بيانات مقام معظم رهبري در ديدار جمع كثيرى از مردم آمل
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم
الحمدللَّه ربّ العالمين. والصّلاة والسّلام على سيّدنا و نبيّنا و حبيب قلوبنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على آله الأطيبين الأطهرين المنتجبين المعصومين. سيّما بقيّةاللَّه فى‌الارضين.
خداى بزرگوار و عزيز را سپاسگزارم كه اين توفيق را عنايت كرد تا بتوانم وعده قبلى خودم را به شما مردم عزيز، مؤمن و انقلابى آمل عمل كنم و به زيارت و ديدار شما به شهر آمل بيايم. خوشحالم از اين‌كه در جمع شما مردم مؤمن و خونگرم هستم؛ چه مردم خود شهر و چه كسانى كه از روستاها و اطراف، يا از شهرهاى ديگر تشريف آورده‌اند. دغدغه من اين بود كه نشود اين وعده قبلى را انجاز كنيم؛ اما خداى متعال منّت نهاد و بحمداللَّه وعده تحقّق پيدا كرد.
شهر شما هم در گذشته و هم در دوران انقلاب، شهر درخشانى بوده است؛ تاريخ درخشانى پشت سر اين مردم مؤمن و خونگرم است. مردم شهر آمل در گذشته - در دورانى كه شمشير مبارزان در سرتاسر دنياى آن روز پيش مى‌رفت - در مقابل شمشيرها تسليم نشدند؛ اما پيام حقّ و حقيقت را از خاندان پيامبر، با عاطفه و محبّت و عشقى كه به آن خاندان داشتند، دريافت كردند.
اين‌جا جزو معدود مناطقى است كه مردم، اسلام را از خاندان پيامبر، بدون واسطه فرا گرفته و آموخته‌اند. پايگاه ولايت است؛ محل توجّه خاندان پيامبر عليهم‌الصّلاةوالسّلام است. منطقه شما نقطه‌اى است كه قديميترين حكومتهاى علوى در آن تشكيل شده است. بزرگان خاندان پيامبر - مثل داعى كبير و ناصر كبير و بقيه خاندان حسنيّون - و اولاد پيامبر عليهم‌الصّلاةوالسّلام، با تكيه به مردم اين منطقه توانستند پرچم اسلام، پرچم ولايت و پرچم معارف زلال قرآنى را در اين منطقه برافرازند و مردم را از اين سرچشمه زلال، سيراب كنند. لذا در طول زمان، علماى بزرگ - چه فقها، چه فلاسفه، چه مورّخين و چه عرفاى نامدار - از اين منطقه برخاسته‌اند.
وقتى كه به فهرست كتابخانه‌ها و مفاخر علمى دنياى اسلام و شيعه مى‌نگريم، بارها و بارها نام آمل و نسبت آملى را ملاحظه مى‌كنيم. فقيه، فيلسوف، عارف، شاعر و بزرگانى از اين منطقه برخاسته‌اند كه هر كدام از آنها ستاره درخشانى در آسمان معارف و فرهنگ اسلامى هستند. اين‌جا پايگاه فرهنگ اصيل و ريشه‌دار اسلام و تشيّع است. خدا را شكر بر اين منطقه اين‌قدر با بركت.
بركات الهى بر شما، در سرسبزى زمين خلاصه نشده است؛ سرسبزى عالمِ معنا و فكر و ذهن، از اين بالاتر است، «والبلد الطيّب يخرج نباته باذن ربّه»(1). امروز هم بحمداللَّه بزرگانى از اين منطقه مى‌درخشند كه اين دو گوهر درخشان منطقه آمل - حضرت آيةاللَّه حسن‌زاده و حضرت آيةاللَّه جوادى آملى - نمونه‌هاى بارز آنند. بحمداللَّه فضلا، علما و بزرگانى در اين منطقه، خود را توانسته‌اند بر همه كسانى كه مشتاق علم و معرفتند، نشان دهند.
