لحظات پرشور از روزهای انقلاب / مناسبت نوزدهم بهمن ماه روز نيروي هوايي

یکی از مهم‌ترین و اثر‌بخش‌ترین گام‌هایی که روند پیروزی انقلاب اسلامی را تسریع بخشید، حرکت آگاهانه و شجاعانه پرسنل نیروی هوایی در 19 بهمن سال1357بود.
آمریکا و رژیم شاه با شدت گرفتن تظاهرات مردمی و ظاهرشدن نقطه‌های امید در پیروزی ملت به‌پا خاسته ایران به رهبری آن پیشوا و مقتدای کم‌نظیر، تصمیم داشتند با سرمایه‌گذاری‌ای که برای نیروی هوایی کرده بودند از طریق انجام مانورهای هوایی و عبور دادن هواپیماهای جنگنده از بالای سر جمعیت میلیونی راهپیمایان و شکستن دیوار صوتی و ایجاد رعب و وحشت، روند پیروزی انقلاب را به شکست بکشانند اما پرسنل نیروی هوایی با حرکت بی‌نظیر و جسورانه خود در آن روز، امید رژیم را
به یاس مبدل کردند و دل امام را شاد و اشک‌شوق را بر گونه‌های مردم جاری ساختند.
ایادی شاه معدوم به‌دنبال آن حرکت تاریخی خارج از انتظار به سوی جمعی از دانشجویان، هنرجویان و هنرآموزان در مرکز آموزش‌های هوایی که در شب بیستم بهمن پس از دیدن فیلم ورود حضرت امام‌(ره) به فرودگاه از تلویزیون با صلوات فرستادن و تکبیر گفتن به بیرون از آسایشگاه‌های خود ریخته بودند، یورش برده و تعدادی از آنان را شهید و مجروح ساختند.
فردای صبح آن روز، وقتی پرسنل کادر وارد پادگان شدند و اوضاع را از نزدیک مشاهده کردند همراه با پرسنل شبانه‌روزی و درحالی‌که شعار می‌دادند: «ما همه سرباز توایم خمینی» به طرف در خروجی پادگان حرکت کردند تا به مردم بپیوندند.
عوامل رژیم گارد شاهنشاهی که در جلوی در پادگان سنگر گرفته بودند به طرف آنها تیراندازی کرده و تعدادی را شهید و زخمی کردند، بقیه پرسنل در شرایطی که آن اوضاع بسیار سخت و دشوار را تجربه نکرده بودند، تصمیم گرفتند به طرف اسلحه‌خانه بروند. پس از قانع کردن پاسدار اسلحه‌خانه، وارد آنجا شده و هرکدام یک اسلحه ژ3 و تعدادی فشنگ برداشته و از آن محل خارج شدند.
در همان حین بود که یک دستگاه اتوبوس حامل نیروهای گارد شاهنشاهی سررسید و درگیری شروع شد به‌طوری که صدای رگبار گلوله یک لحظه هم قطع نمی‌شد. پس از یک ساعت درگیری گاردی‌ها مجبور شدند به طرف در پادگان عقب‌نشینی و در آنجا سنگر بگیرند. پرسنل برای حمله به آنها با قلاب گرفتن از دیوار پادگان بالا می‌رفتند و به کوچه پشت پادگان می‌پریدند و به مردم می‌‌پیوستند و... در ساعت 10/30صبح بیست ویکم درحالی‌که تهران را سراسر، دود‌ و آتش فرا گرفته بود و صدای انفجار و تیراندازی‌های پیاپی یک لحظه هم قطع نمی‌شد، مردم با شور و حالی وصف‌ناپذیر و با ساختن کوکتل‌مولوتف و پرتاب آنها به تانک‌ها حمله می‌بردند، آنها را از کار انداخته و به تصرف خود درمی‌آوردند (البته شایان ذکر است در آن اوضاع سرنوشت‌ساز جمع زیادی از نیروهای حکومت نظامی داوطلبانه به جمع ملت می‌پیوستند) شرایطی بسیار حساس و وصف‌ناپذیر بود. در آن لحظات پرشور با استقامت مردم و شکسته شدن حکومت نظامی شمارش معکوس فروپاشی پایه‌های حکومت 2500ساله شاهنشاهی آغاز شده بود. تا اینکه سرانجام با اعلام همبستگی و پیوستن ارتش به ملت در بعد‌ازظهر روز بیست‌ودوم بهمن سال 1357و تصرف رادیو و تلویزیون، سقوط نظام منحط پهلوی از رادیو اعلام و سرود خاطره‌انگیز «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» در سراسر کشور طنین‌انداز شد.
نیروی هوایی در هشت سال دفاع مقدس
با پیروزی انقلاب اسلامی و کوتاه شدن سلطه بیگانگان و استکبار جهانی، ایران اسلامی می‌رفت تا با تحکیم پایه‌های اصولی، راه‌های پیشرفت و توسعه را بپیماید اما از آنجایی که آمریکای جهانخوار منافع خود را در ایران ازدست‌رفته می‌دید، با توطئه‌های مختلف و با ترور شخصیت‌ها، ایجاد اغتشاش و ناآرامی توسط گروه‌های ضد‌انقلاب در بخش‌هایی از کشور از جمله گنبد، کردستان و... ماجرای طبس حرکت‌های مذبوحانه‌ای را علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد که با الطاف الهی و رهبری خردمندانه امام راحل و هوشیاری و پشتیبانی مردم همیشه‌درصحنه، توطئه‌ها و دسیسه‌های دشمن یکی پس از دیگری خنثی شد. استکبارجهانی و در راس آن آمریکای جنایتکار به‌دنبال مایوس شدن از نقشه‌ها و اقدامات براندازی، در نقشه‌ای
حساب شده، رژیم عراق را تحریک و وادار کرد تا با بهانه ساختن قرارداد 1975 الجزایر و غیرعادلانه خواندن آن حمله وسیع و گسترده‌ای را علیه مرزهای غربی و جنوب کشورمان آغاز کند، به‌طوری‌که در همان روزهای آغازین حمله توانست بخش وسیعی از سرزمین خوزستان را اشغال کند. در آن دوران به دلایلی که پرداختن به آن در این مقاله نمی‌گنجد، نیروهای مسلح کشور به هیچ‌وجه آمادگی دفاع در مقابل حمله‌ای به آن وسعت را نداشتند.
