انتخابات و آموزش به رای دهندگان

 آموزش رای دهندگان به منظور کمک به مدیریت انتخابات در انجام وظیفهاش، یعنی برگزاری یک انتخابات سالم، آزاد و عادلانه و مقرون به صرفه صورت میگیرد و شامل اطلاعات اساسی که هر رای دهنده ای باید برای حضوری آگاهانه در پای صندوق های اخذرای در اختیار داشته باشد. در این راستا اجرای برنامه آموزش رای دهنده به تعدادی متخصص نیز دارد که این امر هزینههای برنامه آموزشی انتخابات را تا حدودی نیز کاهش خواهد داد. در این راستا دستگاه انتخاباتی باید تعیین کند که چه اطلاعاتی را باید به مخاطبان انتقال دهد.
برنامههای آموزشی رای دهنده عموما به وسیله سازمانهای جامعه مدنی اجرا می گردند به طور مثال در کشور آمریکا به عهده نهادهای گوناگونی از جمله دستگاه های انتخاباتی ولایتی، برنامههای رسانه ای و تعداد زیادی از سازمان های جامعه مدنی (برای مثال اتحادیه زنان رای دهنده، گروه های ذینفع خاص، انجمن و اتحادیههای حرفه ای و احزاب سیاسی) میباشد. یا یک دوره کوتاه آموزشی رای دهنده نیز بخش از یک برنامه درس گسترده تر آموزش مدنی در برنامه درسی مدارس گنجانده شود. بهتر است این دوره درسی را نیز می توان برای کودکان سنین مختلف یا تنها برای کسانی که نزدیک به سن رای هستندارائه نمود.
جهت آموزش رای دهنده چهار پیام عمومیوجود دارد که در برنامههای آموزشی باید آنها را منتقل کرد;
1- انتخابات و دموکراسی 2- نقش مسوولیت حقوق رای دهنده 3- رای شما اهمیت دارد 4- رای شما مخفی است
در این راستا هر انتخاباتی با عنایت به اینکه یک جدول زمانی دارد و آموزش دهندگان باید یک تقویم مربوط به وقایع مهم انتخابات را داشته و برنامه خود را با این تاریخ هماهنگ سازند، مسوولان انتخابات نیز باید به نیابت از دستگاه انتخاباتی کارکنانی را برای انجام برنامه اطلاع رسانی و آموزش به رای دهنده به کار گمارند و کارکنان رای گیری، مدیریت روابط انسانی را به عهده خواهند داشت و در نهایت اعضای هیاتها و دفاتر اجرائی نیز از این نقش ارتباطات عمومیبرخوردارند. همچنین در جایگاههای انتخاباتی نیز شاید بتوان بروشورهائی را تهیه و در بین مردمیکه وارد صفهای رای میشوند توزیع نمود. چنین اطلاع رسانی میتواند شامل ارائه اطلاعات پایه ای در مورد رویه رای گیری و چگونگی ترتیب جایگاه رای گیری باشد. همچنین قوانین انتخاباتی میتوانند به صورت سلسله قوانین جداگانه یا بصورت مجموعه قوانین انتخاباتی واحدی وجود داشته باشند. قوانین این حوزه ممکن است نظام انتخاباتی حقوق رای دادن، تاسیس و انجام وظیفه دستگاه انتخابات، تدارکات انتخابات و تامین مالی مبارزات انتخاباتی را پوشش دهند.
آموزش رای دهندگان باید آموزش غیرجناحی باشد و برای اینکه برنامهها در انگیزه دهی به رای دهندگان موفق باشد باید بیطرفانه بوده و موجب برتری یک کاندیدا یا حزب در مقابل کاندیدا یا حزب دیگر نگردند.
آموزش دهندگان نیز میتوانند با شناسایی گروه هایی از مردم که تاثیر زیادی بر دیگران دارند در اقدامات لازم برای اجرای برنامههای آموزش رای دهنده صرفه جویی کنند. آموزش دهندگان انتخابات باید به دنبال افرادی بوده که در انتقال پیام به رای دهندگان از تبحر خاصی برخوردار باشند.
