بني صدر خطاب به حاج احمد آقا: يا جاي من است يا جاي رجايي!
همگان مي‌دانستند که چالش اصلي ميان مجلس و رئيس‌جمهور بر سر انتخاب نخست وزير خواهد بود. بني‌صدر با رندي سعي در جلب نظر امام و بيت ايشان براي بهره‌برداري‌هاي سياسي داشت و به همين خاطر مرحوم احمد خميني را به عنوان نخست‌وزير پيشنهاد کرد که مورد قبول امام واقع نشد.
________________________________________
چرا بني صدر مخالفت کرد؟
همگان مي‌دانستند که چالش اصلي ميان مجلس و رئيس‌جمهور بر سر انتخاب نخست وزير خواهد بود. بني‌صدر با رندي سعي در جلب نظر امام و بيت ايشان براي بهره‌برداري‌هاي سياسي داشت و به همين خاطر مرحوم احمد خميني را به عنوان نخست‌وزير پيشنهاد کرد که مورد قبول امام واقع نشد.
بني‌صدر در اقدام بعدي، مصطفي ميرسليم، سرپرست شهرباني کل کشور و از اعضاي حزب جمهوري اسلامي را به عنوان نخست وزير به مجلس معرفي کرد که به رغم حدس و گمان‌هاي اوليه مبني بر موافقت اکثريت نمايندگان مجلس با ميرسليم، او هم موفق به کسب آراي لازم نشد.
علي‌اکبر ولايتي ديگر نامزد پيشنهادي بني‌صدر براي تصدي نخست‌وزيري بود که او نيز موفق به جلب نظر مجلس نشد.
در نهايت تصميم‌گرفته شد تا کميته منتخب نمايندگان و شوراي انقلاب و رئيس‌جمهور براي تعيين نامزد نخست وزير اقدام کنند و اين کميته در مورد محمدعلي رجايي به توافق رسيد. گرچه از همان ابتدا بني‌صدر با انتخاب وي به عنوان نامزد پيشنهادي براي نخست‌وزير موافق نبود و حتي به رجايي لقب «خشک سر» داد.
جالب اينجاست که به رغم عدم عضويت محمدعلي رجايي در حزب جمهوري اسلامي، وي با آراي نسبتاً بالايي در مجلس موفق به کسب رأي اعتماد شد.
يا جاي من است يا جاي رجايي!
بني‌صدر حتي پس از انتصاب رجايي به نخست‌وزيري هم تا مدت زيادي از امضاي حکم او خودداري کرد. اين در حالي بود که او برابر با قانون مي‌بايست ظرف ده روز حکم نخست‌وزير را امضا مي‌کرد. از سوي ديگر همان زماني که حکم به تاييد بني‌صدر رسيد و رجايي رسما کار خود را براي انتخاب اعضا و تشکيل کابينه آغاز کرده بود، رئيس‌جمهور به بهانه سفر به کرمان و جنوب خراسان تهران را ترک کرده بود.
جالب اينجاست که به رغم عدم عضويت محمدعلي رجايي در حزب جمهوري اسلامي، وي با آراي نسبتاً بالايي در مجلس موفق به کسب رأي اعتماد شد
همچنين در جريان انتخاب رجايي به نخست‌وزيري، بني‌صدر با ارسال نامه‌اي خطاب به وي و در جهت القاي اين مسئله که اين انتخاب بر رئيس‌جمهور تحميل شده است، در صدر نامه، عبارت «با توجه به جريان گزينش شما» را آورده بود.
چند روز بعد هم براي اين که از عملکرد دولت رجايي اعلام برائت کند، در ديدار عمومي با مردم عنوان کرد: اگر ديدم که اين دولت کارايي ندارد و مردم هم از من خواستند، خوب، من بايد به مردم بگويم که اين دولت، دولت من نيست. بنابراين من ابزار کار ندارم که شما از من چيزي بخواهيد.
او در مسير فعاليت کابينه، علاوه بر انتخاب وزرا، کارشکني‌هاي متعددي را صورت مي‌داد. از جمله نسبت به انتصاب معاون وزير و سرپرست وزارتخانه‌هايي که وزير آن تعيين نشده بود، به رجايي ايراد مي‌گرفت و احکام صادره از سوي نخست وزير را ملغي و بي‌اعتبار مي‌خواند و از سويي براي کمک به جنگ‌زدگان، زماني که رجايي قصد باز کردن حسابي ويژه در اين خصوص را داشت، اعلام کرد که دولت از حساب 888 رياست جمهوري مي‌تواند استفاده کند، اما عملا در راه استفاده دولت از اين حساب کارشکني مي‌کرد. در خاطرات مرحوم حاج احمد آقا آمده است که اين روند تا جايي پيش رفت که بني صدر يک بار به حاج احمد آقا گفته بود: يا جاي من است يا جاي رجايي!
چرخ اجرايي اداره کشور به کندي در حال چرخش بود و نمايندگان مجلس براي اين‌که روند امور براي پيشبرد اهداف کابينه دولت تسهيل شود، تصويب لايحه دوفوريتي تعيين سرپرست براي سه وزارتخانه امور اقتصادي و دارايي، امور خارجه و بازرگاني را در دستور کار قرار دادند. اما همفکران بني‌صدر در مجلس به تکاپو افتادند تا بر سر تصويب چنين لايحه‌اي مانع‌تراشي کنند و به همين منظور‌هاشم صباغيان، احمد سلامتيان، غضنفر پور، معين‌فر، مهدي بازرگان، شهاب محمودي، نقوي، اخوتيان، ابو سعيدي، منوچهري، عاليپور، بياني و رضا اصفهاني صحن علني مجلس را ترک کردند که البته اين تلاش ناکام ماند.
اقدام نمايندگان مجلس خشم بني‌صدر را بر انگيخت. وي در سخنراني‌هاي عمومي خود از استبداد، ديکتاتوري، خودمحوري و تماميت‌خواهي يک گروه سياسي شکايت و در غائله 14 اسفند ماه 1359 شديدترين حملات را نثار مجلس و شوراي انقلاب و حزب جمهوري اسلامي کرد
اقدام نمايندگان مجلس خشم بني‌صدر را بر انگيخت. وي در سخنراني‌هاي عمومي خود از استبداد، ديکتاتوري، خودمحوري و تماميت‌خواهي يک گروه سياسي شکايت و در غائله 14 اسفند ماه 1359 شديدترين حملات را نثار مجلس و شوراي انقلاب و حزب جمهوري اسلامي کرد. اجتماع مردم در اين روز در دانشگاه تهران ـ همزمان با سالگرد تولد دکتر مصدق ـ به صحنه درگيري نيروهاي موافق و مخالف وي مبدل شد.