انتخابات و نسل دات کام!

 انتخابات ریاست جمهورى یعنى مبارزه انتخاباتى و مبارزه انتخاباتى یعنى افزایش تبلیغات سیاسى. مدیران مبارزه انتخاباتى راهکارهاى فراگیر و تاکتیک هاى خلاقانه اى طرح مى کنند تا خواست خود را به انتخاب کنندگان القاکنند.
فعالان حزبى، خط مشى کلى را با موقعیت هاى خاص منطبق مى سازند تا افراد بى علاقه را به میدان آورند، علاقه مندان را راهنمایى کنند و ناراضیان را متقاعدسازند.
صاحبنظران، خبرنگاران، سردبیران روزنامه ها، مفسران رادیو، گویندگان خبر، نویسندگان و کاریکاتوریست ها و سرانجام هنرمندان همگى با پشتیبانى از نامزد خود وارد مبارزه انتخاباتى مى شوند تا براى تصمیم گیرى مناسب، به رأى دهندگان اطلاعات بدهند یا آنان را براى رأى دادن تحت فشار قراردهند. چنانچه در مبارزات انتخاباتى ریاست جمهورى آمریکا، رسانه ها به ابزارى قوى تبدیل شدند و حتى نقش آنان نسبت به گذشته پررنگتر شد.
نامزدان انتخاباتى با استفاده از هر وسیله اى که دراختیار داشتند، از تبلیغات و مناظره تلویزیونى و صحبت مستقیم با مردم گرفته تا نامه و پست الکترونیکى و پیام ضبط شده تلفنى به مردم و یا از طریق وب سایت هایشان، پیوسته به مردم گفتند که رأى آنها بسیارمهم است. به همین دلیل، شدت مبارزات انتخاباتى ریاست جمهورى درست پیش از روز انتخابات به اوج خود رسید و همه رسانه هاى عمومى، روزنامه ها، مجلات و رادیو و تلویزیون سرشار از تبلیغات سیاسى شد.

رسانه جانشین بازیگران سیاسى
امروز، سیاست دیگر نمى تواند مثل گذشته بدون داشتن ارتباطات به حیات خود ادامه دهد. برخى از پژوهشگران و صاحبنظران حتى معتقدند که سیاست یعنى ارتباطات (دویچ Deutsch1963؛ میدو meadow1980) سیاست به نحو فزاینده اى تحت تأثیر ارتباطات قراربگیرد. این یک جنبه از رسانه اى شدن سیاست از طریق یک قلمرو عمومى مبتنى بر رسانه است. جنبه دیگر آن شامل وظایف ایجاد دستورالعمل و تنظیم برنامه کار رسانه هاى همگانى است.
به طورمثال، سیاستمداران آمریکا، طى دهه هاى اخیر در تلویزیون نفوذ چندانى نداشته اند، درگزارش هاى خبرى تلویزیونى مربوط به فعالیت ها و مبارزات سیاسى، میزان حضور نامزدهاى ریاست جمهورى در برنامه هاى تلویزیونى کاهش بسیار یافته است، زیرا روزنامه نگاران با مطرح ساختن بخش ها و خلاصه هایى از اظهارات سیاستمداران به نمایندگى از آنان به اظهارنظر پرداخته اند، اما اینک این روش تغییرکرده است.
مصاحبه ها و برنامه هاى تلویزیونى، پیام هاى تبلیغاتى، شیوه هاى پژوهش بازاریابى، هزینه هاى فزاینده تبلیغاتى و امثال آن مشخصه هاى مشترک فعالیت هاى انتخاباتى است. کوتاه سخن آنکه در انتخابات آمریکا، اینک زبان سیاست با زبان تبلیغات، روابط عمومى و نمایش تلویزیونى پیوند خورده است.

