آمریکا و حربه ای به نام مذاکره

مقام معظم رهبري: من دیپلمات نیستم،من انقلابیم و حرف را صریح و صادقانه میگویم/شما (آمریكایی ها) اسلحه را مقابل ایران می گیرید و میخواهید مذاكره كنید،ملت ایران مقابل این چیزها مرعوب نخواهد شد. (۹۱/۱۱/۱۹) سياست خاورميانه ای آمريكا دچار شكست شده و آمريكايي ها احتياج دارند برگ برنده ای رو كنند/ برگ برنده آنها كشاندن ايران پای ميز مذاكره است. (۹۱/۱۱/۱۹)
حربه مذاکره
 
تنها می توان مذاکرات آمریکا و چین در طول جنگ سرد و مذاکرات شوروی سابق و بعدها روسیه و آمریکا را در زمینه کاهش تسلیحات نظامی استراتژیک را برد- برد دانست. این امر نیز از قدرتمندی سه کشور فوق سرچشمه می گیرد نه نوع نگاه آمریکا به مذاکرات.  تجربه نشان داده است که کشورهای مستقل در صورت استقامت و پایداری می‌توانند به سرعت مسیر کمال و خودکفایی در امور علمی و فن‌آوری را در سایه خود باوری طی کنند. گرچه در ماه می ۲۰۰۷  برای نخستین بار گفتگوی رسمی میان ایران و آمریکا در مورد عراق اتفاق افتاد. اما در گذشته نیز در حمله آمریکا به افغانستان نیز مذاکراتی بین دو کشور صورت گرفته بود. بدیهی ست ایران با داشتن دست برتر در منطقه تنها در مذاکرات برد- برد با آمریکا پای میز مذاکره خواهد نشست.
 
مواردی که منجر به موفقیت مذاکرات می شود
 
- تفاهم طرف های درگیر در مذاکره
- تجزیه و تحلیل درک نیازهای متقابل یکدیگر
- بحث و گفتگو  برای متقاعد کردن طرف دیگر با رفتار و خلق و خوی مناسب
- توافق برای ادامه مذاکره
- رسیدن به یک نتیجه قابل قبول برای همه
- کامل شدن مذاکرات و بازگشت افراد با رضایت از پای میز مذاکره
 
راهبردهای مذاکره را به سه دسته کلی می توان تقسیم کرد:
 
-    برد – برد: فرایند مذاکره به نحوی طی می شود که هر دو طرف از نتایج آن منتفع شوند و خود را برنده مذاکره تلقی نمایند.
-   برد – باخت: یکی از طرفین فرایند مذاکره از فرایند مذاکره بهره مند می شود اما طرف مقابل احساس خسران و زیان می کند.
-   باخت – باخت: هیچ یک از طرفین از انجام مذاکره نفعی نمی برد و در واقع هردوطرف احساس باخت می کنند.
 
ایران
سخنان مقامات آمریکایی در مورد ایران
جرج بوش:  ما یک هدف مشترک داریم و آن متقاعد ساختن ایران به نداشتن سلاح‌هسته‌ای است.
زبيگنيو برژينسکي مشاور امنيت ملي دولت جيمي کارتر:  آمريکا هيچ اجباري ندارد که مثل يک خر احمق از حمله اسرائيل به تاسيسات اتمي ايران دنباله روي کند.
هيلاري کلينتون: ايران مشکل ترين موضوعي بوده که من در دوران وزارت خود با آن مواجه بودم و اين به واسطه خطراتي بود که تهران با رفتارهاي خود آن ها را به وجود مي آورد.
 
سه رهیافت آمریکا در قبال ایران
۱ـ رهیافت معامله بزرگ: در سال ۲۰۰۳ پیشنهاد معامله بزرگ از طرف صادق خرازی به سفیر سوئیس در ایران داده شد اما آمریکایی ها با پیگیری سیاست چماق و هویج نشان دادند که به دنبال مذاکره با ایران نیستند. برقراری رابطه با ایران برای آمریکا فرصتی عظیم در پی خواهد داشت چرا که آمریکا در صدد سلطه هژمونی خود بر جهان و منطقه است و در پرونده هاي " عراق" ، " فلسطين" ، " لبنان" ، "سوريه" و امنيت رژيم صهیونیستی و افغانستان نيز قدرت در دست ایران است. و مخالفت ایران هزینه های سنگینی برای آمریکا در پی داشته است.
۲ـ رهیافت هویج و چماق (انبساط و انقباض): فشار و تحریم و تهدید آمریکا از یکسو و درخواست مذاکره و برقراری ارتباط از سوی دیگر یکی از سیاه بازی های آمریکایی ها بوده است
۳ـ سیاست مهار ایران در خاورمیانه : استراتژی سد نفوذ قدرت ایران در خاورمیانه و جلوگیری از تبدیل شدن ایران به قدرت اول در این منطقه همواره در دستور کار آمریکایی‌ها بوده است
 
