معجزه امام در ارتش شاهنشاهی
با این شیوه، حضرت امام توانستند به تناسب اوج گیری قیام مردم و نهضت اسلامی در ایران، به تدریج، مدیریت و فرماندهی ارتش را از دست شاه و مستشاران آمریکایی خارج کرده و در اختیار رهبری انقلاب بگیرند. به گونهای که در اواخر عمر رژیم شاهنشاهی، فرماندهان آن رژیم در مقابل خواست شاه، برای سرکوب بیشتر مردم، اذعان میداشتند که پادگان ها، خالی از سرباز و نیروی انسانی شده و حتی این نگرانی وجود دارد که بدنه ارتش از فرماندهان خود اطاعت نکنند. از سوی دیگر، امام اجازه درگیر شدن مردم را در جریان نهضت اسلامی، با ارتش، چه با سلاح، چه با پرخاش را نمیدادند و سعی در جدا کردن ارتش از حاکمیت نظام شاهنشاهی داشتند
در 26 فروردین سال 1358، بنیانگذار جمهوری اسلامی در پیامی خطاب به ملت شریف و مبارز ایران روز چهارشنبه 29 فروردین را «روز ارتش» اعلام کردند تا ارتش محترم در این روز در شهرستانهای بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و مرزهای کشور اعلام نمایند. این اقدام به فاصله حدود دو ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و درست دو هفته پس از برگزاری همه پرسی در مورد نظام سیاسی آینده کشور و رأی مردم به تغییر رژیم شاهنشاهی و برپایی حکومت جمهوری اسلامی ایران، صورت گرفت.
امام خمینی در پیام خود از ملت خواستند تا در این روز از ارتش اسلامی استقبال کنند و از آنان احترام برادرانه بنمایند و پشتیبانی خود را از ارتش اعلام نمایند. زیرا ارتش اکنون در خدمت ملت و اسلام است.
نحوه رفتار حضرت امام خمینی با ارتش، چه در زمان اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران و چه در لحظه پیروزی انقلاب اسلامی و چه پس از آن، درسهای عظیمی را به همه ملتهای جهان و بخصوص آنان که میخواهند از زیر سلطه حاکمان دیکتاتور، رهایی پیدا کنند میدهد. برخی از این آموزهها که برخاسته از تدبیر حکیمانه امام عظیم الشأن است را میتوان به شرح ذیل ارائه کرد:
1- سعی در روشن کردن وضعیت ارتش برای اعضای آن در دوران رژیم طاغوت
امام در بیانات خود در سال 1357 میفرمایند: وقتی که به ارتش نگاه میکنیم، ارتشی است تحت فرمان مستشارهای آمریکا، ارتشی که استقلال ندارد، ارتشی که خودش نمیتواند یک کاری را انجام بدهد، مستقل نیست در کارش، 60 هزار مفت خور آمریکایی آمده به اسم مستشار، حالا دیگر چه میکنند من نمیدانم. اما ارتش ما تحت نظر آن هاست، پس ما ارتش نداریم.(صحیفه امام، جلد 4 صفحه 208)
امام همچنین دیدگاه خود را نسبت به آفات جدایی ارتش از ملت، به این گونه بیان میکنند: در رژیمهای غیر توحیدی و غیر اسلامی، دولتها از ملت جدا هستند، ارتش از ملت جداست. و با جدا بودن ارتش از ملت، و دولت از ملت، و رژیمها از ملت، رژیمها متزلزلاند، نمیتوانند استقلال خودشان را حفظ کنند، نمیتوانند در مقابل اجانب پایدار باشند. (صحیفه امام، جلد 9 صفحه 34)
تمرکز سخنان امام در این ایام بر ضررهای جدایی ارتش از ملت، وابسته بودن ارتش به بیگانه، عدم توانایی ارتش در پاسخگویی به تهدیدات خارجی، استفاده دیکتاتورها از توان ارتش برای حمایت از شخص خودشان و نیز مقابله با ملت ها، انجام مأموریت برای بیگانگان، اداره ارتش از سوی مستشاران، استوار است.
2- دعوت از ارتش برای رو در رو نشدن با ملت در جریان نهضت اسلامی
3- دعوت از مردم برای درگیر نشدن با ارتش و تقدیم گل در برابر گلوله
4- دعوت از سربازان برای فرار از پادگانها و خالی کردن دست رژیم طاغوت از توان ملت برای رو در رویی با مردم.