بعد از دوران انقلاب، وقتى كسى نگاه مى‌كند مى‌بيند اين منطقه يكى از مناطقى است كه توانست حركت ماندگارى براى تحكيم انقلاب، از خود نشان دهد. قبل از جنگ و در اثناى جنگ، در مقابله با دشمن متجاوز به مرزها، تعداد شهيدان اين منطقه و همچنين جانبازان زياد است. بالاتر از همه اينها در مقابله با ضدّ انقلاب داخلى كه خيال مى‌كرد خواهد توانست عَلَم مخالفت با اسلام و انقلاب اسلامى را در اين منطقه به اهتزاز درآورد، شما مردم، شما جوانان و بسيجيان، شما زن و مرد، افراد اين شهر و يكايك مردم توانستيد شهر خودتان را شهر هزار سنگر كنيد. در واقع شهر خودتان را به صورت سنگر اسلام و سنگر انقلاب درآوريد. گوارا باد بر شما اين جايگاه مستحكم و اين ثبات قدم.
آنچه كه من به اين مناسبت به شما مردم عزيز عرض مى‌كنم، اين است كه تشكيل حكومتى بر پايه مبانى قرآن، از بعد از صدر اسلام، يك پديده بى‌نظير بود. چنين چيزى را كه مسلمين، مشتاق آن هم بودند، هرگز نتوانسته بودند ببينند و توفيق آن را نيافته بودند. ملت ايران به بركت الطاف خاص الهى و به بركت هديه بزرگى كه خداوند در اين زمان به اين ملت داد - يعنى وجود آن مرد ملكوتىِ معنوى الهى، آن فقيهِ حكيمِ عارف باللَّه، آن مؤمن متّقىِ حقيقى، امام خمينى كه حقيقتاً هديه ارزنده و بى‌نظيرى بود كه خدا به مردم ايران داد - توانست شاهد تحقّق اين پديده در كشور خود باشد.
عزيزان من! اگر تشكيل حكومت اسلامى از خاصيتهاى اسلام بيگانه باشد - يعنى اگر با ظلم و بدى و شرارت به مقابله نپردازد - شايد دشمن مهمّى هم پيدا نكند؛ اما اسلام فقط اكتفا نمى‌كند كه شعار طرفدارى از انسانيت سر دهد، بلكه اسلام براى تحقّق اين شعار، مبارزه و مقابله با شرارت و شيطانيّت را هم سر مى‌دهد. در واقع براى اين‌كه اسلام بتواند سعادت را براى انسانها محقّق كند، بايد با عوامل و عناصرى كه ضدّ انسانيت و ضدّ سعادت انسان حركت مى‌كنند و حياتشان وابسته به آن است، مبارزه كند. لذا در اسلام، جهاد و مبارزه وجود دارد. در سرتاسر قرآن، نام شيطان و مفهوم شيطنت، از بسيارى از مفاهيم، بيشتر تكرار شده است(2)؛ براى اين‌كه مردم، شيطان و حضور شيطان را فراموش نكنند. اگر فراموش كرديد كه دشمن در كمين شماست، غفلت، شما را فرا خواهد گرفت، حركت را كُند خواهد كرد و از بين خواهد برد - يعنى بزرگترين فرصت براى دشمن است - لذا شما ببينيد در طول اين سالهاى متمادى، هر وقت، هر كسى و هرجا، از دشمنى دشمنان و توطئه مستكبران و دشمنى امريكا و اسرائيل و بقيه مخالفان آزادى و سعادت بشر، سخن گفته است، از سوى تبليغاتچيهاى جهانى مورد تخطئه قرار گرفته است! آنها مى‌خواهند ملت ايران فراموش كند كه دشمنى دارد. در سايه اين فراموشى است كه مى‌توانند مردم را به مسائلى كوچكتر، سرگرم كنند و ميانشان اختلاف بيندازند. يك ملت و يك جمعيت، وقتى بداند كه دشمن در كمين اوست، به مسائل كوچك، به مسائل روزمرّه و درجه دوم، مشغول نخواهد شد. اگر اختلافى هم دارد، آن را على‌العجاله كنار مى‌گذارد؛ اما وقتى از دشمن غافل شد، مسائل كوچكِ داخلى، عمده مى‌شود؛ اختلافات، بزرگ مى‌شود و افراد به جان هم مى‌افتند و جناحها تشكيل مى‌گردد. اين بر اثر غفلت از دشمن است.