حربه ای به نام مذاکره از جمله حربه هايي بود که در دوره ۴ ساله زمامداري باراک اوباما علیه ایران به کار گرفته شد. مسلمأ آمریکا به دنبال مذاکره برد- برد با ایران نیست. آمریکا سعی در پیگیری راهبرد برد- باخت با ایران است که این امر از سوی هیچ ایرانی پذیرفته نیست. چرا که ابزارهای قدرت ایران را نه لیبی داشت و نه کره شمالی دارد. واشنگتن همواره در این راه از ابزارهایی برای وادار کردن ایران به تسلیم بهره جسته است که در ذیل می آید:
-    همکاری و ائتلاف با کشورهای اقتدارگرای منطقه و دوست آمریکا
-     مبارزه با تروریسم با تحریف مفهوم تروریسم و معرفی کردن مخالفان آمریکا به عنوان حامیان تروریسم
-     قطع رابطه و سیاست اعمال تحریم
-     اعلام محور شرارت بودن ایران از سوی آمریکایی‌ها
-     سناریوی استحاله از درون با پوشش اصلاح‌طلبی
-     سناریوی انقلاب مخملین و کودتای خزنده
-     اختلافات قومی و مذهبی
-    اعمال تحريم هاي به اصطلاح فلج کننده نفتی و مالی
-    خرابکاري هاي ويرانگر سايبري
-    ترور دانشمندان
-     ايجاد آشوب به کمک جبهه غربگرا (ترکيب راديکال هاي مدعي اصلاحات و گروه هاي مختلف اپوزيسيون) در
-     تلاش براي انزواي جمهوري اسلامي در منطقه و جهان با گسترش ایران هراسی
 
تلاش های آمریکا و همپیمانانش علیه ایران
۱) تجمیع فشارها علیه جمهوری اسلامی ایران
۲) رساندن کشور به یک نقطه مورد نظر
۳) متقاعد کردن ایران به منظور دست برداشتن از برنامه هسته‌ای
۴) فرآیند تعطیلی برنامه هسته‌ای به دست خود مسئولین جمهوری اسلامی ایران
۵) ایجاد همگرایی و اجماع آتلانتیکی و سپس جهانی در خصوص موضوع ایران
 
دست برتر ایران
-    اهمیت پایگاه ایدئولوژیکی ایران در منطقه
-    انسجام ملی
-    رهبری توانمند و آگاه
-    داشتن منابع عظیم انرژی
-    موقعیت استراتژیک ایران (تسلط بر تنگه هرمز)
-    نبوغ دور زدن تحریم ها
-    برگ هاي برنده ايران در لبنان، عراق، فلسطين و سوريه؛
-    به خطر افتادن امنيت رژیم صهیونیستی
-    قطع شريان نفت و انرژی
-    به خطر افتادن امنیت پایگاههای آمريكا
-    همراهی مسلمانان با ایران و خشم و انزجار آن ها از آمریکا
 
اهداف کوتاه مدت غرب در قبال ایران
-     تعليق فرآيند غني سازي اورانيوم
-    بازدارندگي و ايجاد موازنه قدرت در برابر جمهوري اسلامي ايران
-    مهار منطقه‌اي و بين‌المللي ايران
اهداف میان مدت غرب در قبال ایران
-     تغيير رفتار جمهوري ا سلامي ايران
-     حل موضوع صلح خاورميانه
تبديل كردن ايران به یک کشور لائیک و خنثي از اهداف بلند مدت آمريكا می باشد.
اقداماتي همچون "اعمال فشار"، "تهديد"، "تحريم" و "مهار"  ازحربه های آمریکا علیه ایران در سال های گذشته بود.
 
مذاکرات آمریکا و انگلیس با در قضیه خلع سلاح لیبی در راهبرد برد – باخت قرار می گیرد.
 
مطالبات آمریکا وانگلیس از لیبی:
-    دست کشیدن کامل لیبی از هر نوع برنامه هسته‌ای اعم از تحقیق و تولید
-     انهدام وانتقال تجهیزات هسته ای
-     افشای اطلاعات چگونگی دستیابی به تجهیزات هسته ای
-     اعطای دسترسی کامل و نامحدود به بازرسان آژانس
-    همکاری کامل در مبارزه علیه تروریسم بین‌الملل و شبکه‌های مرتبط با القاعده
-     افشای تمامی همکاری‌های پنهان لیبی در سه دهه گذشته با گروه‌هایی موجود در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا
-     دسترسی کامل به هر فرد و هر سندی را برای آمریکا
-     همکاری کاملاً باز و شفاف با بازرسان و نمایندگان آمریکا و انگلیس.
 
مطالبات لیبی از غرب:
برداشتن تحریم های غرب و سازمان ملل علیه لیبی
 
دلایل تسلیم شدن لیبی
۱- انزوای لیبی در جهان عرب
۲- عدم حمایت هیچ سازمان‌های خارجی، گروه‌ها و افرادی که سالیان متمادی مشمول دریافت کمک‌های مالی لیبی بودند از این کشور
۳- وابستگی اقتصادی و صنعتی لیبی به خارج به خصوص در حوزه نفت
۴- نقش سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس در اقناع قذافی
۵- لو رفتن ارتباطات پنهان دولت لیبی با شبکه عبدالقدیر خان و برملا شدن نوار مذاکرات و توقیف یک محموله از سانتریفیوژها
۶- حوادث عراق و دستگیری صدام
۷- حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱
۸-  برگزیدن الگوی غرب برای توسعه لیبی
۹- ترس از گروه معارض داخلی
 
