یک مقایسه تاریخی: رجایی با چند نفر به سازمان ملل رفت؟
زمانی که محمود احمدی‌نژاد، کاندیدای ریاست‌جمهوری شد، ستاد انتخاباتی او برای معرفی این کاندیدای گمنام که تا قبل از شهرداری‌اش در تهران، کمتر کسی اسمش را شنیده بود، از یک نام بزرگ و ملی استفاده کرد: «شهید رجایی»... و بدین‌سان احمدی‌نژاد در تبلیغات رسمی، رجایی زمانه و رجایی دوم معرفی شد!
اینک اما ۶ سال از آن روز‌ها می‌گذرد و روز به روز عیان‌تر می‌شود که رجایی در همان ۸ شهریور ۶۰ به شهادت رسید و هرگز در ۴ تیر ۸۴ در قالب احمدی‌نژاد ظهور نکرد.
این روز‌ها، سفر محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور، به سازمان ملل در کانون توجه افکار عمومی ایران قرار گرفته است و آنچه به شدت مطرح است اینکه چرا رییس‌جمهور در این سفر با هیاتی که طبق خبرهای منتشره ۱۰۰ نفره بوده است به نیویورک رفته و بد‌تر از همه اینکه تعدادی از فامیل‌های خود و اعضای کابینه مانند خانواده‌های مشایی و بقایی و... را نیز با هزینه بیت‌المال به این سفر کاری برده است؟! مگر سفر سازمان ملل جای پسر و عروس و مادر زن آقازاده معزز و... است و مگر مردم ایران چه تعهدی نسبت به این خاندان دارند که باید هزینه سفر آنان به نیویورک را نیز بپردازند؟!
با این مقدمه بد نیست سری هم به تاریخ انقلاب بزنیم و ببینیم که شهید محمدعلی رجایی هنگام سفر به نیویورک چند نفر همراه با خود برد و اساساً از اعضای خانواده خود و رفقا، افرادی مانند و پسر و عروس و داماد و... را هم با خود برد یا نه؟!
برای پاسخ به این سوال که جواب آن می‌تواند مقایسه تاریخی جالبی بین رجایی و احمدی‌نژاد باشد به کتاب «فرزند ملت در آیینه انقلاب اسلامی» که در بهمن ۱۳۶۱ منتشر شده است مراجعه می‌کنیم و صفحه مربوط به سفر رجایی به نیویورک را می‌خوانیم: «پس از طرح مساله جنگ ایران و عراق در سازمان ملل و ضرورت شرکت نماینده ایران در جلسات آن سازمان، آقای رجایی نخست‌وزیر، تصمیم گرفتند شخصا به شورای امنیت رفته، نقطه نظرهای دولت ایران را بیان نمایند. ایشان که از چند روز قبل در جبهه جنگ حضور داشتند، عصر روز پنجشنبه بیست و پنجم مهر ماه ۵۹ از مناطق جنگی با هواپیما وارد فرودگاه مهرآباد شدند و پس از انجام مصاحبه مطبوعاتی در فرودگاه، در رأس هیاتی مرکب از برادران: بهزاد نبوی وزیر مشاور در امور اجرایی، گودرز افتخار عضو شورای نگهبان، یک نفر از وزارت امور خارجه، ۳ نفر از دفتر نخست‌وزیر و چهار نفر خبرنگار و فیلمبردار از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و خبرگزاری پارس، عازم نیویورک شده پس از ۱۳ ساعت پرواز، در ساعت هشت صبح جمعه به وقت تهران (نیم ساعت پس از نیمه شب به وقت نیویورک) وارد آن شهر شدند.»
همان‌طور که در این کتاب تاریخی آمده، هیات همراه شهید رجایی در سفر نیویورک ۱۰ نفره بوده است که ۴ نفرشان نیز خبرنگار و فیلمبردار بوده‌اند و البته دوستان و آشنایان و اقوام و همسایه‌ها شال و کلاه نکرده بودند تا با رییس دولت به نیویورک بروند و جاهایی که به خواب هم نمی‌دیدند را با پول ملت ببینند!
سفر هم به لحاظ دیپلماتیک، سفر موفقی بود و شهید رجایی در سازمان ملل بیش از آنکه از این سو و آن سوی جهان بگوید درباره ایران گفت و «صدای ملت ایران» بود. حال این رفتار شهید رجایی را مقایسه کنید با رفتار کسی که حتی برای نوه‌اش نیز درخواست ویزا کرده بود تا او را با خود به نیویورک ببرد و حتی همسران رییس دفتر و معاون رییس‌جمهور هم در این سفر به عنوان «هیات همراه» حاضر بوده‌اند!
قضاوت با مردم و تاریخ و خطاب به برخی مسوولان می‌گوییم: آقایان! هر کاری که می‌کنید، لااقل خود را به چهره‌های تاریخی نچسبانید و نام بزرگانی چون رجایی را که اینک جزو اسطوره‌های این ملتند را لکه‌دار نکنید.
شهید رجایی با شش مقام دولتی و چهار خبرنگار به سازمان ملل رفت
مهر ۱۳۵۹ خورشیدی
احمدی‌نژاد با ۱۰۰ نفر از جمله پسر، عروس و اعضای خانواده برخی همکارانش به سازمان ملل رفت
شهریور ۱۳۹۰ خورشیدی