همچنین هنگامیکه آگاهی از نگرشها، ارزشها، انگیزهها، تمایلات و احتمالا گرفتاری های تعداد زیادی از مردم ضرورت پیدا کند نظرسنجیها ابزار مناسبی هستند. در این راستا سه روش اصلی نظرسنجی عبارتند از: از طریق تلفن، پست و مصاحبههای شخصی و در صورت ممکن برای مصاحبه باید از مصاحبه کنندگان آموزش دیده و با تجربه استفاده نمود. همچنین خواه درون دستگاه انتخابات و خواه موازی با آن یک سازمان که وظیفه خاص اجرای برنامههای آموزشی را برعهده دارد تاسیس شود یک چنین سازمانی ممکن است عمرکوتاهی داشته باشد و حتی تنها برای یک انتخابات ایجاد شود.
همچنین تماس مستقیم با رای دهندگان خواه از طریق تجمعات و خواه از طریق تبلیغات خانه به خانه جنبه مهمی از اطلاع رسانی و آموزش رای دهنده میباشند و اینکه آموزش گروهی، شبیه سازی، تبلیغ خانه به خانه و برای هر فرد یک آموزش دهنده بر رفتار فرد آموزش دهنده تاثیر گذارند. همچنین نزدیک زمان انتخابات افراد ممکن است در قالب گروه هایی جمع شوند تا اطلاعاتی در مورد انتخابات به دست آورند (آموزش گروهی) و این اطلاعات میتواند صرفا مربوط به تدارکات باشند یا اینکه درک عمیق تری در مورد فرآیند انتخابات و رای گیری و اصول دموکراتیک که برای انجام منظم انتخابات ضرورت دارند، به شهروندان بدهند. همچنین تجربیات شبیه سازی شده به افراد این شانس را میدهد که واقعیت را تجزیه کنند. این شبیه سازی ها میتوانند در مورد مبارزان انتخاباتی باشد و به شرکت کنندگان این شانس را بدهد که نقش کاندیدا، مدیران تبلیغات انتخابات، سخنگویان، داوطلبان، فعالان سازمانهای غیردولتی و روزنامه نگاران را بازی کنند. همچنین تبلیغ خانه به خانه و رفتن به در خانه افراد یک روش بسیار شخصی برای انتشار اطلاعات در مورد انتخابات است و سازمان های قانونی و احزاب سیاسی ممکن است به انحای مختلف به درخانه افراد بروند تا به آنها اطلاعات بدهند و آنها را به رای دادن تشویق کنند و به سوالات رای دهندگان پاسخ دهند و احزاب سیاسی نیز شهروندان را تا رای دادن به حزب یا کاندیدای متبوع خود تشویق کنند و در نهایت تهیه و پخش برنامههای رادیو و تلویزیون در یک صورت تاثیر بیشتری بر رای دهنده خواهد داشت که افرادی که اطلاعات را دریافت میکنند به دیگران در خانواده، خیابان و جامعه شان انتقال دهند (برای هر فرد یک آموزش دهنده) و توصیههای شخصی از طرف افراد قابل اعتماد به این منجر میشود که افراد به دیگران کمک کنند تا بهتر آگاه شوند و به فرآیند آموزش اعتماد کنند و ارزش کمک خود را درک نمایند.
همچنین اکثر اقدامات آموزشی مبتنی بر یک اصل امدادرسانی هستند، یعنی رساندن اطلاعات و آموزش به مردم در هر کجا که هستند.با استفاده از استراتژی های فعالی نظیر آگهیها، تعامل چهره به چهره، مبارزان انتخاباتی و پست کردن مطالب در سطح گسترده (مراکز اطلاع رسانی) همچنین آموزش دهندگان و مدیران انتخابات اگر بتوانند مطالب پستی شان را متفاوت از تبلیغات تجاری و درخواست نشده بسازند و به گونه ای تهیه کنند که با پرستیژ و خواندنی باشد خواهند توانست مستقیما به تک تک شهروندان نفوذ کنند (پست مستقیم) و تبلیغات تلفنی ابزار قدرتمندی برای کسب اطلاع در مورد رای دهندگان، پاسخ دادن به دغدغهها و سوالات مردم در مورد رای گیری، تبلیغ انتخابات و تشویق مردم به رای دادن است. همچنین آموزش دهندگان باید امکان اقدامات و وقایع زنده ای را که میتوانند فرصتهای آموزشی ایجاد کنند را باز بگذارند (اقدامات خیابانی و محله ای). همچنین بسیاری از برنامههای آموزشی نیازمند تبلیغ هستند و مجریان برنامههای بزرگ ممکن است با یک آژانس تبلیغاتی برای کمک به آنها ارتباط برقرار کنند (تبلیغات تجاری) چنین تبلیغاتی از چسباندن آگهیهای مربوط به اعضای گروه آموزشی تا تبلیغ وقایع و محصولات را شامل میشود.
