جنبش مسلمانان مبارز

«امت» نام نشريه‌اي است كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي از طرف «جنبش مسلمانان مبارز» منتشر مي‌شد. اعضا و هواداران اين جنبش را به مناسبت نام نشريه آنان، «امتي» مي‌خواندند.
«جنبش مسلمانان مبارز»، گروه جدا شده از «جنبش آزاديبخش مردم ايران» يا «جاما» است كه پس از وقايع سال 1342 ش با مشي مسلحانه و ايدئولوژي اسلامي شكل گرفت. اعضاي جاما، پيش‌تر در حزب مردم ايران، نهضت مقاوت ملي و جبهه ملي فعاليت مي‌كردند. ولي بعدها رنگ مذهبي در فعاليتهاي آنان نمايان‌تر شد. جاما ديرزماني دوام نياورد و توسط ساواك شناسايي و متلاشي شد. دكتر كاظم سامي و حبيب‌‌الله پيمان، از جمله اعضاي اين گروه بودند. بقاياي «جاما» همچنان به عناوين گوناگون به فعاليتهاي سياسي خود بر ضد حكومت شاه ادامه دادند. دكتر كاظم سامي(1313 ـ 1367 ش) متخصص روان‌پزشكي، از جمله مبارزان در رژيم پهلوي بود. او در جريان نهضت 15 خرداد تحت تعقيب قرار گرفت و مدتي نيز زنداني شد. سامي پس از انقلاب وزير بهداري شد و نماينده مردم تهران در دوره اول مجلس شوراي اسلامي بود.
حبيب‌الله پيمان و شمار اندكي از همراهانش در اعلاميه‌هايي كه دادند خود را اعضاي «جنبش مسلمانان مبارز» معرفي كردند كه در فضاي پرالتهاب سالهاي پاياني حكومت شاه، توانست در سطح گروههاي سياسي مبارز خودنمايي كند. اين جنبش بعدها در مرام‌نامه خود، مباني فكري‌اش را اعتقاد به خدا و تمايز انسانها بر مبناي بهره‌مندي آنان از دانش‌اندوزي، آزادي اراده و انتخاب‌گري اعلام كردند. آنها، تشكيل شوراها را اساسي‌ترين هدف خود مي‌دانستند و معتقد بودند كه بايد قدرت در كشور بر اساس تركيبي از نظام شوراهاي محلي و منطقه‌‌اي، از طريق مجالس نمايندگي عمومي ملي اعمال گردد. در حقيقت، اين گروه به تلفيقي از اسلام و مرام سوسياليستي باور داشت.
اعضاي اين گروه كه عمدتاً از افراد تحصيل كرده با گرايشهاي مذهبي بودند، سعي در دفاع از محرومان جامعه و روشنگري نسل جوان داشتند.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1357 ش، جنبش مسلمانان مبارز و سران آن از پذيرش هرگونه مسئوليتي در دولت و امور اجرايي كشور امتناع ورزيدند و حتي از ورود به احزاب بزرگ‌تر نظير حزب جمهوري اسلامي، براي حفظ اعتقادات سياسي خود، پرهيز كردند و تنها به نشر عقايد خود از طريق سخنرانيها و هفته‌نامه «امت» اكتفا كردند.
اصرار بر مواضع خاص از جمله مخالفت با تدوين قانون اساسي و همراهي با برخي از شعارهاي منافقين در نفي رهبري امام، آنان را به حاشيه راند. هفته‌نامه امت نيز تنها دو سال منتشر شد و در سال 1360 ش فعاليتش متوقف شد و ديگر از جنبش مسلمانان مبارز خبري به گوش نرسيد.