رئوس فشار بر لیبی از سوی آمریکا
-  دستورالعمل اجرایی رئیس جمهور آمریکا در برقراری وضعیت اضطراری در روابط با لیبی
-  وضع قوانین و تحریم از سوی کنگره امریکا علیه لیبی
 -  قرار دادن لیبی در فهرست دولت های حامی تروریسم وزارت خارجه امریکا
-   تصویب قطعنامه هایی علیه لیبی در شورای امنیت سازمان ملل متحد
-  تعطیل نمودن سفارت آمریکا در لیبی به بهانۀ ناامنی
 
اقدامات لیبی برای عادی سازی روابط با غرب
-    پذیرش اتهام انفجار هواپیمای پان امریکن
-    پرداخت رقم هنگفت چندین میلیاردی به طرف های ذیربط
-     تحویل افرادی از مقامات امنیتی خود به غرب
-    تحویل کامل سانتریفیوژها و نقشه های نظامی و نظایر آن
-     تحویل دادن مدارک طراحی سلاح اتمی دریافتی از شبکه عبدالقدیر خان به آمریکا
-    انتقال تمامی دستگاه‌های سانتریفیوژ، قطعات مربوطه، مدارک و مخزن‌های حاوی هگزا فلوراید اورانیوم به آمریکا
-     بازگشت بیش از ۱۵ کیلوگرم اورانیوم با غنای بالای سوخت راکتور تحقیقاتی به روسیه
-     پیوستن به کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی
-     تعهد برای نابودی ۳۶۰۰ بمب شیمیایی در حضور بازرسان سازمان منع سلاح‌های شیمیایی
-    اجازه دسترسی کامل به تأسیسات و افراد مرتبط با فعالیت‌های بیولوژیکی
-    انهدم تمامی عناصر مرتبط با موشک‌های اسکاد – سی در لیبی
-     انهدم موشک‌های اسکاد – بی
 