عزيزان من! يكى از كارهاى مهمّ دشمن همين است كه شما و ما را از وجود خود غافل كند، تا ما دشمن را در ميان خود جستجو كنيم و دنبال دشمن در ميان خوديها بگرديم! وقتى كسى دشمن بزرگى دارد كه در بيرون مرزهاى او منتظر فرصت است، هرگز به دشمنان كوچك، به دشمنان خيالى و به دشمنان جناحى توجّه نمى‌كند. ما دشمنان بزرگى داريم.
معنا و مفهوم شعار «آزادى» كه ملت اسلام و ملت ايران سر مى‌دهد چيست؟ آزادى از سلطه زورگويان، آزادى از دخالت و نفوذ بيگانگان، آزادى از دخالتهاى عناصرى كه هرجا دخالت كرده‌اند، شرّ و فساد و بدبختى و حتى فقر و نكبت به وجود آورده‌اند. شما نگاه كنيد به كشورهايى كه - به اصطلاح - به آنها كشورهاى در حال توسعه، يا عقب‌افتاده، يا كشورهاى جهان سوم مى‌گويند. كداميك از آنها توانستند از ناحيه دخالت امريكا، دخالت بانك جهانى، دخالت مراكز و اقطاب سياسى عالم، طرْفى ببندند و كارى بكنند و سعادتى براى خودشان درست كنند؟! ملت مستقل و آزاد، آن ملتى است كه بتواند روى پاى خود بايستد، با امكانات خود كار كند، با اراده خود حركت كند، با وحدت و با جهتگيرى صحيح، با آنچه كه به صلاح او، براى او و تأمين‌كننده آينده اوست، حركت كند؛ اين ملت به جايى خواهد رسيد. همچنان كه ملت ايران در اين نوزده سال‌واندى كه تا امروز از انقلاب عظيم و شكوهمند مى‌گذرد، گامهاى بلندى برداشته و كارهاى بزرگى انجام داده است. البته ما تا هدف نهايى، خيلى فاصله داريم و خيلى بايد تلاش كنيم؛ اما به بركت آزاد شدن از جاذبه مغناطيسى غلطِ مضرِّ بيمارگونه استكبار جهانى، توانستيم به خودمان بپردازيم. چقدر آثار علمى، چقدر شكوفاييها، چقدر حركتهاى عظيم، چقدر حيثيّت و چقدر اميد در اين ملت به وجود آمد! اين ملت زنده شد. بايستى اين راه همين‌طور ادامه پيدا كند.
