سالروز صدور حکم تاریخی امام خمینی (س) درباره سلمان رشدی

اگر غیر مسلمانى از مکان او مطلع گردد و قدرت این را داشته باشد تا سریعتر از مسلمانان او را اعدام کند، بر مسلمانان واجب است آنچه را که در قبال این عمل مى‏خواهد به عنوان جایزه و یا مزد عمل به او بپردازند.

25 بهمن ماه سالروز صدور حکم تاریخی امام خمینی (س) مبنی بر ارتداد سلمان رشدی  است.درچنین روزی درسال 1367 فتوای امام ضمن خنثی کردن این جریان، دولت‌های اسلامی و پیروان سایر ادیان الهی را نسبت به کلید خوردن یک نبرد تمام‌ عیار تبلیغاتی و جنگ رسانه‌ای توسط نظام سلطه و کانون های شیطانی تفکرات و اندیشه‌های غربی و صهیونیستی هوشیار کرد.
 امام خمینی (س) با حکم شجاعانه خود علاوه بر نشان دادن قدرت مرجعیت و آمادگی و هوشمندی تاریخی آنان برابر توطئه‌های مخالفان اسلام و نیز پاسداری و دفاع از مقدسات و آرمانهای مسلمین، امواج ناشی از خشم و اعتراض جهان اسلام علیه این اقدام موهن را سازماندهی و با روشن ساختن تکلیف فقهی و ابعاد این ماجرای خطرناک به همگان فهماند که در دفاع از ارزش های اسلامی،درمقابل هر گونه اهانت به اسلام،وساحت پیامبر اعظم (ص) و اهل بیت (ع) استوار ایستاده است.
هم اکنون با گذشت دو دهه از این واقعه، رصد و تامل در آنچه در صحنه رویارویی نظام کفر و الحاد جهانی با اسلام عزیز رخ داده است، درک عمیق و نگرش راستین و آینده‌نگری وثیق امام (س) به روشنی ترسیم شده ونشان می‌دهد که امام در قضیه کتاب "آیات شیطانی" نه فقط "سلمان رشدی" بلکه سلمان رشدی‌هایی را می‌دیدند که برای هجمه به اعتقادات دینی  مسلمانان به نوبت ماموریت‌های خود را به انجام می رسانند.
تجدید حیات دوباره اسلام که با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه 57 آغاز شده بود با برخورد قاطع امام (س) نسبت به اقدام غربی‌ها در حمله مستقیم و هتاکانه به اسلام در قالب پروژه کتاب آیات شیطانی شتاب فزاینده‌ای یافت.
 امواجی که حکم تاریخی امام (س) ایجاد کرد،توطئه قطع رابطه کشورهای اقماری آمریکا و حتی اتحادیه اروپا با ایران که بواسطه اقدام امام‌(س) صورت گرفته بود را پس از مدتی در هم شکست و سفیران کشورهای غربی بویژه انگلیس به حوزه ماموریتشان بازگشتند.
 اکنون دراین روز،این حکم تاریخی را مرورمی کنیم:

حکم اعدام سلمان رشدى
زمان: 25 بهمن 1367/ 7 رجب 1409
بسمه تعالى‏
إنا للَّه و إنا إلیه راجعون‏
به اطلاع مسلمانان غیور سراسر جهان مى‏رسانم مؤلف کتاب «آیات شیطانى» که علیه اسلام و پیامبر و قرآن، تنظیم و چاپ و منتشر شده است، همچنین ناشرین مطلع از محتواى آن، محکوم به اعدام مى‏باشند.ازمسلمانان غیور مى‏خواهم تا در هر نقطه که آنان را یافتند، سریعاً آنها را اعدام نمایند تا دیگر کسى جرأت نکند به مقدسات مسلمین توهین نماید و هر کس دراین راه کشته شود، شهید است   ان شاء اللَّه. ضمناً اگر کسى دسترسى به مؤلف کتاب دارد ولى خود قدرت اعدام او را ندارد، او را به مردم معرفى نماید تا به جزاى اعمالش برسد. والسلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.
روح اللَّه الموسوی الخمینى‏
منبع: صحیفه امام    ج‏21    263   

اطلاعیه دفتر امام درباره وجوب قتل سلمان رشدى و عدم امکان توبه
زمان: 29 بهمن 1367/ 11 رجب 1409
بسمه تعالى‏
رسانه‏هاى گروهى استعمارى خارجى به دروغ به مسئولین نظام جمهورى اسلامى نسبت مى‏دهند که اگر نویسنده کتاب آیات شیطانى توبه کند حکم اعدام درباره او لغو مى‏گردد.
 امام خمینى- مدّ ظلّه- فرمودند:
این موضوع صد در صد تکذیب مى‏گردد. سلمان رشدى اگر توبه کند و زاهد زمان هم گردد، بر هر مسلمان واجب است با جان و مال تمامى همّ خود را به کار گیرد تا او را به دَرک واصل گرداند.
حضرت امام اضافه کردند:
اگر غیر مسلمانى از مکان او مطلع گردد و قدرت این را داشته باشد تا سریعتر از مسلمانان او را اعدام کند، بر مسلمانان واجب است آنچه را که در قبال این عمل مى‏خواهد به عنوان جایزه و یا مزد عمل به او بپردازند.
صحیفه امام    ج‏21    268   