گاه شمار خلع سلاح لیبی و روابط با آمریکا
 
انگیزه غزب از خلع سلاح لیبی براندازی حاکمیت این کشور بود.
هفتم ژانویه ۱۹۸۶: دستور ریگان مبنی بر تحمیل تحریم‌های اقتصادی بیشتر علیه لیبی
۱۵آوریل ۱۹۸۶: حمله هوایی آمریکا علیه لیبی در واکنش کشته شدن دو نظامی آمریکایی به دخالت طرابلس در حمله تروریستی به دیسکویی واقع در برلین
 ۲۱ دسامبر ۱۹۸۸: انفجارهواپیمای شرکت هوایی "پن آمریکن" در مسیر لندن به نیو‌یورک برفراز لاکربی اسکاتلند و مرگ ۲۵۹ مسافر و یازده نفر شاهد
۱۹ سپتامبر ۱۹۸۹: انفجار در هواپیمای فرانسوی خطوط هوایی "یو تی ای" به مقصد پاریس و کشته شدن ۱۷۱ مسافر
نوامبر ۱۹۹۱: رسیدگی به حادثه لاکربی و متهم شدن دو مقام رسمی دولت لیبی به عنوان مظنونین اصلی این بمب گذاری
۵ آوریل ۱۹۹۹: تحویل دادن دو مظنون بمب گذاری در هواپیمای شرکت هوایی "پن آمریکن برای محاکمه مقامات هلندی توسط لیبی
۹ می ۱۹۹۹: گفتگو‌های سری مارتین ایندیک، از معاونین وقت وزارت خارجه آمریکا با مقامات لیبی
 آوریل ۱۹۹۹ مذاکرات محرمانه در سطوح میانی نمایندگان وزارت امور خارجه ایالات متحده با مقامات لیبی
اکتبر۲۰۰۱: آغاز مذاکرات عمومی آمریکا و لیبی
۳ اوت ۲۰۰۲: تمدید قانون ایلسا توسط جورج دبلیو بوش
۳ مارس ۲۰۰۳: پیشنهاد فلنت لوریت، از اعضای شورای امنیت ملی به طرابلس برای از میان برداشتن تحریم ها در قبال توقف درباره برنامه های تولید سلاح کشتار جمعی لیبی
۲۵ مارس ۲۰۰۳: قبول مسئولیت حادثه لاکربی در مذاکرات توسط  لیبی
۱۵ اوت ۲۰۰۳: اجازه بازرسی به نمایندگان آژانش توسط قذافی برای جستجوی سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی
اکتبر ۲۰۰۳ اظهارات نخست وزیر اسرائیل، آریل شارون مبنی بر همکاری لیبی با کره شمالی و پاکستان برای به دست آوردن دانش و فن آوری هسته ای
دسامبر ۲۰۰۳: موافقت قذافی برای خلع سلاح لیبی
۱۲ فوریه ۲۰۰۳: سخنرانی جورج تنت، رییس سیا، درکنگره و متهم کردن لیبی به استفاده مجدد از جنگ افزار‌های شیمیایی
۱۱ سپتامبر۲۰۰۳ موافقت لیبی با پرداخت غرامت به خانواده‌های قربانیان سال ۱۹۸۹ بمب گذاری خطوط هوایی یو تی ای  برای افزایش میزان پرداخت غرامت
۱۲سپتامبر ۲۰۰۳: لغو تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه لیبی
۱۹ دسامبر ۲۰۰۳: اعلام وزیر خارجه لیبی برعزم طرابلس در از میان برداشتن برنامه های تولید سلاح هسته ای و شیمیایی و پایبندی به ان پی تی و  معاهده عدم اشاعه سلاح های بیولوژیکی و نیز پذیرش معاهده عدم تولید سلاح‌های شیمیایی و اجازه ورود به بازرسان آژانس به لیبی
۲۷ دسامبر ۲۰۰۳: دیدار محمد البرادعی، دبیرکل وقت آژانس بین المللی هسته ای از لیبی
۱۳ ژانویه ۲۰۰۴ اعلام نگرانی جیمز بی کانینگهام، سفیر آمریکا در رژیم صهیونیستی از رفتارهای لیبی و مخالفت با رفع تحریم های لیبی
۴ ژانویه ۲۰۰۴: انتشار مصاحبه ای با پسر قذافی توسط روزنامه ساندی تایمز چاپ لندن و ادعای کمک عبدالقدیرخان، دانشمند هسته‌ای پاکستان به نقشه چگونگی ساخت سلاح های هسته ای در لیبی
۶ ژانویه ۲۰۰۴: پذیرش معاهده منع آزمایش سلاح های هسته‌ای توسط لیبی 
۱۸ ژانویه ۲۰۰۴: حضور بازرسان آمریکایی و انگلیسی در لیبی برای نظارت بر حذف و از بین بردن انبارهای سلاح‌های کشتار جمعی
۲۷ ژانویه ۲۰۰۴: انتقال حدود ۵۵ هزار پوند اسناد و سازه های مرتبط با برنامه های ساخت موشک بالستیکی لیبی به واشنگتن
۱۵ مارس ۲۰۰۴ اظهارات اسپنسر آبراهام، وزیر انرژی آمریکا و تشبیه انتقال اسناد و قطعات هسته ای به آمریکابه نمایان شدن نوک کوه یخی و برآورده شدن ۵ درصد از انتظارات آمریکا از قذافی در زمینه توقف برنامه های ساخت سلاح هسته ای
۲۶ ژوئن ۲۰۰۶ تعهد دولت¬ انگلستان طی "نامۀ مشترک صلح و امنیت" به قذافی مبنی بر حمایت انگلستان از لیبی در صورت مورد حمله قرار گرفتن این کشور
۲۷ فوريه ۲۰۱۱ : صدور قطعنامه ۱۹۷۰ در شوراى امنيت علیه لیبی
۱۴ مارس ۲۰۱۱  ملاقات هیلاری کلینتون، با محمود جبرئیل، رئیس شورای ملی انتقالی لیبی در پاریس
۱۹ مارس ۲۰۱۱: آغاز حملات هوایی ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا به لیبی
۲ دسامبر ۱۹۷۹:  حمله مردم لیبی به ساختمان سفارت آمریکا در طرابلس
۲۹ دسامبر ۱۹۷۹ : قرار گرفتن لیبی در فهرست دولت‌های حامی تروریسم لیبی آمریکا و آغاز فعالیت های مخفیانه هسته ای لیبی
جولای ۱۹۸۰: لازم الاجرایی شدن توافقنامه پادمانی لیبی با آژانس بین المللی هسته ای
۶ مه ۱۹۸۱: اخراج دیپلمات ‌های لیبی از آمریکا وتعطیلی سفارت در واشنگتن
۱۹ اوت ۱۹۸۱:  سرنگونی هواپیمای لیبی توسط آمریکا
۱۹ ژانویه ۱۹۸۲: پذیرش معاهده سلاح‌های بیولوژیکی از سوی لیبی
۷ ژانویه ۱۹۸۶: دستور رونالد ریگان مبنی بر تحمیل تحریم‌های اقتصادی بیشتر علیه لیبی
۱۵ آوریل ۱۹۸۶: بمباران هوایی لیبی توسط نیروهایی آمریکا
جولای ۱۹۹۵: نصب نسل دوم سانتریفیوژ از سوی لیبی
آوریل ۱۹۹۶: پیوستن لیبی به معاهده آفریقایی پلیندابا و کشورهای عضو منطقه عاری از سلاح هسته ای
۵ اوت ۱۹۹۶: تحریم سرمایه گذاری بیش از ۴۰ میلیون دلار شرکت‌های خارجی در صنایع نفتی لیبی توسط آمریکا
۵ آوریل ۱۹۹۹: تحویل مظنونان بمب گذاری در هواپیمای شرکت هوایی «پان آمریکن» به مقامات هلندی
۳ اوت ۲۰۰۲: تمدید قانون ایلسا (Iran and Libya Sanctions Act of ۱۹۹۶)
۴ اکتبر ۲۰۰۳:  مصادره یک فروند کشتی حامل قطعات سانتریفیوژ ساخت مالزی به مقصد لیبی توسط نیروهای ایتالیایی و آلمانی
۱۲ سپتامبر ۲۰۰۳: لغو تحریم های تحمیلی شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه لیبی
۱۹ دسامبر ۲۰۰۳ : اعلام توقف داوطلبانه تمامی فعالیت‌های قانونی هسته‌ای لیبی ۶ روز پس از دستگیری صدام در یک مخفیگاه زیر زمینی
۶ ژانویه ۲۰۰۴: پذیرش معاهده منع آزمایش سلاح های هسته‌ای توسط لیبی
۱۲ می ۲۰۰۶: خروج لیبی از  لیست دولت‌های حامی تروریسم آمریکا
 