عزيزان من! در صدر اسلام - در زمان طلوع اسلام - قرآن از كسانى ياد مى‌كند كه به بعضى از آنها منافق مى‌گويد: «فى قلوبهم مرض»(3). اينها در هنگام سختيها وقتى با دشمن مواجه مى‌شوند، بى‌كاره‌اند، ترسو، كناره‌گزين و عافيت‌طلبند، وقتى كه يك ملت در شدايد و سختيها قرار مى‌گيرد، از اينها هيچ اثرى نيست! «فاذا جاء الخوف رأيتهم ينظرون اليك»(4)، مثل كسى كه مرگ در مقابل او قرار گرفته است، به تو نگاه مى‌كنند؛ از مرگ مى‌ترسند! چرا؟ چون خطر را احساس كرده‌اند. اما وقتى كه خطر برطرف مى‌شود، وقتى كه ديگر ميدانِ نشان دادن گوهر حقيقى انسان نيست، وقتى كه ميدان فرصت‌طلبانه است: «فاذا ذهب الخوف سلقوكم بالسنة حداد اشحة على الخير»!(5) اينها كسانى هستند كه وقتى ميدان، ميدان نشان دادن گوهر مردانگى است، نشان دادن جهاد و فداكارى است، نشان دادن مجاهدت است، اصلاً پيدايشان نيست! اما وقتى كه ميدان، ميدانى است كه خطرى - على‌الظّاهر - آن را تهديد نمى‌كند، مى‌بينيد كه زبانشان بر روى مؤمنان دراز است، زبانشان روى جوانان بسيجى و روى خانواده‌هاى شهدا دراز است. اينها آن نقاطى نيستند كه قرآن با چشم تحسين نگاهشان كند. تحسين در قرآن متعلّق به كسانى است كه وقتى روز شدّت است، با شدّت مى‌ايستند؛ وقتى روزى است كه دشمن، تهديدى متوجّه ملت و كشور كرده است، در صفوف مقدّم مى‌ايستند. آن وقتى هم كه وقت سازندگى، وقت كار اجتماعى، كار علمى، وقت درس خواندن و وقت تربيت و رشد استعدادهاست، باز در ميدانها - ميدانهايى كه مناسب اين كارهاست - با واقع‌بينى، با نجابت و با حلم دنبال اين هستند كه سودى از آنها به جامعه برسد. خدا را شكر مى‌كنيم كه در ميان ملت ما انسانهاى اين‌گونه زيادند و انسانهاى آن‌چنانى كمند.
من به شما فقط مى‌خواهم اين نكته را تأكيد و تكرار كنم؛ مى‌خواهم بگويم: اى مردم عزيز آمل! اى مردم شريف مازندران و اى همه ملت بزرگ ايران! كشور شما كشورى است كه خداى متعال آن را از نعم مادّى و معنوى، سرشار كرده است. استعدادهاى اين كشور، استعدادهاى اين آب و خاك و اين فرهنگ و اين تاريخ، به شماره نمى‌آيد! شما مى‌توانيد و شايسته آن هستيد كه ملتى باشيد كه ملتهاى ديگر از شما الگو بگيرند. در دوران حكومت طاغوتها، موانعى بر سر راه رشد و شكوفايى اين استعدادها و پيمودن اين راه وجود داشت؛ انقلاب عظيم شما مردم آمد و اين موانع را برداشت. اسلام عزيز با نورافكنهاى قوىِ آيات قرآنى، راه را روشن كرده است و شما در اين راه، به حركت درآمده‌ايد و گامهاى بلندى برداشته‌ايد. دشمنانى هم در كمين شما هستند. اگر بخواهيد مى‌توانيد اين راه را طى كنيد؛ همچنان كه تاكنون خواسته‌ايد و بحمداللَّه توانسته‌ايد. اگر بخواهيد اين راه را طى كنيد، شرط اساسى اين است كه اوّلاً وحدت كلمه خودتان را حفظ كنيد. ثانياً از راهنمايى اسلام و قرآن، يك لحظه جدا نشويد. امام عزيزِ بزرگوار ما به رهنمودهاى زمان حيات خود اكتفا نكرد؛ بلكه بعد از رفتن هم اين وصيتنامه گرانبها را گذاشته است. عزيزان من! اگر شما به وصيتنامه امام نگاه كنيد - من به شما جوانان توصيه مى‌كنم كه مخصوصاً به اين وصيتنامه مراجعه و مكرّر نگاه كنيد - خواهيد ديد كه از اوّل تا آخرِ آن دو نقطه درخشان وجود دارد و آن دو نقطه اين است: اوّل تمسّك به اسلام و ارزشها و قِيّم اسلامى و استفاده از راهنماييهاى اسلام كه شما را به سعادت مى‌رساند و راه را نشان مى‌دهد و دوم اتّحاد و اتّفاق.
