امام خمینی(س) و انقلاب پابرهنه ها، فقرا و متدینین بىبضاعت
حضرت امام خمینی(س) در جای جای بیانات و توصیه های خود، بر توجه ویژه مسئولین و صاحبان امر به طبقه محروم جامعه، تحقق عدالت اجتماعی، کم شدن فاصله طبقاتی، رفع تبعیضات ظالمانه تاکید دارند و حمایت از محرومان و فقر ستیزی از کلید واژه هایی است که در ادبیات امام(س)، به کرات دیده می شود. مستضعفان و پابرهنه ها در اندیشه امام، صاحبان اصلی انقلاب و کشور شناخته می شوند و بر همین اساس در بسیاری از سخنان خود همگان را به دستگیری از محرومان دعوت می کنند و اهتمام ویژه ایشان برای ریشه کنی فقر و توجه به امور فقرا و محرومین بر کسی پوشیده نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، بر این اساس شاید بازخوانی برخی از تاکیدات حضرت امام به مناسبت روز جهانی ریشه کنی فقر(17 اکتبر) خالی از لطف نباشد. به عنوان مثال حضرت امام خمینی(س) بر توجه خاص دین مبین اسلام بر محرومان و مستضعفان نیز به کرات تاکید می کنند و به عنوان نمونه در جایی با بیان اینکه اسلام جیب پر کن نیست! اسلام با ضعفاست، می گویند: اسلام آن است که امیرش مىفرماید، رئیسش مىفرماید که من مىترسم که در آن طرف- به حسب نقل- آن طرف مملکت یک کسى گرسنه باشد؛ شاید آنجاها کسى چیزى نداشته باشد بخورد؛ زندگىام باید این باشد که دلم آرام باشد که اگر او آنجا گرسنه است، من هم اینجا گرسنهام. اسلام این است. ( صحیفه امام، ج8، ص: 207)
امام خمینی(س) همچنین با بیان اینکه تنها آنهایى تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند، تاکید می کنند: فقرا و متدینین بىبضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعى انقلابها هستند. ما باید تمام تلاشمان را بنماییم تا به هر صورتى که ممکن است خط اصولى دفاع از مستضعفین را حفظ کنیم.( صحیفه امام، ج21، ص: 87)
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در یک سخنرانی در جمع مسئولان نظام جمهورى اسلامى، می گویند: باید به فکر باشیم که خودمان را در بین این تلاطمى که در دنیا هست، حفظ کنیم و حفظ به این است که به اسلام گرایش پیدا کنیم و به احکام اسلام گرایش پیدا کنیم و به حال این مردم فقیر برسیم و به حال این اشخاصى که زحمت دارند براى این ملت مىکشند، به حال اینها دولت برسد، مردم برسند... ما امیدواریم که احتیاج به این حرفها نداشته باشد و خود مردم داوطلب، این کار را حل کنند و این مستمندها را به یک زندگى، آنها بیچارهها قانع هستند به یک زندگى متوسط، به یک زندگى که بتوانند اعاشه خودشان را بکنند، بتوانند یک سایه سرى داشته باشند. (صحیفه امام، ج17، ص: 385)
حضرت امام خمینی(س) در جمع اعضاى شوراى مرکزى کمیتههاى امداد امام در سراسر کشور نیز با تاکید بر اینکه مستمندان و فقرا باید در صف مقدم جامعه باشند، عنوان کردند: و شما کارى را متکفل شدید و انجام کارى را به عهده گرفتید که مورد عنایت خاص خداى تبارک و تعالى است. و البته باید این توجه را به آقایان عرض کنم، گرچه خودشان توجه دارند که باید این عمل با یک ظرافتى انجام بگیرد که مستمندان، محرومان خیال نکنند که آنها از باب اینکه در صف پایین جامعه واقع شدهاند مورد امداد واقع شدهاند؛ آنها در صف مقدم جامعهاند. مستمندان و فقرا و دورافتادهها در صف مقدم جامعه هستند، و همینها و همین زاغه نشینان و همین حاشیه نشینان و همین محرومان بودند که این انقلاب را به ثمر رساندند. اینها بودند که از همه چیز خودشان در راه اسلام عزیز در رژیم سابق گذشتند و الآن همه مشغولاند. همینها هستند که الآن در جبههها مشغول به فداکارى هستند، و جوانهاى همینهاست که در سرتاسر کشور، داخل و در خارج کشور مشغولاند براى تأیید اسلام. و ملت شریف ایران قدر یک همچو جوانان و قدر یک همچو خانوادههایى که این جوانان را تحویل جامعه دادهاند مىداند؛ و عمده این است که در پیشگاه خداى تبارک و تعالى یک درخشندگى خاص این افراد دارند.
ایشان ادامه داده اند: اگر نبودند این محرومان جامعه که دلبستگى به این دنیا به آن طورى که بالاتری ها به خیال خودشان دارند، اگر نبود همت این محرومان و همت این روستائیان و همت این جنوب شهریها، اگر نبود این، نه رژیم سابق ظلمش از بین رفته بود و نه ما در مقابل مشکلات مىتوانستیم مقاومت کنیم. همه اینها از برکات اینهایى هستند که شما به امداد آنها برخاستهاید؛ و آنها لایق این هستند که ما با تواضع به خدمت آنها برویم و براى آنها خدمت کنیم؛ همه ما خدمتگزار آنها باید باشیم. آنها به ما منت دارند که ما را از این قیدى که ابرقدرتها به دست و پاى ما بسته بودند نجات دادند. آنها بر کشور ما منت دارند که اسلام عزیز را در این کشور حاکم کردند.
به گفته ایشان، امیدوارم که آنهایى که داراى یک مکنتى هستند توجه داشته باشند که به این مستمندان، که ولى نعمت ما هستند، رسیدگى کنند... تا اینکه ریشه این محرومیت ان شاء اللَّه به همت والاى همه کشور و همه علما و غیر علما این ریشه فاسد از بین برود، و همه افراد این ملت یک زندگى متوسطى که باید داشته باشند، داشته باشند و با راحتى به خدمت به اسلام مشغول باشند.( صحیفه امام، ج17، ص: 428)