ثقلین امام خمینی(ره)
گفته‌اند هر پیامبری برای امت خود، میراثی بر‌جای گذاشته است. نبی مکرم اسلام(ص) نیز در حجه‌الوداع فرمود: انی تارکم فیکم الثقلین کتاب‌الله و عترتی وتأکید فرمود که اگر این دو را نگاه دارید و بدان عمل کنید، هرگز گمراه نخواهید شد.
امام خمینی (ره) در مقدمه وصیت‌نامه سیاسی ـ الهی خویش با ذکر این حدیث متواتر بین جمیع مسلمین، توضیحات مختصر اما پرمغزی درباره آن می‌فرمایند و از مهجوریت این دو ثقل می‌گویند و این‌که این حدیث شریف حجت قاطع است بر جمیع بشر بویژه مسلمانان مذاهب مختلف؛ و باید همه مسلمانان که حجت بر آنان تمام است، جوابگوی آن باشند؛ و اگر عذری برای جاهلان بی‌خبر باشد، برای علمای مذاهب نیست.
روشن است که امام روح‌الله فرزندی از سلاله نبی مکرم اسلام بود که خود را مفتخر به قرآن و اهل بیت و نهج‌البلاغه و ادعیه حیاتبخش که «قرآن صاعد» خوانده می‌شوند، می‌دانست و قطعا وصیت اصلی او چیزی جز تمسک به قرآن کریم و عترت پیامبر علیهم‌السلام نبوده و نیست. در عین حال می‌توان این پرسش را مطرح کرد که اگر قرار بود بنیانگذار جمهوری اسلامی در طول وصیت پیامبر، دو گوهر گرانبها را به امت خود معرفی کند و به آنان تأکید ورزد چه می‌فرمود؟
به اعتقاد نویسنده، این دو گوهر یا به عبارت دیگر «ثقلین امام خمینی» و یادگاران اصلی او «ولایت فقیه» و «وصیت‌نامه سیاسی ـ الهی» ایشان است. ولایت فقیه در حقیقت دکترین امام خمینی است که نظام اسلامی بر اساس آن استقرار یافت و امام بارها و بارها در حفظ و حراست از آن تأکید و تصریح فرمودند و آن‌گاه که به عنوان اصلی در قانون اساسی جمهوری اسلامی آمد، امام آن را «مترقی‌ترین اصول قانون اساسی» خواندند و در جای دیگر تأکید کردند «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد». ولایت فقیه در نظر امام، ولایت رسول‌الله است و اطاعت همه مردم از ولی فقیه، لازم. (البته روشن است که منظور امام، مقام معنوی ولی فقیه نیست و در مواردی نیز این موضوع را تبیین فرموده‌اند.)
ایشان ولایت فقیه را مانع دیکتاتوری می‌دانستند و صراحتا فرمودند: «اگر ولایت فقیه نباشد، دیکتاتوری می‌شود». بنیانگذار جمهوری اسلامی پس از تصویب قانون اساسی نیز فرمودند: «این‌که در قانون اساسی آمده است، بعضی شؤون ولایت فقیه است». نکته بسیار مهم دیگر در اینجا این‌که امام، 70 روز قبل از رحلت خود، آقای منتظری را از قائم‌مقامی عزل کردند و به صورت‌های مختلف نظر خود را مبنی بر صلاحیت و شایستگی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برای این مسوولیت خطیر اعلام فرمودند. از این منظر می‌توان گفت رهبری معظم‌له نیز میراث ارزشمند امام راحل (ره) است؛ میراثی که خبرگان منتخب مردم نیز آن را درک کردند و بیست و یک سال پس از رحلت امام می‌توان هم تیزبینی امام را دریافت و هم حسن انتخاب خبرگان را. دومین میراث گرانبهای امام خمینی (ره) وصیت‌نامه سیاسی ـ الهی ایشان است. عنوانی که خود امام برای وصیت‌نامه خود انتخاب فرموده‌اند. امام درباره وصیت‌نامه خود می‌فرمایند: «آنچه لازم است تذکر دهم، آن است که وصیت سیاسی ـ الهی اینجانب اختصاص به ملت عظیم‌الشأن ایران ندارد، بلکه توصیه به جمیع ملل اسلامی و مظلومان جهان از هر ملت و مذهب می‌باشد».
امام همچنین در ابتدای وصیت‌نامه خویش متواضعانه می‌نویسند: «اینجانب روح‌الله موسوی خمینی که از کرم عظیم خداوند متعال با همه خطایا مأیوس نیستم و زادراه پرخطرم همان دلبستگی به کرم کریم مطلق است، به عنوان وصیت به نسل حاضر و نسل‌های عزیز آینده مطالبی هر چند تکراری عرض می‌نمایم. و از خداوند بخشاینده می‌خواهم که خلوص نیت در این تذکرات عنایت فرماید.»
وصیت‌نامه امام خمینی (ره) که در 26 بهمن سال 1361 نگارش شده است؛ متضمن نکات متنوع، متعدد و بسیار مهمی است که توجه و به کار بستن آنها قطعا تداوم انقلاب اسلامی و پیشرفت و تعالی کشور را تضمین می‌کند. برخورداری انقلاب اسلامی از تأییدات غیبی الهی، تأمین دین و آخرت مردم در صورت به کار بستن اسلام و حکومت اسلامی، رمز بقای انقلاب اسلامی که انگیزه الهی و وحدت کلمه است، اسلام سیاسی، خدمات انقلاب برای مردم، توصیه به نمایندگان مجلس، تذکر به دولتمردان، قوه قضاییه، نیروهای مسلح، وزرای امور خارجه، کشور، علوم و فرهنگ و ارشاد اسلامی، اهمیت مراکز آموزشی از کودکستان تا دانشگاه، شورای نگهبان، حوزه‌های علمیه، ملت‌های کشورهای اسلامی، رادیو و تلویزیون، مطبوعات و سینما و تئاتر، گروهک‌ها و مخالفین نظام جمهوری اسلامی، احزاب، نویسندگان و گویندگان و روشنفکران، دیدگاه اقتصادی اسلام و روحانیون و روحانی‌نماها از جمله نکات و موضوعاتی هستند که در این وصیت‌نامه مورد توجه بنیانگذار جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.
در زیر وصیت‌نامه 29 صفحه‌ای امام (ره)، 4 نکته نیز تذکر داده شده که چهارمین آن این است: «من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلام‌نمایی بعضی افراد، ذکری از آنان کرده و تمجیدی نموده‌ام، که بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شده‌ام. آن تمجیدها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار می‌نمایاندند و نباید از آن مسائل سوء‌استفاده شود. و میزان در هر کس حال فعلی اوست.»
آری در ذیل توجه و به کار بستن قرآن و عترت که دو ثقل رسول اعظم (ص) هستند، توجه و تمسک به این دو یادگار ارزشمند امام خمینی (ره) و جلوگیری از مهجور شدن آنها می‌تواند امت اسلام را به اهداف عالیه‌اش برساند. ان‌شاء‌الله.