مردم می فهمند رسانه‏های بیگانه چه خط مشی‏ای دارند / گفتگو با دکتر عباس اسدی

به نظر شما انگیزه های استفاده از تلویزیون های ماهواره ای فارسی زبان خارج از کشور چیست؟ و آیا استفاده از این برنامه ها باعث کاهش میزان مصرف سایر رسانه های در دسترس داخلی آنها نمی شود؟
 

1. به طور کلی می توان گفت اولین عاملی که باعث می شود مردم به تلویزیونهای ماهواره ای روی بیاورند، کسب اخباری است که در روزنامه ها و رسانه های داخلی به صورت خبر در گوشی یا شایعات چاپ و یا پخش می شوند که همین خبرها در آن رسانه ها به صورت گشترده و با آب و تاب فراوان پخش می شوند تا شایعات را به تبیین برسانند.
 دسته ای از مخاطبان نیز، از همان ابتدا نگرشی منفی نسبت به رادیو و تلویزیون دارند. برنامه های رادیو تلویزیون ایران ممکن است تکراری یا خسته کننده باشد ولی نکات مثبتی هم دارد. ولی این دسته از مخاطبان، با عینک منفی به برنامه های داخلی می نگرند و به نکات مثبتی که از طریق این رسانه ها به اطلاع مردم می رسد توجهی ندارند.
 اینان معتقدند که مطالبی که از رسانه های داخلی پخش می شوند واقع بینانه نیست و در ایران آزادی عمل وجود ندارد و به جای آن حاضرند از یک رسانه خارجی که شاید اعتبارش هم زیر سوال رفته باشد استفاده کنند.
 ولی به طور کلی، طبق آمارهای رسمی، تعداد این دسته مخاطبان بسیار کم است. طبق آمارهایی که رادیو امریکا، رادیو اسرائیل، رادیو بی بی سی وو رادیو فردا را مورد سنجش قرار داده بودند، بالاترین میزان اعتماد با 3% اعتماد به رادیو بی بی سی بود و سپس 2/1% رادیو امریکا ، 1% رادیو فردا و 5/0% به رادیو اسرائیل بود.
 بنا بر این اینکه مردم چقدر استفاده می کنند ملاک نیست، بلکه باید بررسی شود که چقدر به برنامه هایی که پخش می شود توجه دارند.
 2. نکته حائز اهمیت هزینه مالی و بودجه اینهاست که از کجا تامین می شود؟ برای مثال پنتاگون 700 میلیون دلار برای اپوریسیونهای ایرانی قرار داده که در جهت براندازی نظام اقدام کنند. بخشی از این بودجه نیز در اختیار رسانه هایی مثل رادیو امریکا و رادیو فردا قرار گرفته است.
 به هر حال اعتبار این رسانه ها از ابتدا زیر سوال است. ممکن است افرادی در آنها حرفهایی علیه حکومت بزنند و موضع منفی بگیرند و اینها کسانی هستند که صرفا منافع شخصی خودشان را دنبال می کنند.
 مردم ما از لحاظ تحصیلات و آگاهی های اجتماعی در سطح بالایی قرار دارند و می فهمند که این رسانه ها چه خط مشی ای را دنبال می کنند.
 رادیو بی بی سی هم که اخیرا قرار است شبکه تلویزیونی اش هم راه اندازی شود، بودجه اش از وزارت خارجه انگلستان تامین می شود، در نتیجه کسی که بودجه دولتی دارد و از طرف سیاسی هم تامین مالی می شود، طبیعتا نمی تواند بی طرف باشد.
 یا مثلا رادیو امریکا، 80% مطالبی که پخش می کند از بعد سیاسی منفی است و قصد آن این است که حکومت موجود در ایران را بد معرفی نمایدا که البته این اصلا منطقی و قابل تعمیم نیست و نگاه، نگاه یک جانبه و منفی نگر نسبت به حاکمیت است و اگر در برنامه هایشان اعتدالی را رعایت کنند، چه بسا که مخاطبان بیشتری را کسب کنند.
 حتی گاهی اخبار آنها، اخبار خودمان است که در رسانه های ما مفصل به آن پرداخته می شود و در رسانه های آن طرف گزینش استفاده می شود.
 در کشوری مثل ایران، که حتی روزنامه های متضاد وجود دارند، این رسانه ها در این زمینه چه کار نویی می خواهند انجام دهند؟!
 آنها با یک عنصر فراری که عنصر نامطلوبی بوده و فرار کرده، از زبان او حرفهایی را می زنند در صورتی که وی اصلا وزنه ای نیست و حرفی برای گفتن ندارد؛ یا مثلا افرادی که مجرم عادی در زندان بوده اند و حال به عنوان یک دانشجو خود را جا می زنند و مطالبی کاملا دروغ تحویل مردم می دهند.
 مخاطب و میزان درک او شرط مهمی است. و مخاطبان این رسانه ها در واقع شخص نیست در کجایند و چند درصد مخاطبان آن در واقع ساکن کشور ایران اند؟!