5- دعوت از ارتش برای پیوستن به ملت
6- دعوت به جدا شدن بدنه ارتش از سران و فرماندهان آن و ایجاد فاصله بین درجه داران، سربازان و افسران ارتش از امرای وابسته به رژیم استبدادی طاغوتی
7- تهدید فرماندهان طاغوتی به اینکه اگر از سلاح در مقابل مردم استفاده کنند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم آنها را محاکمه خواهند کرد.
با این شیوه، حضرت امام توانستند به تناسب اوج گیری قیام مردم و نهضت اسلامی در ایران، به تدریج، مدیریت و فرماندهی ارتش را از دست شاه و مستشاران آمریکایی خارج کرده و در اختیار رهبری انقلاب بگیرند. به گونهای که در اواخر عمر رژیم شاهنشاهی، فرماندهان آن رژیم در مقابل خواست شاه، برای سرکوب بیشتر مردم، اذعان میداشتند که پادگان ها، خالی از سرباز و نیروی انسانی شده و حتی این نگرانی وجود دارد که بدنه ارتش از فرماندهان خود اطاعت نکنند. از سوی دیگر، امام اجازه درگیر شدن مردم را در جریان نهضت اسلامی، با ارتش، چه با سلاح، چه با پرخاش را نمیدادند و سعی در جدا کردن ارتش از حاکمیت نظام شاهنشاهی داشتند. به همین علت مردم در تظاهرات خود، وقتی که نیروهای نظامی به مقابله با آن ها، اعزام میگردیدند شعار میدادند: ارتش برادر ماست، خمینی رهبر ماست، و یا برادر ارتشی چرا برادر کُشی؟ و حتی برخی از مردم بر روی تفنگهای مأموران حکومت نظامی شاه، گل قرار میداند.
تدبیر و نگاه امام خمینی به ارتش در زمان اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران باعث شد که رژیم شاه نتواند:
1- از تمام توان ارتش و سایر قوای مسلح خود، برای سرکوب ملت استفاده نماید.
2- تلاش ژنرال هایرز آمریکایی برای انجام یک کودتا از سوی ارتش، علیه ملت و امام خمینی، بی حاصل شد.
3- نیروی هوایی ارتش در روز 19 بهمن 1357 و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به مردم و امام پیوست.
4- در جریان اعلام حکومت نظامی در روز 21 بهمن، از سوی نخست وزیر شاه، بخشی از ارتش علیه قسمت دیگری از آن، به پا خاست و به همراه مردم توانستند بر تعدادی از عناصر گارد شاهنشاهی که هنوز وفادار به رژیم سلطنت بودند، غلبه پیدا نمایند.
5- به محض پیروزی انقلاب اسلامی، امام از نظامیان خواستند که خودشان، حافظ تجهیزات و امکانات ارتش باشند و از آنها به عنوان غنایم ملت در درگیری با رژیم شاهنشاهی، به خوبی محافظت کنند.