دفاع از پیامبر اسلام و ارزشهای دینی،آخرین رویارویی امام خمینی با غرب
جنگ عراق و ایران که پایان یافت ، رهبران سیاسی غرب تهاجم تازه ای علیه اسلام انقلابی آغازکردند.آنان در سالهای قبل در جریان دفاع ایران و در جریان رویارویی با حزب الله لبنان و جنبش اسلامی فلسطین و جهاد اسلامی افغانستان و ماجرای مرگ انورسادات به وسیله انقلابیون مسلمان مصری (14/7/1360 ) دریافتند که حرکت اسلامی رو به رشد را نمی توان با سلاح و از طریق نظامی متلاشی ساخت.جبهه جدید،جبهه جنگ روانی فرهنگی و ایدئولوژیک بود.ایجاد جنگ بین شیعه و سنی نیز قبلا با هوشیاری امام خمینی و مسئولین نظام اسلامی رنگ باخته بود. باید به ریشه ها و محرکهای اصلی این جنبش یعنی مبانی عقیدتی و مقدساتی که عشق به آنها وحدت اهداف و روشهای حرکت اسلامی اخیر را سبب شده است،حمله می کردند. ماجرای تدوین و انتشاروسیع کتاب مبتذل "آیات شیطانی" نوشته سلمان رشدی و حمایت رسمی دولتهای غربی از آن سرآغازی بر فصل تهاجم فرهنگی بود. اگر جامعه اسلامی در مقابل توهین های این کتاب به پیامبر عظیم الشان اسلام از خود مقاومت نشان نمی داد،خاکریز اول به راحتی فتح شده بود و پس از آن مبانی دینی و مقدساتی که اعتقاد به ماوراء طبیعت و ارزشهای معنوی را در جامعه اسلامی باعث شده اند،با انواع شیوه ها مورد هجوم قرار می گرفت.هویت اندیشه دینی وهویت وحدت بخش امت اسلامی را همین مقدسات تشکیل می دهند و با مورد تردید قرار دادن اینهاست که جهان اسلام و حرکتهای اسلامی را از دوران بی هویت ساخته و در مقابل هجوم فرهنگ و ایدئولوژی غرب خلع سلاح می کنند.
امام خمینی (س) با توجه به دلایل و واقعیت های فوق در تاریخ 25/11/1367در ضمن چند سطر کوتاه با صدور حکم ارتداد و اعدام سلمان رشدی و ناشرین مطلع از محتوای کفر آمیز این کتاب، انقلابی دیگر برپا کرد.صفوف مسلمانان صرف نظر از مذاهب و زبان و کشورهایشان متحدا در برابر غرب ایستادند. پیامدهای این واقعه موجودیت جامعه اسلامی را به عنوان یک امت واحده جلوه گر ساخت و نشان داد که مسلمانان علیرغم اختلافات داخلی و مغایرتهای جانبی هر گاه بدرستی رهبری شوند میتوانند و به عنوان پیشتازان حرکت احیای ارزشهای دینی و درآینده جهان نقشی تعیین کننده برعهده بگیرند. همچنین صدور این حکم تصور اشتباه غربی ها را در اینکه ایران با پذیرش قطعنامه از هدف های انقلابی اسلامی خود دست کشیده است،در هم ریخت.
 منبع: حدیث بیداری ص 148-149

رفتار اتحادیه اروپا در برابر فتوای ارتداد سلمان رشدی
بعد از پایان جنگ و پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط ایران،صدور فتوای امام خمینی در 25 بهمن 1367 (14 فوریه 1989 ) حاوی حکم قتل سلمان رشدی،نویسنده هندی تبارانگلیسی،موجب واکنش شدید و موضع گیری تند اتحادیه اروپا در مقابل آن گردید.پارلمان اروپا در"استراسبورگ" قطعنامه ای به تصویب رساند و طی آن از دوازده دولت عضو خواست تا به تهران اعلام کنند، اگر به تهدیدات خود عمل نمایند،تدابیر جدی علیه منافع ایران اتخاذ خواهد شد.
وزیران امورخارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در اول اسفند ماه 1367 (20 فوریه 1989 ) بیانیه ای انتشاردادند و درآن تهدید به قتل سلمان رشدی را غیر قابل قبول دانستند و اقدامی مخالف با منشور ملل متحد و بی حرمتی به اصول و مقررات بین المللی اعلام کردند.
واکنش فوری اتحاریه اروپا نسبت به فتوای صادره تصمیم واقدام مشترکی در سه زمینه بود:     احضار سفرای دولت های عضو از تهران و کاهش سطح روابط دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران، لغو ملاقات و بازدید مقامات دو طرف در سطح وزیران و معاونان آنها، تقلیل همکاری های اقتصادی و کاهش واردات کالا ازایران.
پس از قطع روابط سیاسی ایران و انگلستان در 15 اسفند 1367 (5 مارس 1989 ) دولت آلمان نیز در حمایت از انگلستان اجرای موافقتنامه فرهنگی با ایران را که در آبان 1367 (نوامبر1988 ) امضا شده بود،به حالت تعلیق در آورد. انگلستان می کوشید تا با توسعه مسئولیت حمایت از سلمان رشدی به بقیه کشورهای اروپایی بویژه دو عضو موثر آن یعنی آلمان و فرانسه ،هم به اعمال محدودیت و فشار علیه ایران از سوی اتحادیه تاکید نماید و هم خود را یکجانبه در این مساله درگیر نسازد.نهایتا این کشورها درمقابل پایمردی و استقامت ایران وپشتیبانی جهان اسلام کوتاه آمده و سفرای این کشورها که با سروصدا ایران را ترک کرده بودند،یکی یکی و بی سروصدا به جمهوری اسلامی ایران بازگشتند.