همچنین برای انتقال پیامهای تبلیغاتی و آموزشی به طیف وسیع مخاطبان (رای دهندگان) میتوان از رسانههای سنتی و مدرن استفاده نمود که در این راستا رسانههای حکومتی، با تاثیر ملی و محلی را در بر میگیرند. مالکیت دولت بر رسانهها یک تیغ دودم است یعنی هم می تواند برنامههای آموزشی را ارتقا بخشد و هم آنها را محدود کند و اگر مساله بی اعتمادی به رسانههای دولتی یا سانسورهای دولتی مطرح نباشد در مقایسه با رسانههای خصوصی امتیازاتی دارند; از جمله اینکه میتوانند بطور رایگان پیامهای آموزشی که توسط دستگاه انتخابات تهیه شده اند را پخش نمایند. چون به لحاظ جغرافیایی و هم جمعیتی فراگیری بیشتری دارند و میتوانند نواحی فقیرنشین را نیز پوشش دهند. همچنین حکومت ها میتوانند رسانههای خصوصی و عمومیرا ملزم کنند که وقت رایگان برای تبلیغ در اختیار گروه ها قرار دهند.
در این راستا رسانههای ملی اصلی ترین و پرهزینه ترین رسانههای موجود برای مقاصد آموزشی و اطلاع رسانی هستند این موضوعات شامل تلویزیون، بخش بخش شدن مخاطبان، روزنامهها، مجلات، همکاری رسانه ای و اینترنت میباشد. به طور مثال مجریان تولید و پخش برنامههای تلویزیون باید از تکنیکهای مختلفی نظیر آگهی، تبلیغات، فیلمهای مستند، سریالهای کوچه بازاری، سریالهای مستمر و برنامههای مسابقه برای جذب مخاطبان استفاده نمایند یا رادیو بزرگترین طیف مخاطبان را دارد که رایج ترین شکل برنامه در رادیو عبارتند از، گفت وگوی رادیویی، موسیقی و اخبار. و مهمانان مدعو نیز باید هم مسلط بوده و هم بصورت خلاصه پاسخ گویند یا پخش اخبار آموزشی در برنامههای خبری. همچنین با عنایت به اینکه وجود کانالهای مختلف تلویزیونی و رادیویی باعث بخش بخش شدن مخاطبان شده است آموزش دهندگان باید با مشورت با کارشناسنان مربوطه برنامههای خود را در کانالها و زمان هایی پخش کنند که بیشترین تاثیرگذاری را داشته باشد یا در روزنامهها و مجلات، وجود خوانندگان عام و پایداری و دوام دسترسی به مطالب و صفحه آرایی جذاب میتوانند رای دهندگان را تشویق کنند که با دستگاه های انتخابات تماس بگیرند و اطلاعات مورد نیازشان را کسب کنند یا در ترکیب رسانه ای برای مثال برنامههای رادیویی بوسیله چاپ نشریههای شبیه نشریههای مجله تکمیل میگردند و با تیترها و عناوین و مقالات روزنامهها در تلویزیون خوانده و به بحث گذارده میشوند و بالاخره از روزنامه نگاران مصاحبه میشود یا قابلیت منحصر به فرد اینترنت کمک زیادی به برنامههای آموزشی می کند و میتوان اطلاعات را ارسال و دریافت نمود، هم میتوان خواند و هم تصاویر اشیا» متحرک را مشاهده کرد و بالاخره هم میتوان مطالب را شنید و هم به پیغامها پاسخ داد. و در نهایت رسانه های محلی نیز نقش مهمی در آموزش رای دهنده ایفا می کنند و این رسانهها به آموزش رای دهندگان امکان می دهند که بر گروه های خاص افراد تاثیرگذار و گروه های محلی که میتوانند در اجرای موفقیت آمیز برنامهها کمک کنند، دسترسی پیدا کنند و در جوامعی که مردم یا گروه های خاص به دلایل مختلف به رسانههای ملی اعتماد ندارند رسانههای محلی میتوانند نقش مهمی ایفا نمایند. و یکی از ویژگی های این رسانهها این است که مخاطبان کم اما بسیار پروپاقرصی دارند و نکته مهم این است که این رسانهها در تهیه برنامههای محلی باید به فرهنگ، زبان و ویژگی های محلی مخاطبشان توجه کنند.
