی دفاع مقدس را با اسرای جنگ های تاریخ متمایز می کند تعلق آنها به یک نظام تربیتی دیرپا و نظام سیاسی جدیدالتاسیس است. آنان در اردگاه های نظامی دشمن خویش، پابرجا ماندند و تن و روح خود را علی رغم شکنجه های فراوان سالم نگه داشتند. در این میان رابطه روحی آزادگان با رهبرشان جای تامل فراوان دارد. آنها اکثرا حتی زیر شکنجه های آنچنانی هم اطاعت و اعتقاد قلبی خود به امام خمینی (س) را انکار نکردند. این رابطه تنها بصورت یک رابطه روحانی و ذهنی باق نماند و برخی اوقات از میان دیوارهای آهنین زندان های صدام، اسرا نامه هایی را با رمز و کنایه و اشاره خطاب به امام نوشتند که حکایت از دلدادگی آنان به رهبرشان می کند. امام خمینی (س) به برخی از نامه های این شوریده حالان پاسخ نگاشته که از سوی دفتر امام و البته بصورت ناشناس به مقصد اردوگاه های عراقی ارسال شده است. به مناسبت ورود آزادگان به ایران اولین نمونه از این نامه نگاری ها به نقل از صحیفه منتشر می شود که بخشی از تاریخ اسارت در درون آنها نهفته است.



آنچه در ذیل می آید نامه محمد حمزه‏اى، آزاده ایرانى در عراق به امام خمینی (س) در تاریخ 22 تیر 1366 و پاسخ امام به آن است.



نامه محمد حمزه‏اى:

 

بسم اللَّه الرحمن الرحیم. اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین. مادرم سلام. این نامه مخصوص پدر بزرگوارم هست. پدر عزیز و هادى‏ام و مایه دانایى‏ام و داراى روح خدایى‏ام، سلام علیکم. گرچه مشکل است معرفت قدر تو، اما این جملاتى است تقدیم به قلب تو. وصفت را از چند چیز پرسیدم. از کوه، گفت از من استوارتر. از دریا، گفت از من خروشانتر. از خورشید، گفت از من تابانتر. گاهى که سر انقیاد به حال تحقیر بر دامنت گذاشتیم، به ما فرزندانت فرمودى: اگر لایق باشم، دست و بازویتان را مى‏بوسم. دانى چرا چنین شاعرانه مى‏گویم. دیده‏اى پروانه را گرد شمع مجنون وار فقط سر سوداى وصال نور دارد. من الآن چنینم و یاد وصال در خاطرم هست که از او دورم، اما عیان مى‏بینم که اگر مولایت بخواهد، بزودى شاید تو را ببینم، وگر نبینم وعده ما بر سر حوض با مادرت. ان شاء اللَّه. خداحافظ- التماس دعا (پدر، ما را حلال کن)- 22/4/66



پاسخ امام:



به نام خدا.


فرزند عزیزم، نامه شما که از سلامت مزاجتان بحمداللَّه خبر داد، واصل شد و موجب خرسندى از این جهت، و افسردگى از جهات دیگر شد. عزیزم ما سلامت هستیم و به شما و سایر دوستان دربند دعا مى‏کنم. شما نگران نباش. این نحو گرفتاری ها براى دوستان خدا همیشه بوده و موجب بلندى مقام و رحمت خدا هست. امیدوارم بزودى همگى با سلامت به وطن خود باز گردید. به دوستانتان سلام مرا برسانید. خداوند به شماها صبر و اجر عنایت کند.- عبد ... (1)

__________________________________________________


 (1)- براى رعایت مسائل حفاظتى، امام خمینى (س) به صورت مستعار امضا کرده‏اند، چرا که در صورت لو رفتن، مخاطب نامه در اسارتگاه زیر شکنجه‏هاى مأمورین صدام قرار مى‏گرفت.