سياست‏هاى عراق پس از پاكسازى در قدرت در سال 1979 از منظر وزارت خارجه آمريكا

اول اوت 79 ـ 10 مرداد ماه 1358 خيلى محرمانه
از: دفتر حفاظت منافع آمريكا در بغدادبه: وزارت امورخارجه در واشنگتن دى ـ سى
موضوع: سياست‏هاى عراق پس از پاكسازى
     1ـ (تمام متن خيلى محرمانه است)
     2ـ قبل از رويداد نهايى، همه مى‏پنداشتند كه ترك صحنه توسط بكر در كوتاه مدت در سياست‏هاى
عراق تغييرى پديد نخواهد آورد. اين ارزيابى ناشى از اين واقعيت كه صدام از قدرت كافى در تعيين خط
مشى‏ها برخوردار است، و نيز از ظهور توافق در ميان رده‏هاى رهبريت در مورد نحوه اداره امور بود.
همچنين اين باور پيدا شده بود كه فرضيه رهبرى متحد و متفق‏القول فرماندهى صدام تغييراتى را پديد
خواهد آورد، ليكن در مورد ماهيت و مسير تغييرات اختلاف نظر بسيار وجود داشت.
     3ـ بخش اعظم ابهام منعكس‏شده در بالا از عدم آگاهى صدام به‏عنوان يك فرد، و امكان هميشه
موجود رويارويى وى با مخالفت‏هاى جزيى (كه هميشه در عراق وجود دارد) ناشى شده است. ما در مورد
صدام ارزيابى جداگانه‏اى را در دست تهيه داريم، ليكن معتقديم كه رويدادهاى اخير حداقل مقدارى از
تغييرات ناشناخته را در راهى كه عراق علنا انتخاب كرده ايجاب نموده است.
     4ـ مشكلات مربوط به برآورد در عراق، شايد مانند ديگر كشورها، ناشى از نحوه تحقق رويدادها در
دو هفته اخير باشد. بازنشسته شدن بكر مستقيما آنچه را كه انتظار مى‏رفت پيش آورد، يعنى نوعى انتقال
آرام قدرت پديد آمد كه مخالفت را برانگيخت و بروز موجى از دستگيريها را سبب گرديد. ناظران ناگهان
متوجه شدند كه صدام به خاطر مسائلى كه از نظر وى با اهميت تلقى شده يا مورد رويارويى و يا مورد انتقاد
قرار گرفته است (ما در مورد اين موضوع كلى در پيام جداگانه‏اى بحث خواهيم كرد). بعث برخلاف تصور
يك دست نبود.
     5 ـ در مورد پيدايش «جنايات» حوزه واقعى عملكرد توطئه‏گران، هدف آنها و تأثير آن بر رهبريت
صدام، سؤالات بسيارى بدون پاسخ مانده است. ليكن وى علنا اعلام كرده است كه خود او كلاملاً مسئول
است و در مورد اين واقعيت هيچگونه انتقادى را نمى‏پذيرد. به همين دليل معتقديم كه جنبه‏هاى مهم زيرين
سياست‏هاى گذشته عراق بازهم مصداق خواهد يافت.
     6ـ امتناع گرايى، به‏عنوان فردى كه معتقد به اين ستون از ايدئولوژى بعثى است، مشكلات داخلى
نخواهد توانست مانع از آن شود كه صدام حتى به تنهايى پرچم امتناع‏گرايى (جبهه پايدارى) را در اهتراز
نگاه دارد. (امكان دارد كه صدام از طرف كسانى كه هم‏اكنون در زندان بسر مى‏برند در اين زمينه مورد انتقاد
قرار گرفته باشد. در بيانيه عمومى شوراى فرماندهى انقلاب همين موضوع به‏طور ضمنى مطرح شده
است.) ممكن است عراق مجبور به كاهش نقش فعالانه افراطى خود در زمينه اعراب و اسرائيل گشته و  موضع انزواطلبانه‏اى را اتخاذ نمايد. ولى مى‏توان روى آن به‏عنوان مخالف سر سخت حل مسالمت‏آميز
مسئله حساب كرد البته گذشته از بعيد بودن ديگر روش‏هاى ممكن موجود.
     7ـ روابط منطقه‏اى. در چند سال گذشته عراق تلاش‏هاى موفقيت‏آميز و مهمى را در بهبود روابط
منطقه‏اى و بخصوص با همسايگان خود انجام داده است. اين انعكاس نفع‏طلبى و به رسميت شناختن توأم
با بى‏ميلى مفيد بودن وضعيت موجود است، و امروزه بيش از گذشته مشهود خواهد بود. تلاش‏هاى جدى
كه بكر با آنها دست به گريبان بود، ظاهرا روابط اين كشور را با ايران بهبود بخشيده، و تصميم مبنى بر عدم
تبليغ پيرامون درگيرى سوريه در توطئه نشانگر تمايل دو كشور به از بين رفتن مشكلات دوجانبه است.
(احتمالاً در اين تصميم سوريه نيز نقش به‏سزايى داشته است.) ممكن است دستگيرى‏ها موقعيت داخلى
صدام را نابود نساخته باشد، ولى حتما تا حدودى آن را تضعيف كرده است. بنابراين او سعى نخواهد كرد
در رابطه با كشورهاى هم مرز عراق مشكلاتى را پديد آورد، گرچه وى تصميم گرفته بود تا يك دشمن
خارجى (سوريه) بتراشد تا توجه توده‏هاى مردم را از تأثير داخلى توطئه منحرف سازد.
     8ـ نيروى داخلى؛ زمانى كه صدام به مقام رياست جمهورى رسيد با مسائل داخلى مهمى دست به
گريبان بود و قبل از كشف اين حقيقت كه بسيارى مشاورين نزديكش عليه وى دست به توطئه زده‏اند نيز
همين وضع را داشت. به مشكلات حساس و پيچيده اكراد، شيعيان و كمونيست‏ها اكنون بايد مسئله نسبتا
وسيع پاكسازى ارتش و شوراى فرماندهى انقلاب نيز افزوده شود. ممكن است اقدامات سريع و
سرسختانه صدام مشكلات را تا حدودى مرتفع ساخته باشد، ليكن برخورد با اين مشكلات توجه عراق را
از نقش منطقه‏اى و بين‏المللى خود منحرف مى‏سازد. لازم است صدام مطمئن شود كه نظم داخلى به قوت
خود باقى است.
     9ـ اظهارنظر: قبل از وقوع هرگونه تغيير عراق در ابهام و مرموزى خاصى فرو مى‏رود. اين وضع هنوز
به خاطر وقوع مسائل بسيارى كه به خوبى درك نشده بهبود چندانى نيافته است. اصل موانعى كه بر سر راه
ناظران قرار دارد به طرز مشهودى در اعلاميه 25 تير ماه در بغداد كه موجب پيدايش رويدادهاى مهمى
گرديد، تجلى يافته است: در سبك زندگى در پايتخت تغيير محسوسى رخ نداده است. معذالك، ما معتقديم
كه آنچه كه تا به حال رخ داده زمينه واقعى نمايش را تشكيل مى‏دهد.  پك