قطعنامه های شورای امنیت علیه لیبی تا خلع سلاح
 
قطعنامه ۷۳۱  (۲۱ژانویه ۱۹۹۲)
قطعنامه ۷۴۸  (۳۱ مارس ۱۹۹۲)
قطعنامه ۸۸۳ (۱۱ در نوامبر ۱۹۹۳)
قطعنامه ۱۱۹۲ ( ۲۷ اوت ۱۹۹۸)
 قطعنامه ۱۵۰۶ (۱۲ سپتامبر ۲۰۰۳)
 
مذاکرات شش جانبه
 
آمريكا در قبال لغو تحريم‌هاي مالي خواهان توقف كامل فعاليت‌هاي هسته‌اي و خلع سلاح كره شمالی بوده است و اين در حالي است كه كره شمالي در قبال لغو تحريم‌ها تنها حاضر به حضور در پای ميز مذاكرات و مذاکره برای توقف فعاليت‌هاي هسته‌اي خود است
۱۹۹۴ توافق آمریکا و کره شمالی برای کنار گذاشتن برنامه های اتمی نظامی کره شمالی در قبال دریافت کمک های اقتصادی و فنی از آمریکا
۲۰۰۲ محور شرارت خواندن کره شمالی توسط جرج بوش و توقف ارسال كمك به كره شمالي از سوی آمریکا
۲۰۰۳ اعلام کره شمالی مبنی بر خروج از پيمان منع گسترش تسليحات هسته‌اي، اخراج بازرسان آژانس و از سرگيري فعاليت‌هاي اتمي براي تامين نيروي برق
 
گاهشمار مذاکرات شش جانبه
 
-  دور ۱ مذاکرات (۲۷ آگوست - ۲۹ آگوست ۲۰۰۳):
عدم دستیابی به نتیجه و توافق برای ادامه مذاکرات
- دور ۲ مذاکرات (۲۵ فوریه - ۲۸ فوریه ۲۰۰۴):
 توافق بر خلع سلاح هسته ای شبه جزیره کره و همزیستی مسالمت آمیز بین کشورهای حاضر در مذاکره توافق برای ادامه مذاکرات
-  دور ۳ مذاکرات (۲۳ ژوئن - ۲۶ژوئن  ۲۰۰۴):
تأکید مجدد بر خلع سلاح هسته ای شبه جزیره کره در بازه زمانی مشخص و توافق برای ادامه مذاکرات
- دور ۴ مذاکرات
فاز ۱ (۲۶جولای -  ۷آگوست ۲۰۰۵):  
كره شمالي در دور چهارم مذاكرات پذيرفت در صورت ساخت راكتورهاي آب سبك براي اين كشور توسط قدرت های بزرگ و اعطاي كمك‌هاي اقتصادي‌و انرژي برنامه هسته‌اي خود را متوقف كند، اما تاكيد دارد تا قبل از ساخت اين راكتورها، اقدامي براي ‌توقف برنامه هسته‌اي نخواهد كرد.
فاز ۲ (۱۳ سپتامبر - ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۵):
توافق برای عادی سازی روابط کره شمالی- آمریکا، کره شمالی- کره جنوبی، کره شمالی- ژاپن
تعهد پنج عضو برای گسترش همکاری های اقتصادی از طریق تقویت همکاری های اقتصادی دو جانبه / چندجانبه در زمینه انرژی، تجارت و سرمایه گذاری
توافق کره شمالی برای عاری سازی شبه جزیره کره از سلاح های هسته ای بر اساس اصل "عمل در برابر عمل"
در سال ۲۰۰۵ بالغ بر ۲۴ ميليون دلار دارايي‌هاي پيونگ يانگ را در بانك دلتاآسياي ماكائو به اتهام تقلب و پولشويي مسدود كرد
-  دور ۵ مذاکرات
فاز ۱ (۹ نوامبر - ۱۱ نوامبر ۲۰۰۵):
تهدید کره شمالی به خروج از مذاکرات به دلیل تحریم اقتصادی- وزارت دارایی آمریکا علیه پیونگ یانگ ، مخالفت آمریکا با حق استفاده صلح آمیز هسته ای کره شمالی و شکست مذاکرات
فاز ۲ (۱۸ دسامبر - ۲۲ دسامبر ۲۰۰۶)
درخواست پيونگ يانگ براي دستيابي به راكتور آب سبك و مخالفت آمریکا و ژاپن با اولویت این امر. نماینده آمریکا عقیده داشت ابتدا شبه جزيره كره بايد در نخستين گام عاري از وجود سلاح‌هاي هسته‌يي شود و سپس در مورد استفاده صلح آمیز پیونگ یانگ از سلاح هسته ای گفتگو شود.
ژوئیه ۲۰۰۶ شلیک موشک دوربرد توسط کره شمالی
کره شمالي نهم اکتبر سال ۲۰۰۶ اولين آزمايش اتمي خود را انجام داد و به دنبال آن شوراي امنيت سازمان ملل قطعنامه يي براي اعمال تحريم هاي بيشتر عليه پيونگ يانگ تصويب کرد.
فاز ۳ (۸ فوریه - ۱۳ فوریه ۲۰۰۷)
کره شمالی متعهد شد در ازای رفع تحريمهاي مالي آمريكا عليه اين كشور ظرف ۶۰ روز فعاليت‌هاي هسته اي خود را متوقف راکتور اتمی خود را تعطیل کرده و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی نظارت بر آن را آغاز کنند.
-  دور ۶ مذاکرات
فاز ۱ (۱۹ مارس - ۲۲ مارس ۲۰۰۷)
کره شمالي فهرستي از درخواست هاي خود براي تعليق فعاليت هاي هسته يي را ارائه داد. برداشته شدن تحريم هاي سازمان ملل و توقف تحريم هاي اقتصادي اعمال شده مهمترین آن ها بود که با مخالفت آمریکا روبرو شد
از سرگیری فاز ۱ (۱۸ جولای - ۲۰ جولای ۲۰۰۷)
سرانجام کره شمالی برای کنار گذاشتن برنامه های اتمی خود در برابر دریافت کمک های اقتصادی و فنی خارجی موافقت کرد وژوئن ۲۰۰۸ به نشانه اجرای تعهدات خود، برج خنک کننده رآکتور اتمی اصلی این کشور در یونگ بیون را منفجر کرد.
فاز ۲ (۲۷ سپتامبر - ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷)
کره شمالی اقدامات بعدی در برچیدن تاسیسات اتمی این کشور را به تحقق وعده شرکت کنندگان در اجلاس پکن به خصوص در زمینه ارسال سوخت و بهبود روابط سیاسی با کشور خود موکول کرد.کره شمالی اعلام کرد ۸۰% از تاسیسات هسته ای خود را برچیده و در مقابل، تنها چهل درصد از سوخت وعده داده شده را دریافت کرده است. در زمینه سیاسی، کره شمالی از آمریکا خواست به طور رسمی متعهد شود که آن کشور را هدف تهاجم نظامی قرار نخواهد داد.
 دسامبر۲۰۰۸  تعلیق کمک های حامل انرژی آمریکا به کره شمالی
۱۱ آوریل ۲۰۰۹ پرتاب ماهواره توسط کره شمالی
۱۳ آوریل ۲۰۰۹ محکوم شورای امنیت سازمان ملل متحد
آوریل ۲۰۰۹ خروج کره شمالی از مذاکرات شش جانبه و اخراج بازرسان آژانس
اکتبر ۲۰۱۰ تبادل آتش بین نظامیان کره شمالی و کره جنوبی
مارس ۲۰۱۱ اعلام آمادگی پيونگ‌يانگ برای ادامه مذاکرات شش‌ جانبه درصورت نبود هرگونه پيش شرط و عدم قبول آمریکا
 