اما صرف نظر از وسایل ارتباطی رایج مانند رادیو، تلویزیون، روزنامهها و مطالبی چاپی، وسایل دیگری وجود دارند که گاهی اوقات موثرتر هستند که عبارتند از فضاهای تبلیغاتی خارج از خانه، شعارهای دیواری، نوارها و تخته سیاهها، مثلا میتوان از تابلوهای بزرگی که در بزرگراه ها یا خطوط آهن برای تبلیغات تجاری نصب میشوند استفاده نمود. یا شهرداری ها میتوانند مکانهایی را برای نوشتن شعارهای دیواری تعیین کنند و مطالب آموزشی دیواری نیز می توانند بصورت طرح و نقاشی باشند همچنین از نوارهای صوتی و ویدیویی نیز میتوان هم برای تربیت آموزش دهندگان و هم برای آموزش رای دهندگان استفاده کرد و از نوارهای ویدیویی میتوان برای نمایش فیلمهای آموزشی در مدارس، سالنهای اجتماعات و حتی روستاها استفاده نمود.
همچنین میتوان یک برنامه متنوع شامل اخبار مربوط به انتخابات، موسیقی، طنز و بالاخره مطالب آموزشی تهیه کرد و آن را روی نوارهای ضبط پیاده و در اتوبوسها یا دیگر مکانهای عمومیپخش کرده از تخته سیاه نیز می توان برای کشیدن نقاشی یا نوشتن اعلامیهها و اخبار مربوط به انتخابات استفاده نمود.
همچنین کتاب قوی ترین وسیله انتقال مطالب و پیامهای پیچیده است و از این مزیت برخوردار است که تولید آن نسبتا آسان، هزینه اش پایین و نگهداری اش آسان است و پس از اینکه چاپ شد کاملا از برق، خطوط تلفن یا کامپیوتر بی نیاز است و کتابچه شاید بیش از کتاب مورد استفاده آموزش دهندگان قرار میگیرد. کتابچه سریع تر نوشته میشود و در نسخههای زیادی چاپ و چون صفحات اندکی دارد چاپش زمان کمتری میبرد.
پس از کتاب و کتابچه، اعلامیهها، بروشورها و آگهیها در صورت طراحی خوب میتوانند اطلاعات زیادی را انتقال دهند. این اطلاعات میتوانند تکمیل کننده پیامهایی باشند که بر روی پوسترها یا پرچمها یا از طریق تلویزیون و رادیو ارائه شده اند. همچنین موارد چاپی تخصصی نیز یکی دیگر از مطالب چاپی است که تاثیر زیادی بر روی آموزش رای دهنده دارد. این بخش به کاربرد خلاقانه و ابتکاری روشهای چاپی بر روی سطوح مختلف اعم از کاغذ، پارچه، پلاستیک و محصولات دیگر از جمله مجلههای فکاهی مصور، پوسترها و پرچمها، نشانههای لای کتاب، پیش دستیها و ظروف، برچسبها، لباس، بسته بندی و تقویم میتواند باشد.
همچنین آموزش مدنی و رای دهنده فعالیتهای فرهنگی بوده که به بیان حقوق انسانی مردم و سازمان دهی اجتماعی ارتباط دارند. این آموزش مستلزم تعامل میان مردم، اشتیاق خردمندانه و برانگیختن احساسات و وابستگی متقابل هستند اما یادگیری و ابراز وجود انسان عمیقا در قالب کلمات، نمایشنامه و بازی صورت میگیرد. بنابراین تاثیرگذارترین برنامههای آموزشی، معدود برنامههایی بوده اند که در آنها از هنر استفاده شده است. لذا این بخش شامل این موارد می باشد.
هنرهای نمایشی که در مکانهای رسمی نمایش داده میشوند از جمله کنسرت و نمایش، وقایع خاصی که به فعالیتهای اجتماعی اشاره دارند از جمله مسابقات ورزشی و مهمانی خیابانی و در نهایت هنر و صنایع دستی که به این موضوع میپردازد که چگونه هنرمندان را میتوان به برنامههای آموزشی کشاند مانند نقاشی، عکاسی و طراحی. لذا آموزش به موقع در یک انتخابات، رای دهندگان را قادر خواهد کرد با اطلاعات کافی به حوزههای اخذ رای مراجعه نموده و با شناخت بهتری نسبت به کاندیدا، رای خود را به صندوقهای اخذرای بیندازند.