نقش تلویزیون درانتخابات آمریکا
قدرت رسانه هاى مستقل و غیردولتى، بویژه تلویزیون، درجوامع آزاد و پیشرفته و بسته، همواره مبحثى بحث برانگیز است. درحالى که در جوامع آزاد، رسانه ها بى هیچ واهمه اى فعالیت دارند، درجوامع بسته مى تواند خطرناک و گمراه کننده باشد.
اکنون ایالات متحده آمریکا از نظر تعداد فرستنده هاى تلویزیونى به درجه اشباع رسیده و این سطح هنوز هم درحال صعود است.
در سالهاى پایانى دهه ،۱۹۷۰ بیش از ۱۳۰میلیون گیرنده تلویزیون و تعداد ۱۲۰۰ایستگاه تلویزیونى درآمریکا به ثبت رسیده بود. در ایالات متحده، درهرمرکز پرجمعیتى امکان استفاده از سه تا شش کانال تلویزیون وجوددارد. در شهرهاى بزرگى مانند نیویورک، لوس آنجلس و شیکاگو تعداد کانالها به ده یا بیشتر مى رسد.
درمجموع، بیش از ۴۰۰شبکه تلویزیونى مختلف دراین کشور فعالیت دارند.
اکثر ایستگاهها شب و روز به طور مستقیم برنامه پخش مى کنند. هرخانواده با میانگین شش ساعت در روز، تلویزیون تماشامى کند. «تیموتى گرین» مورخ تلویزیون در ایالات متحده، تلویزیون را بناى عظیم تجارى The Commercial Colossus توصیف کرده است. چرا که از بین تمامى ایستگاههاى تلویزیونى فعال در ایالات متحده نزدیک به ۱۱۰۰ ایستگاه تجارى که منبع اصلى درآمد آن، آگهى تجارى است وسایر ایستگاهها به سیستم غیرتجارى آموزشى ـ همگانى تعلق دارند. طى چندسال اخیر، شبکه هاى کابلى نیز نفوذ روزافزونى در بین خانواده هاى آمریکایى یافته اند. ازاین رو، امروز، تلویزیون مؤثرترین وسیله اى است که رأى دهندگان آمریکایى مى توانند از نظرات و مواضع نامزدها با خبر شوند وتصمیم نهایى خود را اتخاذ کنند. مناظره هایى که تاکنون پخش شده اند، تأثیر زیادى برعده اى ازاین رأى دهندگان داشته اند. چنانچه به نوشته نیویورک تایمز (روزنامه با نفوذ آمریکایى) ، به طور قطع، تلویزیون براى یک چهارم یا یک سوم جمعیتى که از فضاى انتخابات و سیاست در آمریکا دور یا ناآگاه است، مى تواند نقطه امیدوار کننده اى در انگیزش یا حتى آموزش آنها باشد.بدین ترتیب، از نخستین مناظره تلویزیونى در رقابت هاى انتخابات آمریکا که در محل WBBM-TV در شیکاگو بین جان اف کندى و ریچارد نیکسون و تماشاى ۵۹‎/۵ درصد از مردم برگزار شد تاآخرین مناظره در سال ۲۰۰۰ بین جورج بوش و ال گور که نزدیک به ۵۰ درصد از مردم آن را تماشا کردند، همگى نشان مى دهد رسانه ها تا چه اندازه بر روى آینده سیاست هاى آمریکا تأثیر حتمى دارند. علاوه بر مناظره هاى تلویزیونى، انتخابات ریاست جمهورى امسال آمریکابا پدیده جدیدى مواجه شده است و براى نخستین بار گروههاى طرفدار احزاب جمهوریخواه و دموکرات اجازه پیدا کرده اند که مستقل از نامزد موردنظر خود، در رسانه هاى گروهى آگهى هاى سیاسى پخش کنند. پر سروصداترین این آگهى ها در موردنقش جان کرى