نکات اصلی مذاکرات شش جانبه:
 
مطالبات کره شمالی
 
تضمین امنیت کره شمالی( تهدید بوش برای حمله نظامی)
موافقت با ساخت راکتورهای آب سبک
موافقت با استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای
عادی سازی روابط دیپلماتیک با کره شمالی
رفع محدودیت های مالی / عادی سازی تجارت با کره شمالی
مطالبات آمریکا و هم پیمانانش
توقف فعالیت های هسته ای و خلع سلاح کامل کره شمالی
 
کره شمالی
 
پس از حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده آمریکا، واشنگتن کره شمالی  را در لیست «محور شرارت» قرار داده و از آن زمان ادعا شد که در اختیار داشتن سلاح های هسته ای کره شمالی تهدیدی جدی برای جهان است. پس از آزمایش هسته ای کره شمالی در ماه اکتبر سال ۲۰۰۶، اعضای شورای امنیت تحریم ها علیه پیونگ یانگ را اعمال کرد. کره شمالی در سال ۲۰۰۳ از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای کناره گیری کرد.
کشورهای  چین، ژاپن، کره جنوبی، روسیه، ایالات متحده  با کره شمالی به مذاکراه پرداختند.
آمریکا برای مشروعیت بخشیدن به اقدامات خود در عرصه بین الملل سعی داشت در چهارچوب گروه شش جانبه بطور مستقیم با کره شمالی مذاکره کند.
 مذاکرات ۵+۱( کره شمالی باپنج کشور به رهبری آمریکا)
فوریه ۲۰۰۷: تعهد کره‌شمالی برای تعطیلی فعالیت هسته‌ای و تأسیسات بازفرآوری پلوتونیوم و دریافت ۹۵۰ میلیون تن سوخت نفت سنگین یا به همان میزان کمک اقتصادی
۱۶ ژوئیه۲۰۰۷ : تعطیلی رآکتور هسته ای یونگ بیون  ۲۳ تیر ۱۳۸۶: دریافت اولین محموله نفت ۵۰۰۰۰ تنی در صورت گرفت.
( کره شمالی در  ۹ اکتبر ۲۰۰۶ بمب اتمی خود را آزمایش کرد)
 
اما در ادامه مقامات کره شمالی به عدم همکاری آمریکا و دنبال کردن راهبرد مذاکره برد- باخت پی بردند و فعالیت های هسته ای خود را دوباره آغاز کردند.
 
موفقیت کره شمالی
 
پیونگ یانگ گرچه به دلیل دنبال کردن برنامه های هسته ای و موشکی با تحریم های خارجی مواجه است اما تاکنون نه تنها عقب ننشسته است بلکه با تاکتیک‌های مذاکراتی توانسته است در پرتو مذاکره با آمریکا به سرعت برنامه‌های هسته‌ای خود را دنبال نماید. در سال های اخیر بیل کلینتون و جیمی کارتر نیز برای اقناع کره شمالی سفرهایی به این کشور داشته اند اما چون آمریکا به دنبال مذاکره برد- باخت با کره شمالی است در این راه موفقیتی نداشته است.
 
