امام(ره) به مبارزه مسلحانه که اشخاص را ترور کنیم معتقد نبود
رفیقدوست بواسطه حضور در هیاتهای موتلفه، مبارزات قبل از انقلاب و رانندگی برای خودروی حامل امام(ره) از مهرآباد تا بهشت زهرا(س) در 12 بهمن 57 به عنوان یک شخصیت انقلابی، بواسطه حضور در بین موسسان و قدیمیهای سپاه و حضور در جنگ، به عنوان یک شخصیت نظامی و بواسطه حضور در بنیاد مستضعفان، ماموریتش برای مصادره اموال در ابتدای انقلاب و کارهای اقتصادی بنیادش (بنیاد نور) به عنوان یک شخصیت اقتصادی شناخته میشود.
وی در گفت و گو با ایسنا از سپاه و فعالیتهای سیاسی و اقتصادی آن دفاع و از اصلاحطلبان و دولت انتقاد و در عین حال بر لزوم "جذب حداکثری و دفع حداقلی" تاکید کرده است .
رفیق دوست در پاسخ به این سوال که در مورد روزهای پایانی منتهی به انقلاب اسلامی توضیح دهید واینکه چطور شد شما به عنوان راننده خودروی حامل امام از فرودگاه تا بهشتزهرا انتخاب شدید گفت : 26دی ماه شاه از ایران رفت و روز 27 دی امام(س) گفتند که در اولین فرصت به ایران باز میگردند. ابتدا قرار بود 5 بهمن بیایند که بختیار فرودگاه را بست و بعد در اثر فشار مردم فرودگاه باز شد. در همین روزها کمیته استقبال تشکیل شده بود.
وی ادامه داد : من در این کمیته دو مسوولیت داشتم که یکی تدارکات استقبال و دیگری حفاظت از شخص امام بود. برای حفاظت از حضرت امام(س) یک ماشین بلیزر تهیه کردیم و 8 خودروی دیگر به اضافه 10 موتور هزار سیسی نیز به مدیریت مرحوم محمد بروجردی تدارک دیده شد. من ماشین بلیزر را به مدرسه رفاه رساندم. کنار ماشین که ایستاده بودم، مرحوم مفتح از کنار من رد شد و پرسید چه کسی قرار است راننده این خودرو شود و من هم گفتم هر کس که شورای انقلاب بگوید. مرحوم مفتح گفت؛ من، تو را بهترین فرد برای این کار میدانم و الان با بقیه آقایان هم صحبت میکنم و بدین ترتیب من راننده خودروی حامل امام(س) شدم.
وی همچنین از مبارزات مسلحانه ها صحبت به میان آورد و گفت : هیاتهای موتلفه را عملا خود امام(س) تشکیل داده بودند و من از اول در آن بودم. در هیاتهای موتلفه یک شاخه نظامی تشکیل شد که یکی از اعضای آن شاخه نظامی، مرحوم شهید اندرزگو بود و من با ایشان در ارتباط بودم. تا سال 53 با همکاری شهید اندرزگو، به سازمانهای مسلحی مثل مجاهدین که آن موقع قبول داشتیم، کمک تسلیحاتی میکردیم، یعنی اسلحه تهیه میکردیم و در اختیار آنها قرار میدادیم.
وی ادامه داد : اغلب این اسلحه ها را از لبنان و کردستان عراق تهیه میکردیم. بعد که فهمیدیم این گروهها خدمت امام(س) رفتند و امام(س) آنها را رد کردهاند، خودمان نمایندهای خدمت امام(س) فرستادیم و پرسیدیم آیا اجازه میدهید، ما به این سازمانهای مسلحانه بپیوندیم؟ ایشان پاسخ دادند راه نجات ملت اینها نیست و ملت برای آزادی باید بیدار شود؛ بنابراین ارتباطمان را با این گروهها قطع کردیم و با آنها کار نکردیم و اصولا امام(س) هم به این نوع مبارزه مسلحانه که اشخاص را ترور کنیم معتقد نبود.
وی در این گفت و گو از هدف تشکیل سپاه هم صحبت کرد : قبل از پیروزی انقلاب، یکی از افراد مبارزی که از ایران فرار کرده بود، مرحوم شهید محمد منتظری بود. ایشان پیش از ورود امام(س) به ایران به کمیته استقبال آمد. او انسان روشنبین و آیندهنگری بود و میگفت که انقلاب همین روزها پیروز میشود. البته یک ماه پیش از آن هم، شهید بهشتی بعد از بازگشت از پاریس گفت که برادران کمربندها را محکم کنید و کفشها را محکم بپوشید؛ چراکه امام(س) ساعت رفتن شاه، ساعت ورود خود و ساعت پیروزی انقلاب را هم میداند.
رفیق دوست افزود: مرحوم منتظری میگفت ارتش در برخورد با ملت در حال ضعیف شدن است و البته اصولا در هر کشوری ارتش باید حافظ مرزها باشد و در ایران یک انقلاب در حال رخ دادن است این انقلاب به نیرویی برای حفاظت از خود نیاز دارد، پس بیاید دور هم جمع شویم و مقدمات تشکیل «گارد انقلاب» را فراهم کنیم. او برای انجام این کار مرتب جلسه میگذاشت و عدهای را دعوت میکرد، تا اینکه امام آمد. آن روزها این حرف بین همه گردانندگان انقلاب مطرح شده بود. من از ابتدای ورود امام تا اینکه همراه ایشان به قم رفتم و برگشتم، مدیر مقر اقامت امام بودم و آنجا را اداره میکردم.
وی تصریح کرد : وقتی سپاه تشکیل شد این پرسش مطرح بود که آیا این تشکیلات برای کوتاه مدت است یا دراز مدت و اینکه ماموریت آن چیست؟ این بحثها با تشکیل خبرگان و نوشتن قانون اساسی همزمان بود. اکثر بزرگان مجلس خبرگان گفتند سپاه باید بماند؛ چراکه با جهاد سازندگی، کمیته انقلاب، بنیاد شهید و نهضت سوادآموزی فرق میکند؛ لذا متنی در قانون تدوین شد که کاملا پاسخ پرسش شما را میدهد. اصل صد و پنجاه قانون اساسی میگوید "سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای حفاظت از انقلاب و دستاوردهای انقلاب باقی میماند و حدود وظایف و خط و مرز وظایف آن را قانون معین میکند". بدین ترتیب ماموریت و هدف اصلی سپاه حراست از انقلاب و دستاوردهای انقلاب است و دولت، مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، قوه قضاییه و همه اینها از جمله دستاوردهای انقلاب است. حفاظت از انقلاب به عهده سپاه و حفاظت از مرزهای کشور به عهده ارتش است.