نامزد دموکرات ها در جنگ ویتنام بوده است. دراین آگهى، عده اى که خود را همرزم سناتور کرى در ویتنام معرفى کرده بودند مدعى شدند که او در مورد نجات چند سرباز آمریکایى دروغ گفته و مستحق دریافت نشان شجاعت نبوده است. پخش این آگهى باعث شد که تیم انتخاباتى سناتور کرى براى رد اتهامات وارده وقت زیادى صرف کند و موضعى دفاعى بگیرد وبه همین دلیل، از مدیران شرکت سنکیر ـ مجرى پخش این آگهى ـ که شصت ودو ایستگاه تلویزیونى را در سراسر آمریکا دارد، شکایتى جهت ارائه به کمیسیون انتخابات تنظیم کرد. در مقابل جمهورى خواهان ، اصل آزادى مطبوعات ورسانه هاى همگانى را پیش مى کشند وپاسخ مى دهند زمانى که فیلم «فارنهایت ۹‎/۱۱ » ساخته «مایکل مور» مخالف سرسخت جنگ عراق وجورج بوش پخش شد، آنها اعتراضى نکردند.ازسوى دیگر، شبکه تلویزیونى «سى.بى.اس» گزارش پخش کرد که درآن ادعا شده بود، فرمانده آقاى بوش در گارد ملى ازانضباط او راضى نبوده است. اما چند روز بعد سى بى اس مجبور شد ادعاى خود را پس بگیرد، چون تحقیقات بعدى نشان داد مدارک قابل استناد نبوده است. به هر حال، آنچه در این جنجال ها برجسته شده، نقش کلیدى تلویزیون در شکل دادن به افکار عمومى آمریکا است.

مطبوعات، جانبدارى از نامزدان
وضعیت نقش مطبوعات در انتخابات آمریکا متفاوت از تلویزیون است.
عمده آنان به اصل بى طرفى ژورنالیستى پایبند مانده اند. در آمریکا هم اکنون ۶۵ میلیون نسخه روزنامه در روز از سوى ۱۶۰۰ روزنامه ونشریه چاپ مى شود. با این حال شمارى از مطبوعات آمریکا براساس سلیقه هاى سیاسى یا شرایط روز از یکى از دونامزد اصلى انتخابات حمایت کرده اند تا بلکه بتوانند بر نتیجه انتخابات تأثیر بگذارند. در این دور از انتخابات آمریکا، ۲۹۱ روزنامه جانبدارى خود را از سناتور کرى ۱۲۹ روزنامه ازجورج بوش رسماً ثبت کرده اند، «نیویورک تایمز» و «واشنگتن تایمز» نخستین روزنامه هاى بزرگى بوده اند که موضع خود را در حمایت از جان کرى مشخص کردند. نیویورک تایمز در سر مقاله خود نوشت: «مواضعى که سناتور کرى اتخاذ کرده است، نشان مى دهد که او مى تواند رئیس جمهورى مناسبى براى آمریکا باشد.»
اتخاذ این موضع از سوى یکى از بزرگترین و با نفوذترین روزنامه هاى آمریکا دور از انتظار نبود. نیویورک تایمز در گذشته نیز بارها از نامزدهاى حزب دموکرات جانبدارى کرده بود. در همین حال، « واشنگتن پست » نوشت: از هر لحاظ ، دیدگاههاى سناتور کرى به مسائل و موضوعات بیشتر با سیاستها و ساز و کارهاى روزنامه هماهنگ بود. در این حال ، روزنامه «بوستون گلوب» بزرگترین روزنامه ایالت « ماساچوست» ـ زادگاه سناتور کرى ـ هم از او حمایت کرد.
با این حال تا این لحظه یو اس اى تو دى، کریستین ساینس مانیتور و لس آنجلس تایمز از جمله روزنامه هایى هستند که از هیچ نامزدى پشتیبانى نکردند.

