تنها شهيد زن جهرم

سفر با كوله بارى پرازعشق

معصومه در 14 تير سال 1339 در جهرم متولد شد. خانواده او فقير ولى مذهبى بودند. معصومه از همان كودكى با اعتقادات مذهبى بزرگ مى شد. در حاليكه هنوز در سن نوجوانى بود، با امام خمينى (ره) آشنا شد.
او بارها در تظاهرات و راهپيمايى ها عليه رژيم شاهنشاهى شركت كرده بود. 11 فروردين سال 1357 در حاليكه تظاهرات خونبار مردم تبريز جرقه تظاهرات در ديگر شهرها را ايجاد كرده بود و مردم جهرم در حمايت از كشته شدگان و شهداى تبريز به خيابانها ريخته بودند، «معصومه» براى حمايت از خون مظلومان در حاليكه تنها 18 سال داشت به خيابان آمد و با مشت هاى گره كرده عليه طاغوت نداى آزادى سر داد.
هرلحظه بر خيل شركت كنندگان در خيابان سعدى افزوده مى شد.عده زيادى از نيروهاى نظامى كه به دستور شاه براى متفرق كردن شركت كنندگان در تظاهرات در برابر آنان صف كشيده بودند، به دستور فرمانده ناگهان اسلحه ها را روبروى مردم گرفته و اقدام به شليك و تيراندازى كردند.
معصومه كه در صف جلوى شركت كنندگان بود، بدون اينكه لحظه اى به خود واهمه و ترس راه بدهد فرياد عدالت خواهى و آزادى سر مى داد. در همين لحظات بود كه تيرى به او برخورد كرد و او به آرزوى ديرينه اش كه شهادت در راه خدا بود نائل گشت ونامش را به عنوان تنها زن شهيد در جهرم به ثبت رساند.
وقتى دلى عاشق و بيقرار شد، وقتى دلى سرگشته و حيران شد، ديگر چه فرق دارد كه از كجا و با چه نام و با چه سن و با چه حالى پرواز كند. دل عاشق چه تفاوتى برايش دارد كه شب است يا روز. دل عاشق برايش چه تفاوت مى كند كه چگونه خواهد رفت. اصل «سفر» است و او خواهد رفت. خوشا به حال آنان كه بى گذرنامه سفر كردند.