علت هجرت به فرانسه از کلام امام؛ در نزد من مکان مطرح نیست بلکه عمل به تکلیف الهی مطرح است

امام خمینی(س) در تاریخ 14 مهر 1357 در نامه ای که علت هجرت خود به فرانسه را بیان فرمودند، خطاب به ملت ایران گفتند: شما مردان و زنان تاریخ باید پایدارى در راه کوبیدن ستمکاران و دفاع از حق را به جهانیان و نسل هاى آینده ثابت کنید.



در پی فشارهای دولت بعث عراق به امام خمینی(س) و یاران ایشان، حضرت امام در سیزدهم مهرماه سال 1357 عراق را به قصد کویت ترک کردند که در مرز صفوان از ورود ایشان به کویت جلوگیری شد.  پس از آن رهبر کبیر انقلاب تصمیم گرفتند تا به فرانسه هجرت کنند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، آنچه در پی می آید علت هجرت حضرت امام به فرانسه به قلم خود ایشان است:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

سلام و تحیت بر برادران غیور ایرانى که براى رهایى از حکومت طاغوت و خاتمه دادن به چپاول غارتگران بین المللى و نفتخواران، بپاخاسته اند. درود بر مسلمانان بیدارى که از حمله هاى پی درپى دژخیمان شاه، هراس به خود راه نداده و راه اسلام و شهداى مجاهد حق را در پیش گرفته و اساس ستمگران را متزلزل نموده و با تظاهرات مردانه خود، پشت استعمارگران مفتخوار را به لرزه درآورده اند.

اکنون که من ـ به ناچار ـ باید ترک جوار مولا امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ را نمایم و در کشورهاى اسلامى، دست خود را براى خدمت به شما ملت محروم ـ که مورد هجوم  همه جانبه اجانب و وابستگان به آنان هستید ـ باز نمی بینم و از ورود به کویت با داشتن اجازه، ممانعت نمودند، به سوى فرانسه پرواز می کنم. پیش من مکان معینى مطرح نیست؛ عمل به تکلیف الهى مطرح است، مصالح عالیه اسلام و مسلمین مطرح است. ما و شما امروز که نهضت اسلامى به مرتبه بسیار حساس رسیده است، مسئول هستیم؛ اسلام از ما انتظار دارد. چشم جهانیان امروز به سوى شما ملت غیور دوخته شده. دولت هاى استفاده طلب به مطالعه روحیه و مقدار پشتکار ملت ما پرداخته اند. شما مردان و زنان تاریخ باید پایدارى در راه کوبیدن ستمکاران و دفاع از حق را به جهانیان و نسل هاى آینده ثابت کنید.

من در حال گرفتاری ها و اشتغالات اخیر، اخبار ایران و قیام هاى پی درپى نقاط مختلفه را مثل کرمانشاه و بعض مناطق کردستان و قتل هایى که به دست دژخیمان شاه واقع شده می شنیدم، و هم متأثر و متأسف بوده و هستم و هم امیدوار و سربلند؛ امیدوار به شجاعت ملت بزرگ، و سربلند از فداکارى آنان در راه اسلام و مستضعفین. سربلند باد ملتى که با فداکارى خود قدم در راه پیروزى حق برداشت و سدهاى مانع از آن را یکى پس از دیگرى شکست! پیروز باد رادمردانى که با خون خود عزت برباد رفته را باز گرفت و عظمت پایمال شده به دست سلاطین ستمگر را باز یافت! من وقتى مطالعه روحیه مردان و زنان جوان از دست داده را می کنم که شجاعانه در مقابل مصایب ایستادگى کرده و می کنند، براى خود احساس شرمندگى می کنم. من می بایست با مصیبت هاى شما قدم به قدم همراه و آنچه شما دیده اید دیده باشم؛ مع الأسف نتوانستم در بین شما باشم و آنچه شما لمس کردید، بکنم؛ لکن از این راه دور، چشمم به شما روشن و قلبم براى امت اسلامى می تپد. از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و کوتاه شدن دست اجانب و وابستگان آنان را مسئلت می نمایم.


روح اللّه الموسوى الخمینى

ذىالقعدةالحرام 98