جذب نسل دات کام
در مبارزات انتخابات ریاست جمهورى آمریکا، اینترنت به ابزار قوى تبدیل شده است. نامزدهاى رقیب از طریق وب سایت هایشان درخواست کمک مالى مى کنند و از طریق پست الکترونیکى و یادداشتهاى روزانه خود با وبلاگ هاى طرفداران خود ارتباط بیشترى برقرار مى کنند. جان کرى نامزد دموکراتها و جورج بوش نامزد جمهورى خواهان در گردهمایى انتخاباتى از طرفدارانشان و دیگر شهروندان آمریکایى خواستند تا از وب سایتهاى آنان بازدید کنند. جان کرى در یکى از این گردهمایى ها گفت: «من اکنون جمله اى مى گویم که فرانکلین روزولت هرگز نمى توانست بگوید و آن جمله این است که از جان کرى دات کام دیدن کنید». جورج بوش هم گفت: ... آدرس سایت من خیلى خلاقانه نیست ، ولى حفظ کردنش ساده است . «جورج دبلیو بوش دات کام ». بى بى سى چند روز پیش نوشت : جان کرى با استفاده مؤثر از اینترنت و پست الکترونیکى ، در جمع آورى کمک هاى مالى موفقیت زیادى داشت. سایت اینترنتى بوش نیز میلیونها آدرس پست الکترونیکى از طرفداران خود براى ایجاد ارتباط نزدیک با آنها گردآورى کرده است. هردو نامزد، در اقدام دیگرى به وبلاگ نیز روى آوردند. استفاده از وبلاگ باعث شده است که ارتباطى دوجانبه میان نامزدان و داوطلبانى که براى آنها تبلیغات مى کنند، برقرار شود. در همین حال ، براى نخستین بار در انتخابات آمریکا، آگهى هاى ویدیویى انتخاباتى ، ویژه اینترنت ساخته شد و دراین ارتباط، این آگهى ها پیوندهایى در خود دارند که امکان ارسال آنها را براى دوستان به راحتى فراهم مى کند. روزنامه واشنگتن پست در مطلبى به طور مفصل درباره اهمیت اینترنت وکامپیوتر در تبلیغات انتخاباتى نوشته است : سال ،۲۰۰۰ شاهد یکى از کمترین میزان مشارکت جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال در انتخابات بود، ولى براساس پژوهش هایى که در چندماه اخیر صورت گرفته است، این روند رو به تغییر است . این تحقیقات نشان مى دهد که جوانان آمریکایى تمایل بیشترى به شرکت در انتخابات از خود نشان مى دهند که آن را مى توان در توجه آنها به سایتهاى اینترنتى دانست.
•••
در آمریکا، على رغم وجود شبکه سازمانها و گروههاى اجتماعى و وجود جامعه مدنى قوى صداى شرکتها تبدیل به نداى غالب گفتمان ملى شده است. سلطه این شرکتها بر رسانه ها، تأثیرات سیاسى زیادى داشته است . براى مثال، افزایش قیمت پخش تلویزیونى مبارزات انتخاباتى، هزینه نامزد شدن را بالا برده است . به عنوان مثال، نیویورک تایمز در سال ۱۹۹۲ گزارش داد : هزینه نامزدى ۴۲۷ نامزد دموکرات، ۴۱۶ جمهورى خواه و ۲۹۴ نامزد مستقل در مجموع ۳۱۳ میلیون دلار بوده که سال قبل از آن این رقم ۲۲۰ میلیون دلار بوده است. این مسأله بدین معناست که یک نامزد یا خود باید توانایى مادى داشته باشد یا اینکه بتواندکسانى را که توانایى دارند، متقاعد کند. از آنجا که رسانه ها، حمایت گسترده اى از جانب آگهى دهندگان کسب مى کنند، به نحو گسترده اى اقدام به پخش آگهى تبلیغاتى و تجارى مى کنند. لذا این رسانه ها تبدیل به دستگاههاى عظیم تجارى شده اند، در واقع ، این رسانه ها ، مفسران نهایى واقعیت هستند و واقعیت را براساس منافع اشخاص و شخصیت ها تعریف مى کنند. این رسانه ها بسیارى از مسائل کوچک را در راستاى منابع خود بزرگ جلوه مى دهند و برعکس مسائل ملى و با اهمیت را کوچک مى کنند.