گاه شمار هسته ای شدن و مذاکرات با گرو۵
۱۹۸۶: بهره برداری از راکتور پنج مگاواتی هسته ای در يانگ بيون
۱۹۹۱ : کاهش سهمیه نفت کره شمالی به نصف با فروپاشي اتحاد شوروی
۱۹۹۳ :  اعلام ترك  پیمان عدم گسترش سلاح های هسته ای و تعليق همكاري
۱۹۹۹: افزایش تنش و درگیری در مرزهای دو کره، غرق شدن کشتی کره شمالی توسط کره جنوبی، تقویت حضور نظامی امریکا در شبه جزیره کره
۲۰۰۲ : محور شرارت خواندن کره شمالی توسط بوش و افزایش فعالیت های هسته ای کره شمالی واخراج ناظران سازمان بین المللی انرژی اتمی
ژانویه۲۰۰۳: اعلام خروج از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای
۲۷ اگوست۲۰۰۳: برگزاری اولين دور مذاکرات ۶ جانبه در با شرکت آمريکا ، روسيه ، ژاپن ، چين ، کره جنوبي و کره شمالي در پکن
۲۰۰۴ : اعلام آمادگی پیونگ یانگ برای از سرگیری مذاکرات توسط دیپلمات های کره شمالی در سازمان ملل متحد و توسعه سپر دفاع موشکی در آمریکا
۲۰۰۵ : اذعان کره شمالی  به داشتن سلاح های هسته ای برای اولین بار
۲۰۰۶ : آزمایش اولين سلاح هسته اي داراي پلوتونيم با يك انفجار زير زميني 
۲۰۰۷ :  اعلام كره شمالي مبنی بر تعطيلی راكتور يانگ بيون
دسامبر۲۰۰۸:  توقف مذاکرات ۶ جانبه
۲۰۰۹ :  انجام دومين آزمايش هسته‌اي كره شمالي
 
قطعنامه های شورای امنیت علیه کره شمالی
 
قطعنامه ۸۲۵ (۱۱ ماه مه، ۱۹۹۳)
قطعنامه ۱۵۴۰ (۲۸ آوریل، ۲۰۰۴)
قطعنامه ۶۹۵ (۱۵ ژوئیه۲۰۰۶)
قطعنامه ۱۷۱۸(۱۴ اکتبر۲۰۰۶)
قطعنامه ۱۸۷۴(۱۲ژوئن۲۰۰۹)
 قطعنامه ۱۹۸۵ (۱۰ ژوئن۲۰۱۱)
قطعنامه ۱۹۲۸ (۷ژوئن۲۰۱۰)
قطعنامه ۲۰۵۰ (۱۲ژوئن۲۰۱۲)
قطعنامه ۱۹۸۵ (۲۰۱۱)
   