در آن شرایط حساس و سرنوشت‌ساز بود که خلبانان شجاع و برومند نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با احساس مسئولیت و در اقدام و حرکتی برق‌آسا به تانک‌های آنان یورش بردند و در همان روزهای ابتدای جنگ، بخش عظیمی از ادوات زرهی دشمن متجاوز را در سرزمین گرم خوزستان منهدم کردند و نیروهای عراقی را که در آن لحظات هیچ قوایی را در مقابل خود ندیده بودند زمین‌گیر ساخته و مانع پیشروی آنان شدند. در آن عملیات غیرمتعارف و نابرابر، در مقایسه با جنگ‌های کلاسیک مرسوم در دنیا، جمعی از خلبانان شجاع و دلاور، غریبانه و گمنام و تنها به‌منظور دفاع از ارزش‌های انقلاب و میهن اسلامی به شهادت رسیدند.
همچنین با پرواز عملیات برون‌مرزی 140فروندی تیزپروازان نیروی هوایی ارتش به تاسیسات و مراکز حیاتی دشمن در پاسخ به حملات جنگنده‌های عراقی در 31شهریور 1359علیه فرودگاه‌های کشور، که جهانیان تصور می‌کردند با اخراج مستشاران آمریکایی و انگلیسی، نیروی هوایی عملا کارایی و توان رزمی خود را از دست داده است به حیرت واداشتند و همواره در طول دوران دفاع مقدس با تلاش خستگی‌ناپذیر پرسنل فنی در آماده‌سازی‌ هواپیماها و تجهیزات فنی، ساخت قطعات مورد نیاز (به‌دلیل تحریم‌های نظامی و اقتصادی)، پدافند و حراست از آسمان نیلگون کشور و جبهه‌های حق علیه باطل و سرنگونی بیش از 70فروند هواپیماهای دشمن طی 20روز در عملیات والفجر 8، حمله به پایگاه‌های سه‌گانه«اچ3» نیروی هوایی عراق در مرز اردن طی عملیاتی منحصر به‌فرد و پیچیده هوایی و منهدم ساختن تعداد زیادی از هواپیما‌های پیشرفته مستقر در آن مراکز، همچنین با عملیات متهورانه و شهادت‌طلبانه تعدادی از خلبانان شجاع و جان‌برکف نیروی هوایی در عبور از دیوار موشکی و آهنین
پدافند هوایی بغداد و ناامن ساختن آسمان شهر در تاریخ 1361/4/30، سران کشورهای غیرمتعهد را بر آن داشت تا از برگزاری کنفرانس کشورهای غیرمتعهد که منافع سیاسی، نظامی و بین‌المللی زیادی را برای جبران شکست‌های نیروهای متجاوز آن کشور در مقابل عملیات غرورآفرین و پیروزمند رزمندگان اسلام برای رژیم عراق به همراه داشت منصرف و کنفرانس یاد شده را در آن سال در کشور دیگری برگزار کنند.
در آخرین فراز، یاد گروهبان‌دومی از جمعی پدافند هوایی را که به هنگام حملات هواپیماهای عراقی به پایانه‌های نفتی در جنوب خود را به توپ «اور لیکن» می‌بست- بدین معنا که در هنگام حملات هوایی دشمن تا آخرین نفس در بیعت خویش با
امام راحل و ملت شهیدپرور ایستادگی نماید- گرامی‌ می‌داریم. سخن خود را با گزیده‌ای از فرماندهی معظم کل قوا در تجلیل از نیروی هوایی به پایان می‌بریم که فرمودند: «نظام و مردم هرگز نباید سهم درخشان نیروی هوایی را در افتخارات بزرگ به‌دست آمده فراموش کند.»
نیروی هوایی، سازندگی، خودکفایی، اقتدار و امنیت ملی
نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران علاوه برنقش بسیار بارز و ارزنده‌ای که در پیروزی انقلاب اسلامی و حفظ دستاوردهای آن از طریق انجام عملیات بازدارنده نظامی در آرام ساختن آشوب‌های ضد‌انقلاب در گنبد، کردستان و... و هشت سال مقاومت مردانه داشت سرانجام در آزمونی موفق و با طی کردن فرازونشیب‌های بسیار دوران سازندگی را در آماده‌سازی‌ هواپیماها و تجهیزات پیشرفته نظامی، بهسازی منابع انسانی و خودکفایی و خوداتکایی نیرو از طریق دانش و مهارت‌های نیروهای خلاق و پویا در نیروی هوایی ارتش، ارتقای توان عملیاتی، مکتبی ساختن و ارتقای روحیه معنوی و انقلابی کارکنان به‌عنوان پیکره اصلی نیروی هوایی ارتش، شرکت در پروژه عظیم دیگر را آغاز و یا به اتمام رسانده است. امروز که در آستانه سی‌امین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران قرار داریم، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بارها با حضوری قدرتمند همچنان بر پیوند ناگسستنی با رهبر و مقتدای خویش حضرت امام(ره)و مردم انقلابی در 19 بهمن سال1357 مصمم بوده و در تداوم آن با فرماندهی معظم کل قوا و شهیدان گرانقدر تاکید دارد.