روهات منگی و دروغ‌هایش علیه ایران
چکیده: در این سفر این و اقعیت را باور كردیم كه ما واقعا دوست و برادر هستیم و بسیاری از مسائل مطروحه علیه ایران دروغ و اتهام است. یعنی همه ادعاهای مدیای جهانی اتهام و دروغی بیش نیست. حقیقتا اعتراف می‌كنیم ، اینجانب نیز تحت تأثیر برخی تبلیغات منفی و بی‌اطلاعی، انتظار مواجه گردیدن با ایران دیگری را داشتم...
در ایامی كه مباحث حجاب در تركیه به شدت جاری بود، برای رفتن به ایران در سالن فرودگاه منتظر فرا رسیدن ساعت حرکت هواپیما بودم و روزنامه‌ها را مطالعه می كردم چشمم به مقاله " ارطغرل اوزكوك" افتاد. عنوان مقاله‌اش "دروغ‌های بزرگ" بود كه در روزنامه رادیكال به عنوان تیتر منتشر گردیده بود. آقای "اوزكوك" به استناد آمار و ارقام مدعی بود كه در جمهوری تركیه فقط 1% از دختران به دلیل ممنوعیت حجاب قادر به تحصیل (ادامه تحصیل) نیستند و استعمال اصطلاح «ممانعت از تحصیل دختران محجبه در تركیه» نارواست. وی در ادامه مقاله‌اش این امر را كه دختران محجبه تركیه به علت ممنوعیت رعایت حجاب مجبور می‌گردند در خارج از كشور تحصیل نمایند را نیز بهانه والدین دانسته و چنین قضیه‌ای را انكار كرده بود. از این همه درو غ تعجب كردم و روزنامه حریت را كنار می‌گذارم.
ساعت پرواز نزدیك گردید و به هواپیما داخل و پس از نشستن در صندلی‌ام روزنامه وطن را مطالعه كردم. سرمقاله دروغ این روزنامه نیز " همه جا آزادی" بود، در واقع هر دو روزنامه دروغ نوشته‌اند.
خانم منگی كه مباحث مرتبط با حجاب در تركیه را به منزله مشكل رژیم معرفی و قلمداد كرده است، مثل همیشه خشم وكینه‌اش را بر علیه ایران بروز داده بود. وی به نامه همسر (خانم خندان حق تانری) سفیر سابق تركیه در تهران (آقای كوركماز حق نانری) كه در برنامه تهیه شده توسط جان دوندار (مجری و تهیه كننده) در ایستگاه تلویزیونی N.T.N پخش گردیده بود، استناد كرده و به مردم تركیه در قبال خطر روحانیون هشدار می‌دهد! خانم منگی در ادامه مقاله‌اش قسمتی از نامه همسر سفیر سابق تركیه در تهران را چنین درج كرده است:
" در روزهای نخست مأموریت‌مان ، دوستان (بانوان) ایرانی‌ام، همواره گوشزد می‌كردند كه باید بانوان تركیه بسیار مواظب باشند، زیرا چنین اقداماتی (لزوم رعایت حجاب و موازین شرعی‌ام ) ماحصل احساسات بی‌اعتمادی، سطح پایین دانش و اندیشه‌های مردان (مردانه) است كه به صورت نامحسوس و گام به گام ظهور تجلی می‌كند.
آن‌ها (دختران ایرانی‌ام) روزی هنگام ورود به مدرسه نوشته‌ای بر روی درب دیدند كه در آن قید شده بود، از ورود بی‌حجاب‌ها معذوریم طبق گفته آنان (بانوان ایرانی) سیر تكاملی ممنوعیت‌ها 3 سال به طول انجامید، پس از سپری شدن این مدت دیگر اعتراض‌ها و مبارزات نیز بی‌اثر ماند. سال‌ها بعد برای دخترانی كه دراین شرایط متولد و بزرگ می‌شدند ،رعایت حجاب ،به منزله امری طبیعی در آمد. به نقل از همسر سفیر سابق: «البته پس از مدتی اقامت در ایران، رعایت حجاب برایم به نوعی به صورت عادت در آمد، چنانچه وقتی در خواب خود را بی‌حجاب می‌دیدم، آشفته از خواب می‌پریدم و از این كه پلیس‌های انقلاب به سراغم می‌آیند، متوحش می‌گردیدم. زنانی را كه بر لبان‌شان ماتیك می‌مالیدند را به كلانتری می‌بردند و با باطوم بر دستان‌شان می‌كوفتند.»
همسر سفیر سابق نامه را چنین به پایان می‌رساند: «آری آن وقت فهمیدم كه مسأله حجاب در واقع همچون قطعه‌ای از كوه یخ است كه هدف اصلی آن، باوراندن این اعتقاد است كه زنان انسان‌هایی ترسو و درجه دو هستند كه باید همواره تحت كنترل و اسارت (مردان) قرار گیرند.»