دشمن سعى مى‌كند هر كسى را كه بگويد «اين ملت، دشمنى دارد و دشمنى در كمين اوست»، تخطئه كند! مى‌خواهند اين‌طور وانمود كنند كه نه آقا، چه دشمنى؟ كدام دشمن؟ حرفشان اين است كه شما ملت و اين جوانان پاكباخته مؤمنِ غيور، آسوده‌خاطر شويد كه دشمنى شما را تهديد نمى‌كند! وقتى جماعتى اين‌طور احساس كردند كه در بيرون، هيچ دشمنى ندارند، در درون خودشان دنبال دشمنان كوچك و خيالى و فرضى و جناحى مى‌گردند؛ آن‌وقت اختلافات به وجود مى‌آيد و رشد مى‌كند. نه آقا! اين‌گونه نيست. دشمنان سهمگينى در كمين اين ملت و اين كشور و اين انقلابند. اگرچه همين دشمنان سهمگين هم با همه قدرت ظاهريشان و به فضل پروردگار، تا امروز هيچ غلطى نتوانستند بكنند؛ بعد از اين هم به فضل پروردگار نخواهند توانست هيچ غلطى بكنند؛ اما اين موجب نمى‌شود كه ما از وجود دشمن، غافل بمانيم.
عزيزان من! توصيه بنده اين است كه گمان نكنيد دشمن، هميشه از مرزهاى جغرافيايى مى‌آيد - مرزهاى جغرافيايى كاملاً بسته است و كسى آن مرزها را نشكسته است - گاهى دشمن از مرزهاى فرهنگى مى‌آيد و منافذى در مرزهاى عقيدتى به وجود مى‌آورد. متوجّه آن دشمنان هم باشيد. هوشيارى شما، راه را به سوى سعادت اين ملت باز خواهد كرد و اميدواريم خداوند متعال، شما جوانان، شما مؤمنين، شما انسانهاى غيور و شما زن و مرد آزاده و رشيد و شجاع را موفّق بدارد.
من همين مقدار هم اميدوار نبودم بتوانم با شما صحبت كنم. خدا را شكر مى‌كنم كه الحمدللَّه حال من با ديدن شما مردم بهتر شد و توانستم صحبت كنم. به همين اندازه اكتفا نموده و چند دعا مى‌كنم:
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، ما را در خدمت اسلام، زنده بدار و در خدمت اسلام بميران.
پروردگارا! اسلام و مسلمين را سربلند، ملت ايران را پيروز و دشمنانش را منكوب كن. ارواح طيّبه شهدا را در اعلى عليّيّن، مشمول رحمت خود قرار بده. امام‌الشّهدا را با ائمّه معصومين محشور فرما.
پروردگارا! اين ملت را در راه خودش موفّق و مؤيّد كن. وحدت و اتّفاق را ميان اين ملت، روزبه‌روز مستحكم‌تر كن. اسلام عزيز را روزبه‌روز در ميان اين ملت، زنده‌تر و سرافرازتر گردان.
پروردگارا! همه مسلمانان جهان را با اسلام زنده بدار، آنها را در خدمت اسلام قرار بده و نعمت حيات طيّبه اسلامى را به همه امّت اسلامى عنايت فرما.
پروردگارا! قلب مقدّس ولىّ‌عصر را از ما راضى و خشنود كن. ما را مشمول ادعيه زاكيّه طيّبه طاهره آن بزرگوار قرار بده. پروردگارا! به ما نعمت بزرگ زيارت آن بزرگوار را عنايت كن. ما را در حضور و غيبتش، از سربازان حضرتش قرار بده. مرگ ما را جز به شهادت در راه خودت قرا مده.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته
-------------------------------------------------------------------------------
1) اعراف: 58
2) شَطَنَ و تمام واژه‌هاى هم‌خانواده به كار رفته در قرآن، 88 بار است.
3) بقره: 1
4) احزاب: 19
5) احزاب: 19