با نگاه فوق، امام توانستند تمام سازمان، نیروی انسانی و تجهیزات و تسلیحات ارتش را حفظ نمایند و اجازه ندهند آنها در درگیری با ملت و یا از سوی برخی افراد و گروهها منهدم گردد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از مسائل مهم، چگونگی رفتار با ارتش باقی مانده از دوران طاغوت بود. برخی از گروههای سیاسی که بعدها به روی انقلاب اسلحه کشیدند و در خدمت صدام و آمریکا درآمدند در آن روزها شعار انحلال ارتش باقی مانده از دوران طاغوت و تشکیل ارتش توحیدی را میدادند و سعی میکردند که در درون سازمان ارتش اخلال ایجاد کرده و سلسله مراتب آن را به هم ریخته تا امکان استفاده از ارتش در خدمت آرمانهای مردم، میسر نگردد. ولی حضرت امام با اطمینان و با اعتماد به کارکنان ارتش، نه تنها این سازمان عظیم را منحل نکردند، بلکه این ارتش را ارتش الهی نامیدند و با کمال اقتدار از آنها خواستند که با سازمان و سلاحهای خود به طور رسمی وفاداری خود را به ملت در روز 29 فروردین، اعلام نمایند و از ملت خواستند که رسماً ارتش را با سِمَت «ارتش اسلامی» بشناسند و پشتیبانی خود را از آن اعلام نمایند. این اقدام امام نشان داد که هیچگونه واهمهای از اینکه آمریکاییها و یا باقی ماندههای رژیم شاهنشاهی بتوانند از ارتش علیه نهضت اسلامی مردم استفاده بکنند، ندارند و به مردم هم نشان داد که از این به بعد «ارتش برای ملت است» و به ارتش هم نشان داد که آنها بایستی بدون نگرانی، در خدمت ملت خود باشند. بنابراین در روز 29 فروردین سال 1358، افرادی که شاهد رژه نیروهای مسلح در خیابانها بودند، مشاهده کردند که مردم فریاد میزدند: «ارتش برای ملت» و ارتشیها هم پاسخ میدادند: «ارتش فدای ملت» و امام به این صورت نگرانیهای مردم را از ارتش برطرف کردند و آنها را پشتیبان ارتش قرار دادند و از نظر روانی فاصلهای که بین مردم و ارتش در زمان طاغوت و بخصوص در زمان حکومت نظامی، که از سوی رژیم شاهنشاهی برای رو در رو قرار دادن ارتش با مردم انجام میشد، برداشته شد. مردم احساس کردند که حالا یک ارتش برآمده از اراده و خواست ملت را در اختیار دارند که باید تقویت شود تا بتواند از کشور دفاع کند.
در این دوران وقتی این اقدام امام خمینی، با شیوهای که آمریکا پس از اشغال عراق در پیش گرفت و ارتش آن کشور را منحل نمود، مقایسه میگردد، همگان میفهمند که امام چه قدرت و اقتداری داشتهاند و عمق قدرت نفوذ امام، در بین مردم و ارتشیان، درک میشود. در آن زمان بسیاری فکر میکردند که حفظ سازمان ارتش، میتواند باعث انجام کودتا از سوی آنان علیه انقلاب گردد. ولی امام با فراخواندن ارتش به همراه همه تجهیزات نظامی خود به خیابان ها، به همگان نشان داد که به چه میزان انقلاب، توانسته است سازمان ارتش را در اختیار افکار خود بگیرد و امکان برنامه ریزی برای آمریکاییها و عوامل باقی مانده رژیم شاهنشاهی از ارتش، دیگر وجود ندارد. امام آنقدر از وضعیت ارتش، اطمینان حاصل کردند که حتی یک نفر را از خارج از سازمان ارتش به فرماندهی هیچ ردهای از آن، انتخاب نکردند و اداره ارتش را در همان زمان هم از طریق اعضای ارتش انجام میدادند. حال میفهمیم که حفظ ارتش چه کمک بزرگی به کشور در آن دوران انجام داد و درک میکنیم که آنها که شعار انحلال ارتش را سر میدادند چگونه میخواستند توان نظامی کشور را با دست خود ملت، منهدم نمایند تا صدام با خیال راحت تری به سرزمینهای ایران و به انقلاب اسلامی یورش ببرد و زمانی که آمریکا نتوانست با قیام مردم علیه رژیم وابسته پهلوی، جلوی پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم وابسته به خود را در درون کشور بگیرد، با حمله صدام به انقلاب اسلامی و از طریق یک کشور همسایه، ملت ایران را که حکومت را از دست آمریکا خارج کرده بودند، تنبیه نماید.
البته امام در همان زمان برای تقویت توان نظامی کشور، اقدام به تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم کردند تا بتوانند در برابر تهدیدات آمریکا بیاستند و چه خوب امروز، نتایج این اقدام حکیمانه برای ملت ایران روشن شد.
29 فروردین، روز تشکیل ارتش نوین ایران است، ارتشی که در خدمت ملت است، از خارج برای آن تصمیم نمیگیرند، اکثر سلاح خود را از داخل ایران تأمین مینماید و هم اکنون در کنار سپاه، به بزرگ ترین قدرت نظامی منطقه تبدیل گشته و نه تنها مأموریتی برای آمریکا انجام نمیدهد، بلکه بزرگ ترین چالش آمریکا برای تسلط بر منطقه خاورمیانه، وجود نیروهای مسلح پرتوان ایران است.