ترس غرب از منافقین

مقامات غربی که این روزها سعی دارند برخورد دوگانه خود با این گروهک تروریستی را ادامه دهند به شدت از این گروه بیمناک هستند زیرا دست پرورده تروریست خود را به خوبی می شناسند. غرب به شدت از حضور منافقین و ساکنان اشرف در خاک خود بیمناک است زیرا منافقین ممکن است بر اساس تسویه حسابهای درون حزبی و... دست به هر کاری بزنند. از سوی دیگر، غرب سعی دارد از منافقین به عنوان مهره‌های سوخته استفاده کند. همین مسئله رویکرد دوگانه غرب در برابر منافقین را رقم زده است. صدام در مدت زمان حیات خود و از زمان حضور منافقین در عراق میلیون ها دلار به گروهک تروریستی منافقین کمک کرد. صدام از ابتدای حضور منافقین در عراق، از سال 1986 تا 1992 ماهیانه 15 میلیون دلار به این سازمان تروریستی کمک می کرد. این مبلغ پس از سرکوب ناجوانمردانه کردهای شمال عراق و کشتار شیعیان در انتفاضه جنوب عراق، از سال 1993 تا 2002 به 30میلیون دلار در ماه افزایش یافت ضمن اینکه ماهیانه 10 میلیون دینار نیز به دستور صدام به این سازمان اختصاص می یافت. اما مسئله تنها به این نقطه ختم نمی گردید. سیستم جمع آوری مالی منافقین موسوم به “سیستم مالی اجتماعی “ که کار جمع آوری اعانه یا همان گدایی از مردم کشورهای اروپایی، آمریکایی و کانادایی را بر عهده داشت نیروهای خود را به گونه‌ای آموزش داده بود تا به بهانه کودکان بی سرپرست از مردم این کشورها پول جمع آوری کرده و از طریق پولشویی به سیستم مالی منافقین تزریق کنند.
گروهک تروریستی منافقین طی سالهای اخیر بارها از دولتهای غربی خواسته است تا موانع و محدودیتهای پیش روی این گروهک را جهت ارتکاب اعمال تروریستی مرتفع نموده و امکانات مالی و تسلیحاتی گسترده ای را در اختیار آنها قرار دهد. لازم به ذکر است که ستاد فرماندهی گروهک منافقین که هدایت و حمایت مالی اقدامات تروریستی آن در کشورهایی مانند عراق و ایران را برعهده دارد در حومه شهر پاریس فرانسه، در محله ای به نام اور قرار دارد. اما لندن یکی از اصلی‌ترین حامیان گروهک تروریستی منافقین محسوب می شود. دولت انگلیس سال گذشته به منظور هموار کردن راه برای شروع مجدد اقدامات خشونت آمیز توسط منافقین، آنان را از فهرست تروریستی خارج کرد و اجازه داد تا مراکز هدایت عملیات خود را در آن کشور گسترش دهند.
در زمان برقراری حکومت صدام حسین در عراق و حمایت کامل آمریکا و اروپا از دیکتاتور بغداد شاهد بودیم که تحرکات منافقین علیه نظام اسلامی در ایران با هشیاری نیروهای امنیتی و نظامی کشور ناکام ماند. پس از سقوط حکومت صدام اوضاع داخلی گروهک منافقین به شدت بر هم ریخت. این درهم ریختگی معلول رفتار دوگانه ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا با منافقین بود. افزایش روزافزون قدرت ایران در طول سالیان پس از جنگ تحمیلی و حمایت قاطعانه ملت ایران از نظام ولایی سبب شد تا غرب از منافقین به عنوان گروهی تروریستی نام ببرد و حمایت خود را از آنها به میزان جالب توجهی کاهش دهد.
هم اکنون آمریکا از این مهره های سوخته در جهت هدایت و جهت دهی اهداف خودد رعراق استفاده می کند و عملاکاربری آنها را از “ایران”به سوی “عراق”تغییر داده است. این تغییر کاربری سبب شده است تا اعضای گروهک منافقین بیش از پیش نسبت به سرنوشت فلاکت بار خود احساس نگرانی نمایند. به راستی پس از خروج نیروهای آمریکایی از عراق منافقین چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟آنها هم اکنون به دنبال پایگاهی در اروپا هستند تا ادامه حیات ننگین خود را در آنجا سپری نمایند. اما هیچ یک از حامیان اولیه منافقین حاضر نیستند تا به آنها پناه دهند و این مسئله به معنای مرگ سخت گروهک رجوی در میان بازیهای غرب است.
چندی پیش مقامات عراقی به صراحت هشدار دادند که منافقین باید خاک کشورشان را ترک کنند اما ساکنان پایگاه اشرف توجهی نسبت به این درخواست نشان نداده و البته غرب نیز در این خصوص فشاری بر مهره های خود در عراق تحمیل نکرد. حدود یکسال و نیم قبل نوری المالکی نخست وزیر عراق نسبت به تداوم حضور منافقین در خاک عراق هشدار داد. مالکی گروهک منافقین را تروریستی دانسته و گفته است تنها گزینه آنها خروج از عراق است. بر اساس اظهارات نوری المالکی منافقین یک سازمان تروریستی است که جنایت هایی علیه مردم عراق مرتکب شده و وجود آن در سرزمین عراق با حاکمیت ملی دولت عراق بر خاک کشورش منافات دارد. اما کاخ سفیدهمچنان به حمایت خوداز منافقین ادامه می دهد.
در این میان رسانه های آمریکایی سعی دارند پروسه دلسوزی برای منافقین را اجرا کنند!بدیهی است که مسئولیت اصلی فریب ساکنان پادگان اشرف و استقرار اجباری آنها در پادگان اشرف نیز بر عهده ایالات متحده و سران منافقین است. از سوی دیگر، به راستی چرا ایالات متحده آمریکا زمانی که منافقین ملت ایران را به خاک و خون می کشیدند و رزمندگان اسلام رابا مظلومیت به شهادت می رساندند سکوت می کرد؟ از سوی دیگر، چرا زمانی که منافقین با همکاری حزب منحله بعث مبارزان عراقی را از پای در می آورد وسخت ترین شکنجه ها راعلیه آنان اعمال می نمود کاخ سفید سخنی در حمایت از کشته شدگان عراقی بر زبان نمی راند؟آیا ماهیت دموکراسی و حقوق بشر در غرب همین است؟