عراق
 
تایم لاین جدید
۱۹۸۱: آغاز مذاکرات رسمی در مورد مسائل دو جانبه از جمله تجارت و امنیت منطقه ای بین عراق و آمریکا
۱۹۸۲: دادن اعتبارات به عراق برای خرید کالاهای کشاورزی از آمریکا برای اولین بار
۱۹۸۳: پیشنهاد آمریکا برای گشایش روابط کامل دیپلماتیک و خارج کردن این کشور از فهرست دولت های حامی تروریسم ایالات متحده در دیدار رامسفلد به عنوان فرستاده ویژه رونالد ریگان با صدام حسین در بغداد
۱۹۸۴: تحریم هرگونه فروش اسلحه به ایران از سوی آمریکا
۱۹۸۴: آغاز روابط دیپلماتیک عراق و آمریکا در ماه نوامبر
۱۹۸۸ : قرار گرفتن روابط عراق با ایالات متحده در سطح مطلوب
۲۵ جولای ۱۹۹۰: دیدار گلاسپی سفیر سابق آمریکا در عراق با صدام و طارق عزیز
آوریل۱۹۹۰: هشدارگلاسپی برای پرهیز از حمله به کویت در دیدار با صدام
۲ اوت ۱۹۹۰: نشست اضطراری و آخرین نشست یک مقام عالیرتبه آمریکا(گلاسپی) با صدام
۲ اوت ۱۹۹۰: حمله صدام به کویت
۲۸ فوریه ۱۹۹۱: پایان حمله به عراق و آغاز تلاش برای بازرسی از عراق برای کشف سلاح
دسامبر ۱۹۹۳ : اجازه عراق برای نصب دوربین در مراکز حساس برای نظارت
ژانویه ۱۹۹۸: اظهارات مقامات عراق مبنی بر جاسوسی اسکات ریتر از اعضای تیم بازرسی خلع سلاح برای آمریکا
۲۳ فوریه ۱۹۹۸: دیدار کوفی عنان با صدام حسین و گفتگو برای بازرسی از سلاح های عراق
مارس ۱۹۹۸: اجازه بازدید از ۸ سایت نظامی متعلق به ریاست جمهوری برای اولین بار
۳۱ اکتبر ۱۹۹۸: متوقف کردن همکاری با کمیسیون ویژه خلع سلاح عراق از سوی صدام
اکتبر ۱۹۹۸: اعلام تغییر رژیم در عراق با تصویب « قانون آزادی عراق» به عنوان سیاست رسمی آمریکا
۱۷نوامبر ۱۹۹۸ : بازگشت بازرسان UN به عراق
۱۶ دسامبر ۱۹۹۸: اظهارات ریچارد باتلر، رئیس گروه بازرسان در عراق مبنی بر عدم همکاری عراقی ها و آغاز حملات هوایی ایالات متحده در عراق در ساعت های بعد
 دسامبر ۱۹۹۸: قطع مذاکرات خلع سلاح از سوی صدام
۳ ژوئن ۲۰۰۲:  آغاز مذاکرات مقامات عراقی و عنان در سطح فنی برای اولین بار
ژوئیه ۲۰۰۲: مذاکرات سازمان ملل متحد و عراق و عدم توافق برای بازرسی بغداد
۳۱ جولای ۲۰۰۲: ریچارد باتلر می گوید ممکن است توسعه بمب هسته ای نزدیک شود
۱اوت ۲۰۰۲: استقبال مقامات عراق از سفر هانس بلیکس رئیس بازرسان خلع سلاح به بغداد برای مذاکرات فنی
۱۲سپتامبر ۲۰۰۲: اظهارات جرج بوش در مورد اقدام نظامی علیه عراق در مجمع عمومی سازمان ملل
۱۶ سپتامبر ۲۰۰۲: ارسال نامه از صدام به کوفی عنان و اجازه بازگشت بی قید و شرط به بازرسان سازمان ملل
۲۸ سپتامبر ۲۰۰۲: پیش نویس قطعنامه ایالات متحده در سازمان ملل و پیشنهاد اعمال قوانین سختگیرانه جدید برای بازرسی از عراق
۱ اکتبر ۲۰۰۲: موافقت هانس بلیکس و عراق برای بازگشت بازرسان تسلیحاتی، مخالفت کالین پاول و تلاش آمریکا برای تصویب قطعنامه جدید سختگیرانه در شورای امنیت
۱۱ اکتبر ۲۰۰۲: اجازه مجلس سنای ایالات متحده به بوش برای استفاده از زور علیه عراق
۲۵ اکتبر ۲۰۰۲: پیشنهاد قطعنامه جدید برای خلع سلاح عراق به شورای امنیت از سوی آمریکا
۸ نوامبر ۲۰۰۲: قطعنامه جدید شورای امنیت و هشداربه عراق برای خلع سلاح
۱۳ نوامبر ۲۰۰۲ : پذیرش قطعنامه سازمان ملل متحد توسط عراق
۱۸ نوامبر ۲۰۰۲: شروع ماموریت هانس بلیکس و بازرسان سازمان ملل به بغداد
۲۰۰۳: حمله آمریکا به عراق در دوران وزارت رامسفلد
 
اهداف اعلام شده غرب از قطعنامه علیه عراق:
-     از بین بردن سلاح های کشتار جمعی و موشک های بالستیک دوربرد
-    منع هر گونه حمایت از تروریسم
-     وادار کردن عراق به پرداخت غرامت جنگ
-    و پرداخت تمام بدهی های خارجی
-    وادار کردن به عقب نشینی عراق از کویت
-    فاش کردن فعالیت های مخفیانه عراق
 
قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد
-    ۶۶۱ (۶اوت۱۹۹۰)
-    ۶۷۰ (۲۵سپتامبر۱۹۹۰)
-    ۶۸۷ (۸آوریل۱۹۹۱)
-    ۷۰۶ (۱۵سپتامبر۱۹۹۱)
-    ۷۱۲ (۱۹ سپتامبر ۱۹۹۱)
-    ۷۷۸ (۲ اکتبر ۱۹۹۲)
-    ۹۸۶ (۱۴ آوریل، ۱۹۹۵)
-    ۱۰۵۱ (۲۷مارس ۱۹۹۶)
-    ۱۱۱۱ (۴ژوئن ۱۹۹۷)
-    ۱۱۲۹ (۱۲سپتامبر ۱۹۹۷)
-    ۱۱۴۳ (۴دسامبر ۱۹۹۷)
-    ۱۱۵۳ (۲۰فوریه ۱۹۹۸)
-    ۱۱۵۸ (۲۵مارس ۱۹۹۸)
-    ۱۱۷۵ (۱۹ ژوئن۱۹۹۸)
-    ۱۲۸۴ (۱۷ دسامبر۱۹۹۹)
-    ۱۲۹۳ (۳۱مارس۲۰۰۰)
-    ۱۴۸۳ (۲۲ مه ۲۰۰۳)
 
تحریم ها درآمد حاصل از صادرات نفت عراق را به شرح زیر معرفی می کرد
 
 ۷۲٪ برنامه های بشردوستانه
۲۵% پرداخت غرامت جنگ به صندوق غرامت
۲.۲ هزینه های اداری و عملیاتی سازمان ملل متحد در عراق
 ۰.۸٪ برنامه بازرسی از تسلیحات عراق
از ۷۲ % بشردوستانه:
 ۵۹٪ برای ۱۵ استان مرکزی و جنوبی
 ۱۳٪ برای سه استان شمالی