بنده (نویسنده مقاله) مدتی قبل با آقای "باریش اسن" مخبر كانال تلویزیونی SKY ترك كه قبلا به ایران رفته و آن جا را دیده بود، آشنا شدم. از وی در خصوص ادعاهای برخی مطبوعاتی‌های تركیه نسبت به وضعیت ایران سؤالاتی كردم و جویای امر شدم. وی كه در میان حدود 30 نفر از دست اندركاران رسانه‌های گروهی تركیه به ایران دعوت گردیده بودند نیز حضور داشت، صادقانه اظهار نمود: «برادرم، اصلا آن گونه نیست، اگر به ایران بروی، زنان آرایش كرده بسیاری را خواهی دید.»
در سفرم به ایران وقتی به فرودگاه بین‌المللی [امام] خمینی رسیدم، همان‌گونه كه "باریش" گفته بود، زنان آرایش كرده بسیاری را دیدم. البته در ایران فقط بانوانی كه آرایش غلیظ داشتند را ندیدم، بلكه واقعیت‌هایی را دیدم كه ادعاهای خانم منگی مبنی بر اینكه "رژیم ایران در معرض تهدید قرار گرفته است و افرادی كه خواهان زندگی آزادانه در راستای باورهای‌شان هستند را تحت فشار و ارعاب قرار می دهند " را بسان دروغ بزرگی تلقی كردم.
آری، آن ادعاها و تهمت‌ها به واقع و به طور قطع دروغی بیش نیست. دلیل اثبات ، (وضعیت جاری) حلب (در سوریه) و تهران است.
همه آنانی كه به ایران رفته‌اند با مشاهده واقعیت‌ها ابراز می‌كنند كه تبلیغات منفی گسترده علیه ایران موجبات بدبینی و وحشت را فراهم ساخته است و ادعاهای خانم روهات منگی و امثال وی را كاملا تكذیب می‌كنند.
دروغ‌های جهانی در خصوص ایران
وقتی به فرودگاه امام خمینی رسیدم، از سوی مدیریت مدیا ( رسانه‌های گروهی و نیز مسئولین روابط عمومی سازمان صدا و سیمای ج.ا.ایران مورد استقبال قرار گرفتیم. دسته گلی نیز تقدیم گردید كه بر روی كارت آن نوشته شده بود: «دوستان تركیه‌ای‌مان، مهمانان محترم به خانه خود، جمهوری اسلامی ایران خوش آمدید» در تابلوها و اعلامیه‌های فرودگاه نیز عبارت «بیست و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران بر همه آزادگان مبارك باد» به چشم می‌خورد. از ما مانند دوستانی كه سال‌هاست ندیده‌اند، بسیار صمیمانه استقبال كردند و در تمام طول مدت سفر به بهترین نحو پذیرایی شدیم.
در این سفر این و اقعیت را باور كردیم كه ما واقعا دوست و برادر هستیم و بسیاری از مسائل مطروحه علیه ایران دروغ و اتهام است. یعنی همه ادعاهای مدیای جهانی اتهام و دروغی بیش نیست. حقیقتا اعتراف می‌كنیم ، اینجانب نیز تحت تأثیر برخی تبلیغات منفی و بی‌اطلاعی، انتظار مواجه گردیدن با ایران دیگری را داشتم و در افكارم ایرانی با مشخصات به شرح زیر تداعی می‌گردید:
1. با جامعه‌ای تیره (متعصب و جاهل) و كشوری بسته مواجه خواهم گردید.
2. در كوچه و خیابان‌های پلیس‌هایی را خواهیم دید كه به حركات و رفتار و پوشش بانوان دخالت خواهند كرد.
3. فقط روحانیون از رژیم و انقلاب حمایت می‌كنند.
4. اكثر جوانان شیفته غرب هستند.
5. اغلب جوانان از مداخله دین در امور زندگی‌شان ناراحت هستند.
6. اصلاح‌گرایان مخالف رژیم اسلامی ایران هستند.
7. ایران درگیر مسائل اقلیتی است.
اما وقتی در ایران به سر بردم و واقعیت‌ها را لمس و مشاهده كرده متعجبانه بر این حقیقت آگاه شدم كه آن ادعاها و گفته‌ها درباره ایران فریب، دروغ و اتهاماتی بیش نبوده‌اند و همه آن‌ها را مدیای جهانی خلق و هدایت كرده است.
آری مدیای جهانی در راستای اهدافش، با بمباران اطلاعاتی قصد دارد افكار عمومی جامعه را تحت تأثیر قرار دهد و به نوعی هدایت كند. می‌دانم كه این نیروها (رسانه‌های گروهی استكباری.م) با اشاعه امواج تبلیغاتی قوی و گسترده در سطح جهانی قصد دارند افكار عمومی جهانیان را به قطب‌های مختلف سوق دهند تا از این طریق به سیستم‌های ناعادلانه خود مشروعیت بخشند.
لزوم توجه كافی و لازم به ماهیت كانون‌ها، مراكز و جهت‌گیری‌های مراكز تولید راهبرد، آژانس‌های خبری و اكثریت رسانه‌های گروهی یك بار دیگر «واقعیت ایران» را به ما نشان داد».